Spannend weerzien met de Zwarte Weduwe

Die instincten spelen op in het langverwachte bioscoopvervolg op de serie, en doen haar door de mand vallen. Diederik van Rooijen, ook verantwoordelijk voor de eerste seizoenen van de serie die van 2010 tot 2017 werd uitgezonden, keerde voor Penoza: The final chapter even terug uit Hollywood, waar hij onder meer de horrorfilm The possession of Hannah Grace (2018) maakte. Van Rooijen schreef én regisseerde dit afsluitende hoofdstuk. Carmen van Walraven geeft in de film haar anonieme bestaan als serveerster in een Canadees wegrestaurant ongewild op, wanneer zij een collega te hulp schiet die door haar gewelddadige ex wordt lastiggevallen. Het daaropvolgende conflict loopt gruwelijk uit de hand. Hoofdrolspeelster Monic Hendrickx maakt in de aanloop naar die gebeurtenis de emotionele verscheurdheid voelbaar van haar personage, die het directe gevolg is van de beslissing om uit het leven van haar kinderen te verdwijnen. Haar plotselinge opduiken is in Nederland onmiddellijk groot nieuws en roept bij haar kroost gemengde gevoelens op: van blijdschap omdat ze nog leeft tot woede over wat ze hen heeft aangedaan. Op de steun van Luther (Raymond Thierry) kan Carmen zoals altijd rekenen, terwijl politie en justitie in hun handen wrijven en alles op alles zetten om de uitgeleverde ’Zwarte Weduwe’ eindelijk veroordeeld te krijgen. Tegelijkertijd slaat de onthulling dat Van Walraven niet dood is ook bij een zeker Colombiaans drugskartel in als een bom. Want deze partij heeft nog een rekening te vereffenen, blijkt te beschikken over een heel lange arm en kent totaal geen scrupules. Variëren met sfeer Deze internationale verwikkelingen stellen regisseur Van Rooijen in staat te variëren met de sfeer in zijn film. Het witte isolement van het ijzige, besneeuwde Canada contrasteert mooi met de warme, zon doorstoofde aardtinten van Zuid-Amerika. Die ook weer afsteken bij de grijze asfaltjungle van de Amsterdamse Zuidas, waar Carmen wordt berecht en de rest van de Nederlandse locaties. Terwijl Carmen haar familie juist wilde beschermen, worden oma Fiep (Olga Zuiderhoek), zoons Lucien (Niels Gomperts) en Boris (Stijn Taverne) en dochter Natalie (Sigrid ten Napel) door Carmens opduiken juist weer dieper dan ooit het criminele wereldje ingetrokken. Al is dat nu ook veel meer hun eigen keuze. Vastbesloten als ze zijn om hun moeder bij te staan in een uitzichtloze situatie waar ze alleen samen aan kunnen ontsnappen. Of niet. Penoza: The Final Chapter is voor de fans van de televisieserie ongetwijfeld een prettig weerzien met personages die zij door de jaren heen in hun hart gesloten hebben, of juist hartstochtelijk zijn gaan verafschuwen. De film borduurt daarbij voort op gebeurtenissen uit het verleden, maar doet dat op zo’n manier dat het verhaal ook toegankelijk blijft voor bioscoopbezoekers die niet vijf seizoenen lang aan de buis gekluisterd zaten. Theatraal De regisseur levert in ruil voor zijn hang naar opwinding en visuele grandeur wel in aan geloofwaardigheid, terwijl sommige acteurs in de kleine rollen die hen gegeven zijn net iets te theatraal van de toren blazen. Daar staat het puik acteren van de rest van cast tegenover, Monic Hendrickx voorop. Zij weet ons als kijker voortdurend emotioneel te betrekken bij Carmen van Walraven en haar lot. Wat Penoza: The final chapter spannend houdt tot aan de emotionele finale. De film is vanavond in première gegaan en draait vanaf donderdag 28 november in het hele land in de bioscopen. ✭✭✭✩ (3,5)