Terwijl ze in een rode Alfa Spider cabriolet langs de Amalfikust scheuren genieten Pauline, Bo, Leslie en Florine in Echte Gooische moeders: La dolce vita van het vrije leven. Man en kinderen zijn thuis gebleven voor de ultieme ’mom-break’. Tien dagen zonder het thuisfront voelde wel wat vreemd, vertelt Leslie (31). „Ik ben echt zo’n huismoeder. Mijn jongste zoontje Manuel is nog niet eens een jaar oud. Ik vond het wel lastig om hem thuis te laten. M’n vriend Govinda heeft alles gedaan en dat is heel goed gegaan.” „Ook met de meiden ging het onderling goed. We kennen elkaar al zo lang. Niemand begrijpt onze vriendschap, dat kun je ook bijna niet uitleggen aan anderen. We zien elkaar buiten beeld niet eens zo heel veel, zijn dan druk met andere dingen. We hebben ook andere vriendinnen, maar het matcht goed tussen ons. We zijn eerlijk naar elkaar. Als Bo geïrriteerd is, dan laten we haar even. Als ik er even klaar mee ben, geef ik het ook aan. Het is dus niet geknald en we hebben elkaar ook niet ontvriend, haha. Al vind ik voor de volgende keer een weekje zonder mijn kinderen lang genoeg.” Volwassen Leslie is voor het oog van de camera volwassen geworden. Hoe is dat? „Ik was zeventien toen we begonnen met Echte Gooische meisjes, ik word nu bijna 32. Als wij met z’n vieren zijn dan voel je de camera’s niet meer. Dat maakt het heel echt, omdat we alles zeggen en doen. Je merkt meteen als er een ander bij is, die voelt de camera. Ik vind het leuk om dingen te delen, dat het echt is. Toen we begonnen waren we zo jong, toen was het allemaal opgezet: gingen we champagne drinken omdat het in het script stond. Het onbezorgde van vroeger is weg, maar het is nu meer een reflectie van de werkelijkheid. Je ziet de dagelijkse zaken waar we tegenaan lopen.” Ze heeft veel meer aan het televisiewerk te danken dan een leuke baan, vertelt ze. „Ja, ik heb er zelfs mijn man Govinda, met wie ik nu 12 jaar samen ben door ontmoet. Hij stond achter de camera bij Echte meisjes in de jungle. Hij wist waar hij aan begon. Hij is zelf overigens niet echt van voor de camera, alleen heel soms wil hij wel even.” (Tekst gaat verder onder de foto.) In de serie is te zien hoe Leslie met de trein naar Italië gaat, terwijl haar vriendinnen vliegen. „Na de eerste zwangerschap van Moises heb ik een bepaalde angst ontwikkeld. Het ging niet zo goed met me en ik zat slecht in mijn vel. Dat was niet zo’n leuke tijd, maar ik heb eraan gewerkt en heb het met hulp van een psycholoog achter me kunnen laten. Ik ben inmiddels weer een stuk vrolijker.” „Ik heb wel geleerd beter aan te geven wat ik wil en zeg dus: met zo’n reis ga ik niet vliegen, dat durf ik niet. Ik ga pas weer vliegen als ik het wil. Ik ben dus lekker met trein gegaan. Zolang ik mijn grenzen aangeef gaat het goed. Deze meiden respecteren dat, dat maakt het relaxt. Ik heb nog wel eens paniek, maar kan het beter relativeren en weet dat het over gaat.” Het voordeel van een mom-break is volgens Leslie dat als je tijd voor jezelf hebt je daarna weer een leukere moeder kunt zijn. „We konden eindelijk even uitslapen, maar dat lukt dan weer niet want door de kinderen zit je in een ritme en ben je om zeven uur klaarwakker. De alcohol valt tegenwoordig ook wat minder goed. We zijn een keer wezen stappen in Milaan, we hebben het netjes gehouden. Florine was niet mee, die drinkt even niet. Je gaat in deze serie zien dat ze ons vertelt dat ze zwanger is.” Spontaan zwanger Leslie is dolblij voor haar goede vriendin, die haar eerste kind Beer kreeg door een IUI-traject. „Ze is dit keer spontaan zwanger geraakt, ik was in shock. Pauline zei meteen dat het haar ook weer hoop geeft dat het op een natuurlijke, makkelijke manier kan gaan. Florine doet ook haar gender-reveal in Italië.” Echte Gooische moeders: La dolce vita is vanaf zondag on demand te zien op Videoland.
16 °C:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/37cdff2a-099c-11ed-9c5a-0255c322e81b.jpg)
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/fa0f129a-1a7c-11ed-ae67-0218eaf05005.jpg)
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/9bbd902e-1a2a-11ed-896e-0218eaf05005.jpg)
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/aa33c902-1a16-11ed-af52-02d2fb1aa1d7.jpg)
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/b90bafa0-19bf-11ed-bf09-02c309bc01c1.jpg)
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/331d74fc-1a9e-11ed-a6e1-02d2fb1aa1d7.jpg)
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/e52fc9c2-1a91-11ed-8017-02d1dbdc35d1.jpg)
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/33c38d94-1a83-11ed-a1a0-02d1dbdc35d1.jpg)
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/7b0d1920-1a58-11ed-8ba1-0217670beecd.jpg)
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/e3185ece-1a50-11ed-8627-02d2fb1aa1d7.jpg)
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/f741a344-1a21-11ed-920e-02d1dbdc35d1.jpg)
:quality(90)/webshop.telegraaf.nl/media/catalog/product/s/h/shorts_0003_laag_1.jpg)
:quality(90)/webshop.telegraaf.nl/media/catalog/product/k/e/kent_dotted_74_.png)
:quality(90)/webshop.telegraaf.nl/media/catalog/product/b/a/batterijen_1.jpg)