Modeontwerper Paco Rabanne (88) overleden

De in Spanje geboren ontwerper werd in de jaren zestig bekend van zijn metallic creaties en op ruimtevaart geïnspireerde mode. Hij is ook bekend van het mode- en parfumlabel Paco Rabanne, waar hij zo’n twee decennia geleden vertrok.

Rabanne zette zijn modehuis in 1966 op. In 1986 werd dat ingelijfd door de Puig-groep, die ook eigenaar is van modehuis Nina Ricci en rechten heeft op de verkoop van Jean Paul Gaultier-producten. Met hetzelfde bedrijf ontwikkelde Rabanne de parfumlijn die zijn naamsbekendheid vergrootte.

De als Francisco Rabaneda y Cuervo geboren ontwerper kondigde in 1999 aan te stoppen met het ontwerpen van haute couture. Hij verklaarde toen wel te blijven „waken over het voortbestaan van de kwaliteit van het merk door de ontwerpers te begeleiden.”

Rabanne werd op 18 februari 1934 geboren in de streek rond de Baskische stad San Sebastian, waar zijn moeder voor modeontwerper Cristóbal Balenciaga werkte. Hij vluchtte in 1939 naar Frankrijk, zo’n drie jaar nadat het leger van Franco zijn vader had geëxecuteerd. In Parijs studeerde hij af aan kunstacademie Beaux-Arts, met als de studierichting architectuur.

Voordat Rabanne voor zichzelf begon, ontwierp hij onder meer sieraden en dassen voor Dior, Saint Laurent en Pierre Cardin. Na zijn afscheid van de haute couture aan het einde van de twintigste eeuw, was hij nog geregeld betrokken bij mode-evenementen.

Opzienbarende uitspraken

De Spanjaard trok niet alleen de aandacht met zijn creaties, maar ook met zijn soms opzienbarende uitspraken. Zo voorspelde hij in 1999 dat ruimtestation Mir zou neerstorten op Parijs tijdens een zonsverduistering, iets waar hij later spijt van zei te hebben. Hij verklaarde ook eens de reïncarnatie van de moordenaar van een farao te zijn.

„Een grote persoonlijkheid uit de mode. Hij had een gedurfde, revolutionaire en uitdagende visie, die via unieke esthetiek werd overgebracht”, schrijft topman Marc Puig van het luxeconcern Puig.

De hoogste baas van de modedivisie bij Puig, José Manuel Albesa, brengt zijn ongewone materiaalgebruik in herinnering. „Wie anders kon modieuze Parijse vrouwen laten juichen voor jurken van plastic en metaal”, zei hij.