In een leeg Carré was Dionne ineens wél geschikt

De coronacrisis bracht de belangrijkste televisieprijzen van Nederland terug naar Carré, waar het gala tussen 2007 en 2015 ook al werd georganiseerd. Het Amsterdamse theater leent zich ondanks zijn grootte uitstekend voor het neerzetten van intimiteit, en is daarom een favoriete plek om op te treden bij cabaretiers als Youp van ’t Hek en wijlen Toon Hermans. Al snel bleek dat elke categorie was aangekleed als een televisieprogramma. Het werden minimonumentjes voor iconen op de Nederlandse televisie. Zo trapten Winston Gerschtanowitz en Linda de Mol af met Miljoenenjacht, dat afgelopen zondag zijn twintigste verjaardag vierde en nu via de welbekende koffers de genomineerden in de categorie Talent in het zonnetje zette. Alleen de showtrap ontbrak. Winnaar bleek de 59-jarige Martien Meiland, die vervolgens door zijn dankwoord heenjakkerde alsof de dood hem op de hielen zat. Na wat gestamel en het vergeten van de naam van concurrent Holly Mae Brood holde hij weer terug naar zijn plekje. „Vorig jaar kon ik het zo goed, dat speechen”, viel nog net te horen. Ja, Martien, vorig jaar nog wel. (Tekst loopt verder onder afbeelding) De haast van Martien bleek een voorbode voor de rest van de avond. Presentatoren van dienst Frits Sissing en Dionne Stax gingen in noodtempo door de eerste categorieën heen, waardoor genodigden als Bram Krikke en Miljuschka Witzenhausen er al snel voor spek en bonen bij zaten. En zat hier nou eigenlijk één gezelschap, of waren het eenlingen die tot elkaar waren veroordeeld? Heel gezellig zag het er niet uit. De intimiteit van een normaal avondje Carré bleek er donderdag helaas niet in te zitten. Donderdag lag de rode loper klaar voor het Gala, alleen de pers was niet welkom. „Onnodig, ongastvrij en een afbreuk aan het feestje”, aldus Goossens in de nieuwe Cultuur en mediapodcast. Zes keer Daarna werd het voor even de avond van Chantal Janzen. De RTL4-presentatrice sleepte haar zesde Zilveren Televizier-Ster in de wacht voor beste presentatrice (en iedereen die zegt dat hij dat niet had verwacht, liegt). Omdat het de derde op rij is, mag Janzen volgend jaar niet meedoen. Leuk, want dan wordt het toch weer eens spannend in die categorie. Janzens moment of fame duurde kort, omdat Tim Hofman vervolgens alle aandacht naar zich toetrok. Met drie nominaties had hij de meeste kansen om te verliezen, maar hij greep drie keer raak. De Gouden Televizier-Ring voor Over mijn lijk was misschien niet helemaal onverwacht, maar de overmacht (63% van de stemmen) was een grote verrassing. Hofmans ’minste’ onderscheiding, die voor online-videoserie met Boos, leverde de opvallendste speech op. Fijntjes wees hij er namelijk op dat de NPO in eerste instantie helemaal niet zat te wachten op Boos, toen nog #BOOS. Er was een handtekeningenactie voor nodig om het internetprogramma te redden en de rest is geschiedenis. (Tekst loopt verder onder afbeelding) De organisatie wist de spanning in de aanloop naar het gala extra op te bouwen met de aankondiging van een nieuwe Televizier Oeuvre Award. Na Willem Duys, Mies Bouwman en Linda de Mol zou pas voor de vierde keer in de geschiedenis van het Gouden Televizier-Ring Gala een televisie-icoon met deze onderscheiding verrast worden. Levende televisiegeschiedenis Het werd Ivo Niehe, die vertelde dat hij wel kon huilen maar tegelijkertijd uitstraalde dat hij de prijs al jaren geleden had verwacht. Hoewel de presentator onbetwistbaar levende televisiegeschiedenis is, roept deze Oeuvre Award veel vragen op. Zoals de vraag waarom hij niet naar Matthijs van Nieuwkerk is gegaan, die niet alleen een geweldige presentator en programmamaker is, maar er ook telkens weer in slaagde om met zijn gloedvolle verhalen over boeken het land aan het lezen te krijgen. (Tekst loopt verder onder afbeelding) Hoewel de meeste genomineerden waren komen opdagen, schitterde een enkeling door afwezigheid. Angela Schijf en André van Duin zaten beiden thuis, zo was te zien. Maar waar was Beste zangers-fenomeen Henk Poort? Als dat programma had gewonnen, had hij toch niet op het podium mogen ontbreken? Een opmerkelijke keuze van AvroTros om naast Floor Jansen en Jan Smit wel Emma Heesters maar niet Poort mee te nemen. De avond van Dionne Vorig jaar bleek de presentatie voor Dionne Stax nog te hoog gegrepen. Doodzenuwachtig en in een jurk waarin ze zich duidelijk niet op haar gemak voelde, maakte ze er een potje van. De ingetogen en efficiënte editie van de prijzenshow, dit jaar, bleek Stax daarentegen als een handschoen te passen. Natuurlijk, het was geen avond die ons nog lang zal heugen. En laten we in vredesnaam hopen dat er volgend jaar weer gewoon feest kan worden gevierd. Maar als Dionne Stax een flamboyante co-presentator naast zich krijgt (meer Rolf Wouters dan Frits Sissing), verdient ze het om ook dan op dit podium te staan.