Dimitri Verhulst: „We lachen omdat we pijn hebben.”

Ⓒ Jean-Pierre Jans

Wat er op zijn grafschrift moet staan, weet Dimitri Verhulst al. ’Kom erbij, ik verveel me.’ De Vlaamse schrijver heeft overigens nog geen goesting om dood te gaan. „Ik ben een onverbeterlijke junkie, totaal verslaafd aan het leven.” Net als Maladot, de hoofdpersoon in zijn nieuwe roman Hebben en Zijn, die tot zijn verbijstering na een fataal auto-ongeluk niet in een hemel terecht komt, maar in een ontwenningskliniek, om af te kicken van het leven.