De DRIE VROUWEN van LUBACH

Veel had ARJEN LUBACH (38) er zelf eigenlijk ook niet van verwacht toen hij in 2014 begon met zijn programma Zondag met Lubach. „Het was een doel waarvan ik niet zo goed wist dat ik het had. Het is me een beetje overkomen toen ik in allerlei vergaderzaaltjes bij de VPRO zat met de vraag: wat moeten we nou? Doe mij dan maar een eigen latenight comedy-show, zei ik voor de grap.” Een gouden greep, zo bleek later, want naast het winnen van de Gouden Televizier-Ring, gaan zijn filmpjes regelmatig viral. Iets om trots op te zijn, zo vertelt hij woensdag in het radioprogramma 30 Minuten Rauw van RUUD DE WILD. Daarin is hij ook opmerkelijk openhartig over de drie vrouwen in zijn leven. „Ten eerste JANINE (eindredacteur Zondag met Lubach - red.) die als enige boos op mij durft te worden, mij aankan en van wie ik dat ook duld.” Maar ook zijn moeder SJOUKJE HADEWEIJ, die drie dagen na Arjens twaalfde verjaardag in 1991 overleed. Haar graf bezoekt hij soms, maar vooral in gedachten ziet hij haar regelmatig voor zich. „Ik kan wel zeggen dat we de beste vrienden waren, maar aan de andere kant was ik nog geen volwassen man. Toch was ze alles voor me. De Britse komiek EDDIE IZZARD (56) verloor zijn moeder ook op jonge leeftijd en zei laatst met tranen in zijn ogen: ’Alles wat ik doe, is een poging om haar terug te krijgen.’ Als ik dat hoor denk ik: ’Jeetje, dat is dus wat er gaat gebeuren.’ Over dertig jaar mis ik mijn moeder nog steeds...” „Mijn vader is er gelukkig nog wel. Hij kreeg na mijn moeder een kortere en daarna een langere relatie. Dat is echter alweer tien jaar geleden en nu heeft hij een hele leuke vriendin in Canada, waar hij de helft van het jaar ook zit. Bijzonder hoe zo’n gezin dan weer opkrabbelt. Ik kan niet zeggen hoe mijn leven er uit had gezien als mijn moeder er nog zou zijn, want dat is praten over een soort parallel leven. Ik heb door haar overlijden wel meer haast en een bepaalde geldingsdrang. Er zijn misschien mensen met net zoveel of meer talent dan ik, maar er vervolgens niets mee doen. Bij mij stond werk altijd op de eerste en liefde op de tweede plaats, maar tegenwoordig weet ik dat beter te doseren. Op de vraag of hij wel eens huilt, zegt Arjen: „Niet in het bijzijn van anderen, wel eens privé, om familieherenigingen op tv. Ergens stroomt er een rivier van nostalgie in mij. Ik ben soms overdreven sentimenteel. Als ik met mijn vriendin een dag ga zeilen, zit ik soms op de terugweg in de auto al van: ’weet je nog hoe we toen op een bootje zaten?’ En dan zegt zij: ’dat was twee uur geleden, gek!’”