Simone Kleinsma: ’Ik ben een gezegend mens’

Twee jaar geleden zag de musicalactrice haar grote voorbeeld Bette Midler op de planken in New York. „Het was heel bijzonder om zo’n wereldster van dichtbij aan het werk te zien. Toen ik hoorde dat producent Medialane net zo gecharmeerd was van het stuk als ik, was één en één eigenlijk als vanzelfsprekend twee. Want natuurlijk wil ik de rol van Dolly spelen.” Kluizenaar Het begin van een nieuwe productie ervaart Kleinsma altijd als heel intens. „Als de repetities starten dan leef ik als een kluizenaar en stort ik mij volledig op het script en de liedjes. Je leven wordt ineens heel klein. Mijn omgeving weet inmiddels dat ik in die periode niet bereikbaar ben.” De actrice vervolgt: „Als alles in het theater samenkomt, en je zingt onder begeleiding van een orkest, dan begint het echt te leven. Dan weet je weer waarvoor je al die weken in afzondering hebt geleefd. Praktische zaken gaan vanaf dan een rol spelen, zoals waar sta ik en hoe ik in godsnaam in die jurk kom”, zegt Kleinsma lachend. „Ik word strak in een korset gesnoerd, wat met zingen en bewegen wel iets is om rekening mee te houden. Je adem zit veel hoger.” De ware Als koppelaarster reist Kleinsma in het stuk af naar New York om een ’match’ te vinden voor de knorrige, rijke zakenman Horace (afwisselend gespeeld door Paul de Leeuw en Jörgen Raymann) als ze er gaandeweg achter komt, dat ze zelf misschien wel de ware voor hem is. „Het verhaal speelt zich eind 1800 af, en zeker voor die tijd was Dolly natuurlijk al een heel zelfstandige vrouw. Ze had haar leven aardig op de rit als liefdesmakelaar, maar had het niet breed. Dat Horace zo vermogend is, trekt haar aandacht. Via een omweg probeert ze hem in te pakken”, legt de actrice uit. Missen Naast humor, zitten er ook ontroerende momenten in het stuk. Kleinsma: „Dolly is net als ik weduwe en gaat op een gegeven moment die arm om haar heen missen. Zodra ze merkt dat haar liefde voor Horace serieus is, richt ze zich tot haar overleden echtgenoot. Dat is wel een scène die voor mij heel dichtbij komt”, geeft de actrice, die haar grote liefde regisseur Guus Verstraete drie jaar geleden plotseling verloor, toe. „Ze praat met hem alsof hij er nog is. Dat doe ik ook, ik voer regelmatig gesprekken met Guus. Dolly vraagt haar overleden man als het ware om haar weg te geven. Ontroerend, droevig en mooi tegelijk. Want ze is op een punt gekomen dat ze voorzichtig een nieuwe stap wil maken. Maar wel graag met goedkeuring van haar overleden man.” Kwaliteit En dat maakt deze productie volgens Kleinsma zo speciaal. „Het heeft alles. Prachtige kostuums, veren, glitter en glamour, humor, maar dus ook verdriet. En kwaliteit, want die staat bij Hello, Dolly! echt voorop. De regie is in handen van Glenn Casale, de vertaling is door Jan Rot uitgevoerd en de liedjes zijn van Jerry Herman. Met kleine aanpassingen is het klassieke stuk een beetje naar het nu gehaald zonder dat het de authenticiteit heeft verloren. We halen met deze productie echt een stukje Broadway naar Nederland.” Veilig gevoel Dat ze dit samen mag doen met Marjolijn Touw en Paul de Leeuw, twee dierbare vrienden die haar de afgelopen jaren erg hebben gesteund, zorgt ervoor dat Kleinsma zich een gezegend mens voelt. „Met Marjolijn ben ik heel hecht. We speelden allebei in Was getekend, Annie M. G. Schmidt (de eerste productie waarmee de actrice weer op de planken stond na het overlijden van Verstraete, red.) en zitten samen in de komedietelevisieserie Kees en co. Daarnaast zien we elkaar ook heel regelmatig privé. Dat zij mijn understudy is, maakt dat we heel intensief samenwerken. Ik vind haar ook een echte Dolly, wat leuk is om te zien. En Paul natuurlijk. Het geeft een heel warm en veilig gevoel om dit samen met hen te doen. Het klinkt misschien wat vreemd, maar met Hello, Dolly! lijkt alles samen te vallen. Alsof het echt zo heeft moeten zijn.” Solovoorstelling Hoewel het wensenlijstje qua musicalrollen steeds korter wordt ’ik heb al zo veel moois mogen doen, dat ik mij redelijk voldaan begin te voelen’, peinst Kleinsma er niet over om gas terug te nemen. „Ik blijf genieten van de afwisseling. De rol van Kees in Kees en co is ook heerlijk om te doen. En in mijn hoofd ben ik al bezig met mijn nieuwe solovoorstelling, de laatste is immers al vier jaar geleden. Dat is weer iets heel anders, veel intiemer. Op persoonlijk vlak heb ik de afgelopen jaren genoeg meegemaakt wat ik in een heel mooi liedje hoop te stoppen.” ’Hello, Dolly!’ gaat op zondag 8 maart in première in het Nieuwe Luxor Theater in Rotterdam. Tournee t/m 15 november. Voor meer info: hellodollydemusical.nl