Entertainment/Film
1825702204
Film

Filmrecensie

Liam Neeson ouderwetse speurneus in ’Marlowe’

— Wat: film, misdaad, mysterie

— Regie: Neil Jordan

— Met: Liam Neeson, Diane Kruger, Jessica Lange

Liam Neeson als privédetective Philip Marlowe.

Liam Neeson als privédetective Philip Marlowe.

De Amerikaanse misdaadauteur Raymond Chandler (1888-1959) maakte privédetective Philip Marlowe onsterfelijk. Geen wonder dat de Ierse schrijver John Banville Chandlers iconische speurder in 2014 een heel nieuw avontuur bezorgde met The black-eyed blonde. Zijn mede-Ier Neil Jordan (The crying game) kon de verleiding niet weerstaan om dat mysterie te verfilmen, met Marlowe als titel

Liam Neeson als privédetective Philip Marlowe.

Liam Neeson als privédetective Philip Marlowe.

Het werd een echt Iers feestje, want voor Marlowe benaderde Neil Jordan vervolgens zijn oude, uit Noord-Ierland afkomstige vriend Liam Neeson, met wie hij eerder al films maakte als Michael Collins en Breakfast on Pluto. De 70-jarige acteur manifesteert zich tegenwoordig vooral als actieheld op leeftijd. De reputatie als keiharde knokker die hij daarmee opbouwde, brengt hij mee in deze titelrol.

Toch is Neesons personage dit keer vooral een ouderwetse speurder. Een man die pas zijn revolver trekt of erop slaat als het echt niet anders meer kan. In dat soort situaties belandt hij in Marlowe evenwel geregeld wanneer de jonge en aantrekkelijke Clare Cavendish (Diane Kruger), de dochter van een beroemde filmster (Jessica Lange), zich aandient als klant. Zij wil dat hij haar verdwenen minnaar opspoort in wiens gerapporteerde dood zij niet gelooft. Voor dat vermoeden zijn inderdaad voldoende redenen, ontdekt de detective.

Philip Marlowe stuit in zijn speurtocht op steeds meer rijke en invloedrijke betrokkenen, die soms tot aan hun enkels zijn weggezakt in een moreel moeras, soms ook tot aan hun nek. Grote vraag blijft intussen wie hier nou eigenlijk de rol van ’femme fatale’ heeft, zonder wie een ’neo noir’ als deze film niet compleet is. De weg naar deze onthulling is vervuld melancholie, maar qua kabbelend tempo ook net wat te bedaagd.

✭✭✩ (2,5 van de 5 sterren)