Zelf kwam Nienke daar pas na de bevalling achter, doordat de verloskundige haar placenta onderzocht en daar nog een ’kwab’ te zien was. Af en toe is ze er verdrietig om. „Ik heb heel vaak gezegd dat ik graag een tweeling zou willen. Nu was ik niet heel verdrietig toen ik het hoorde, want op dat moment lig je daar en ben je euforisch dat alles goed is gegaan, maar in de dagen en weken daarna dacht ik wel: ’Wow. Ik had het zó in mijn hoofd’.”

Toch voelt ze zich nu wel ’zen’. „Maar ik denk wel bij mezelf: wow, ik ben nu al moe, stel je hebt er twee bij. Misschien is het maar beter. Het is zoals het is.”