Dick Bakker: ’Zelfs HEINEKEN was in mijn studio!’

Voorzichtig optimistisch leeft Nederland weer toe naar het Eurovisie Songfestival in mei, waar WAYLON met zijn door hemzelf geschreven liedje Outlaw in ’em zijn eigen prestatie (tweede worden) nog hoopt te verbeteren. Vanzelfsprekend is dat niet. Sinds 1975, 43 jaar geleden, kwam het niet meer voor dat de Nederlandse inzending eerste werd. In dat jaar schreef DICK BAKKER (70) de muziek van het winnende Ding-a-dong voor TEACH-IN, én - voor ons land - Eurovisie-historie. Dick Bakker. Bescheiden als hij is, werd zijn muziek bekender dan hij. Tunes, reclamemuziek, soundtracks voor films en grote hits… hij maakte het allemaal. Bij het grote publiek is Dick wellicht het meest bekend als chef-dirigent van het beroemde Metropole Orkest, dat hij met zijn komst destijds van een wisse ondergang redde: ,,Er werd me letterlijk gezegd: ’Als je het níet doet, dan gaat de stekker eruit’.’’ Ter gelegenheid van uw zeventigste verjaardag verscheen bijna stilzwijgend een indrukwekkende biografie. ,,Die is niet eens bedoeld voor de handel, al is hij wel te bestellen bij het Metropole Orkest, maar meer om aan vrienden en relaties te geven. De mensen met wie ik heb gewerkt.’’ Dat zijn er nogal wat! Uw boek bevat nog meer bekende namen dan dat boek van GORDON! ,,Die er ook in voor komt, in 2016 heb ik met hem z’n album Compleet,Volmaakt, Het einde gemaakt. Al met al ben ik vijftig jaar professioneel bezig geweest, van het een kwam vaak het ander. Er zijn in die tijd nogal wat mensen in de studio over de vloer geweest.’’ Zelfs onze koning en Alfred Heineken! ,,Dat had ook met elkaar te maken. Met HEINEKEN had ik een groot muziekproject lopen rond de vorig jaar overleden Amerikaanse zanger KENNY COLMAN, voor wie hij liedjes schreef. Ook een verhaal. Maar op een gegeven moment belde Freddy en die zei: ’Luister, Dick, WILLEM-ALEXANDER wil een feest geven en dat moet bij jou thuis in ’t Gooi. Dat is handig, want hij moet ook nog een nummer opnemen. Hij belt je nog wel.’ Zo ging dat bij hem. Het was geen verzoek, gewoon een mededeling. De volgende ochtend ging inderdaad de telefoon en kreeg ik een jongen aan de lijn die zich voorstelde als Alex van Oranje. Of hij even mocht langskomen om uit te leggen wat de bedoeling was. Behalve de opname van dat liedje met de studentenvereniging moest het vooral een gezellige avond worden. En dat werd het. Al die jongens op de bank met een biertje erbij. DOLF BROUWERS, alias Sjef van Oekel, werkte ook mee aan de opname en haalde in plat Haags allerlei gekkigheid uit. Van de avond is nog een video gemaakt, waarvan de beelden later in een documentaire zijn gebruikt.’’ Muziek was echt Heinekens passie hè? ,,Dat bleek ook als hij onder muzikanten was. Als die hem mijnheer Heineken noemden, zei hij altijd: ’Je zit toch in het orkest? Dan is het Freddy!’ Vrijwel niemand mocht hem zo noemen, die hele muziekscène had voor hem iets magisch.’’ Hoe had u hem leren kennen? ,,Door WILLEM DUYS, zij waren al langer bevriend. Het moet in 1981 zijn geweest. Willem vertelde dat Heineken een compositie gemaakt had die hij wilde laten uitvoeren, of hij een keer mocht langskomen. Hij kwam met AB DODERER, zijn chauffeur die door de ontvoering later ook een bekende naam werd. Hij bleek veel van muziek af te weten, vertelde dat FRANK SINATRA een vriend was en dat hij met hulp van diens pianist VINCENT FALCONE het nummer You Again had geschreven, wat eigenlijk bedoeld was voor ’The Voice’ zelf. Langzaam groeide door de muziek echt een innige vriendschap, wel drie of vier keer in de maand kwam hij langs. Die band liep zelfs geen deuk op toen hij in de koelkast Grolsch ontdekte. Daar zei hij wel wat van en de volgende dag stond er een wagen van Heineken voor de deur die wat kratjes afleverde. Dat regelde hij dan.’’ En dat nummer is ook echt opgenomen? ,,Ja, meer zelfs. Eerst ging het alleen om You Again, maar uiteindelijk zou het een heel album worden. Daar was geen haast bij, voor Freddy was het een leuke hobby. Maar toen kwam de kidnap. Ik had net een studio in Londen geboekt om het te gaan opnemen met groot orkest, maar dat had ik gecanceld omdat niemand natuurlijk wist hoe het met die ontvoering zou aflopen. De dag na zijn vrijlating hing hij al aan de lijn. En ik verbaas me er nóg over hoe luchtigjes hij erover deed. ’It’s me again – where is you again?’ zei hij en vertelde hoe hij in zijn cel steeds had gefantaseerd hoe zijn melodie met mijn Londense orkest zou klinken. ’Ik heb het afgezegd’, zei ik. Dat vond hij maar raar, geloof ik. ‘Je had het toch nog postuum kunnen uitbrengen’, zei hij. ,,In elk geval kwam het erop neer dat we het nu zo snel mogelijk moesten gaan doen – wat dus ook gebeurde. De tranen stonden in zijn ogen toen hij het resultaat kwam beluisteren. Wát een moment, met die hele entourage aan beveiliging. Dat was heel emotioneel.’’ In die tijd ging u uit Eemnes verhuizen naar Blaricum. Dat vond hij niks? ,,Het huis vond hij mooi, het adres minder. Die straatnaam klinkt niet best, vond Freddy. We gingen wonen aan de Bierweg.’’ U heeft de topjaren van de platenindustrie meegemaakt. ,,Toen er nog echt platen verkocht werden, ja. Ding-a-dong heeft wel veel opgeleverd na de winst in Stockholm. De manager van die groep was niet erg internationaal bezig, dat had nog meer succes kunnen hebben. Maar een dag na Stockholm stonden ze in Roelofarendsveen. Echt! Ook I remember Elvis Presley van DANNY MIRROR, ofwel EDDY OUWENS, was een internationale hit. Dat kon je van tevoren nog inschatten. Maar soms waren er ook echte toevalstreffers. Na een dag in de studio met een jazzgitarist was ROGIER VAN OTTERLOO vergeten dat er ook nog een nummer met GERARD COX opgenomen moest worden. Toen sprak Rogier de legendarische woorden: ’Oh ja, die drol van Kots!’ Het was typisch hij om wat laatdunkend te doen over iets wat hij beneden zijn stand vond. ’Laten we die handel snel even opnemen’. Dat lukte, in nog geen tien minuten. Het werd een knaller van een hit. ‘t Is weer voorbij die mooie zomer, waarvan in 1973 zo’n 150.000 exemplaren werden verkocht, met LETTY DE JONG en Willem’s vrouw MARY DUYS - die toevallig door de studio liep - als achtergrondzangeressen met het aanstekelijke ’nana na nanaaa’, het vloog over de toonbank.’’ Nooit gevraagd voor een programma als Maestro? ,,Nee, maar ik vind het wel een erg leuk programma wat eens de nadruk legt op de dirigent en het publiek laat zien hoe lastig het is een orkest te leiden. Aan mijn jaren heb ik problemen met mijn rug overhouden door het lange staan, en degeneratie van de tussenwervelschijf.’’ Maar ook een prachtig boek, een tijdsbeeld van een industrie die nog al is veranderd. ,,Ja, schrijver BAS TUKKER heeft geweldig werk geleverd met een prachtige mix van anekdotes en achtergrondverhalen, een mooi overzicht van alles wat ik heb gedaan, achter de schermen van de muziek.’’