HHB-winnares Anouk: Bloem, zweet en tranen

Het was er een uit het boekje deze serie van Heel Holland bakt. De deelnemers leken beste vrienden en hielpen elkaar uit de brand als een baksel dreigde in te zakken. Zelfs tijdens de finale werden er nog hugs uitgedeeld. Het was voor velen echter geen verrassing dat ’perfectioniste’ Anouk Glaudemans (43) zich sinds afgelopen gisteravond de meest succesvolle thuisbakker mag noemen. De serie is deze zomer opgenomen. Anouk wist dus al langer dat ze de winnaar was. Zelf is ze dolblij dat ze niet langer haar mond hoeft te houden. Iedereen mag het nu weten: „Liegen is nooit leuk. Ik ben heel eerlijk en open en dan is het best lastig om er niks over te mogen zeggen. Vooral als het zo lang moet. Gelukkig mochten mijn tien gasten van de finale het wel weten. Mijn ouders, schoonouders, beste vriendin, broer, man en kinderen hebben voor geheimhouding moeten tekenen. Het was fijn dat ik het in ieder geval met dit groepje kon delen al die tijd.” Topsport Stress had ze niet tijdens de finale: „Ik vind het eerder topsport, dat je onder druk iets moet doen. De kracht zit in focus bewaren om binnen de tijd klaar te zijn. Gelukkig lukte dat goed. Ik was altijd op tijd klaar en dan had ik mijn werkblad nog schoongemaakt ook. Voor mij was het vooral een uitdaging om HHB te combineren met mijn werk, de kinderen en het feit dat mijn man veel werkt. Dat in combinatie met twee dagen in de week op een landgoed in een tent bakken, is bizar druk. Gelukkig kon ik wel ontspannen door te lezen op mijn e-reader. Ik lees altijd voor het slapengaan, mijn balans was wel oké.” „Ook al hadden we thuis net een verbouwing van de keuken achter de rug, waardoor ik tijdens de voorbereiding van HHB leuk heb staan bakken in de garage. Achteraf was dat misschien juist wel een goede voorbereiding, dat je onder alle omstandigheden kunt presteren. Ver komen is niet alleen maar goed kunnen bakken, het is ook je voorbereiding, je planning en je stressbestendigheid. Dat kon ik allemaal goed oefenen in de garage.” Perfectionist Door de jury werd Anouk veelal getypeerd als een ’perfectionist’. Is dat iets waar ze last van heeft in het dagelijks leven? „Nee hoor het zit me niet in de weg. Het is altijd al zo geweest. Ik wil de opdrachten goed doen, neem het serieus. Het is wie ik ben: een Pietje-precies. Maar nooit ten koste van een ander. Ik ga niet over lijken. Als Esther of Jeannette had gewonnen, had ik ze het van harte gegund. Die staan daar net zo hard te werken. Ik weet hoe het voelt als je taart mislukt. Dat is niet leuk. Daar krijg ik ook buikpijn van, als ik dat bij een ander zie gebeuren.” „Je ziet op televisie misschien niet al mijn kanten, misschien dat mijn sociale aspect op televisie wat minder naar buiten kwam. Ik ben zorgzaam en houd van delen en verbinden. Vandaar dat mijn werk het opleiden van een nieuwe generatie hulpverleners is. En ook in het bakken kan ik dat gevoel van ’delen’ kwijt. HHB heeft me veel opgeleverd, niet alleen de titel ’meesterbakker’, maar ook een supergoede band met de 9 bakkers. We zien elkaar nog, bijvoorbeeld vorig weekeinde. Je hebt samen iets heel bijzonder meegemaakt, dat je alleen met elkaar kunt delen.” „Ik denk dat mensen in hun kracht komen te staan als je goed met elkaar omgaat. Je vult elkaar aan, dat merk ik ook op mijn dagelijkse werk. De een is goed in het bedenken van concepten, ik ben goed in het uitwerking tot in detail. Zo heeft iedereen zijn of haar eigen kracht. Toch heb ik veel bijgeleerd bij HHB door de feedback van Robèrt en Janny op - en ook buiten beeld. Vooral hoe ik sneller en handiger kon werken. Janny wist te prikkelen met smaken.” Spektakelstuk De moeilijkste opdracht vond Anouk het spektakelstuk in de finale: „Anderhalve meter taart maken en daar ook nog een verhaal bij hebben. We hadden allemaal een leuk idee. Maar je hebt maar een oventje net zo klein als thuis. Heel veel van wat we bedachten was gewoon niet haalbaar in de tijd, maar dat maakte het ook wel weer een uitdaging. Ik ben uiteindelijk heel trots op mijn boekenkist waarin mijn liefde voor boeken en bakken samenkomt.”