Olga Zuiderhoek LEEFT als nooit tevoren

Is het niet voor elke actrice weggelegd om zelfs maar één hitserie op het cv bij te kunnen schrijven, OLGA ZUIDERHOEK (71) scoorde in één seizoen twee kijkcijferkrakers. Maakte zij eerst al furore als maffia-oma Fiep in Penoza, inmiddels is haar personage Eefje Brand een van de populairste uit de successerie Het geheime dagboek van Hendrik Groen. Die serie is gebaseerd op een boek, waar inmiddels ook een theaterstuk van is gemaakt. Bij de première kortgeleden was Olga als eregast aanwezig. ,,En ik heb van de eerste minuut tot de laatste genoten’’, vertelt Olga aan Privé. ,,Het knappe is dat een piepjonge cast, met onder anderen BEAU SCHNEIDER (29) en MIKE WEERTS (35), een stelletje oudjes speelt, maar dat je dat na een paar minuten vergeet. Ik heb dat zelf als jonge actrice ook gedaan, dus ik weet hoe moeilijk dat is. Chapeau.’’ In de tv-variant speelt Olga de bejaarde Eefje, die er in een Amsterdams verzorgingshuis met een groepje leeftijdgenoten een gezellige boel van maakt. Die situatie kent een mooie parallel met Olga’s leven. ,,Een aantal jaar geleden ging ik verhuizen. Toevallig zat een aantal vriendinnen van mij in hetzelfde schuitje. We hebben toen besloten om allemaal in hetzelfde appartementencomplex te gaan wonen. Niet alleen voor de gezelligheid, maar ook met de gedachte dat we elkaar - als dat nodig mag worden - kunnen helpen. Het lijkt inderdaad een beetje op de situatie zoals die in de serie is, maar wij komen niet dagelijks bij elkaar over de vloer. Wat we allemaal wel een warme gedachte vinden, is dat als je bijvoorbeeld eens een keer valt, je 24 uur per dag buren kunt bellen om je bij te staan.’’ Een aardig detail van Olga’s verhuizing is de man die haar hielp met het inpakken en sjouwen van de dozen. Dat was namelijk KEES HULST (65), haar huidige tegenspeler in Het geheime dagboek van Hendrik Groen. De twee zijn al jaren vrienden! Gemis Kees was een van de mensen die Olga bijstond in de periode dat zij dat het meeste nodig had, toen zij haar grote liefde WILLEM BREUKER verloor. De beroemde jazzcomponist en saxofonist overleed in 2010 na een kort ziekbed op slechts 65-jarige leeftijd. Nog altijd is het gemis aan Willem, na een relatie van 28 jaar, voor Olga dagelijks voelbaar. In haar appartement in Amsterdam richtte ze zelfs een aparte kamer voor Willem in. Er staat een kast met duizenden van zijn cd’s en op de grond ligt een vloerkleed dat werd samengesteld uit zijn overhemden. ,,Zoals ik het zelf altijd zeg, het is vreselijk jammer dat hij er niet meer is’’, vervolgt Olga. ,,Ik mis hem nog steeds, maar ik ben niet iemand om in dat verdriet te blijven hangen. Wat dat betreft heb ik ook geluk gehad met het beroep dat ik gekozen heb. Ik maak een boel mee, elke nieuwe voorstelling of tv-serie is weer een nieuw avontuur en ik heb altijd veel mensen om me heen. Daarbij vind ik ook dat ik niet moet zeuren. Als je ziet hoe vreselijk slecht heel veel andere mensen over de hele wereld het hebben, vallen mijn problemen behoorlijk mee.’’ Met het overlijden van Willem bleef Olga alleen achter. Ze heeft weliswaar nog twee zussen, maar de dames zijn geen hartsvriendinnen. Als het trio elkaar ziet, loopt dit negen van de tien keer op een woordenwisseling uit. Al meerdere malen stelde Olga haar zussen voor om met z’n drieën in therapie te gaan, maar ze kreeg nul op het rekest. Niet al te veel familiaire gezelligheid voor de actrice dus, die ook nooit kinderen kreeg. ,,Ze zeggen altijd dat er op een gegeven moment een biologische klok gaat tikken Ik heb daar nooit iets van gemerkt. Ik betreur het ook niet. Ik ben nog altijd blij met de keuzes die ik heb gemaakt.’’ Pijn De zeventig gepasseerd, oogt Olga nog bijzonder fit. Het is zelfs zo dat de grime-afdeling van Hendrik Groen zich moest inspannen om haar oud genoeg te schminken om een geloofwaardige ’bejaarde’ neer te zetten. De tand des tijds krijgt geen vat op Olga? ,,Was het maar waar! Bij mijn weten ben ik helemaal gezond, maar het lijf is echt vele malen strammer dan voorheen. Ook kost het me meer moeite om teksten uit mijn hoofd te leren. Toen ik jonger was, ging dat haast vanzelf, nu moet ik er echt hard voor werken. En ik ben natuurlijk sneller vermoeid dan vroeger, een van de redenen dat ik minder toneel doe dan vroeger. Niet alleen vanwege de lange avonden op het toneel, maar zeker ook vanwege het reizen.’’ Hoewel Olga nog midden in het leven staat en nog zolang als ze kan wil blijven werken, is ze voorbereid op het einde van haar leven. Thuis in Amsterdam liggen de getekende documenten klaar voor de dag waarop ze zal besluiten uit het leven te stappen. ,,Ik heb mijn papieren voor euthanasie al jaren geleden in orde gemaakt. Dat doen meer mensen dan je denkt, hoor. Ik ben niet bang voor de dood. Als je er niet meer bent, heb je immers nergens meer last van. Waar het mij om gaat, is de weg er naartoe. Voor mij is het een geruststellende gedachte dat ik zelf beslis wanneer er een einde aan moet komen. Ik moet er niet aan denken om bijvoorbeeld langzaam te stikken of tijdenlang de vreselijkste pijn te moeten hebben. Mijn grote angst is dat de regering zich daar op een gegeven moment mee gaat bemoeien. Als ik daarover nadenk, vind ik het zoiets absurds! Dat iemand anders dan ikzelf ook maar iets te zeggen heeft over wanneer ik wel of niet dood mag. Het is andersom toch ook niet zo dat je een examen moet doen voordat je kinderen krijgt? Er zijn mensen die niet eens voor een hond kunnen zorgen, maar wel aan kinderen beginnen. En dan zou ik niet mogen beslissen of en wanneer ik uit het leven wil stappen?’’ Wijze woorden van een van Nederlands meest spraakmakende actrices. En, hoewel enigszins op leeftijd, ze heeft nog lang geen plannen ’om te gaan’.