Donna Blue: geliefden én collega’s

Ze waren al zo’n tien jaar samen toen zij voor hem een Valentijnslied schreef. Het verrassende daaraan was dat Danique van Kesteren eigenlijk fotografe is en haar vriend Bart van Dalen juist muzikant. Een paar jaar verder debuteert het inmiddels internationaal aan de weg timmerende Donna Blue met het album Dark roses. „Van het een kwam het ander.” De oplettende lezer zal het zich misschien nog herinneren: Donna Blue sierde al eerder deze pagina’s. Dat was in maart 2020, toen het duo halverwege haar Amerikaanse tour moest afbreken. „Ik weet het nog goed: een paar uur na ons telefoongesprek zijn we naar huis gevlogen”, blikt Van Dalen terug. Van Kesteren: „Het ging hoe langer hoe meer over lockdowns.” Van Dalen weer: „Het werd toen we daar waren met de dag erger. We konden uiteindelijk niet anders dan stoppen.” Ronduit vervelend was dat Donna Blue door de pandemie in 2020 een optreden op het wereldwijd bekende festival South By Southwest door de neus geboord werd. Afgelopen maart gingen ze op herkansing. Van Kesteren glunderend: „Ook al zat er dit keer geen hele Amerikaanse tournee aan vast, het voelde heel goed dat we de draad konden oppikken waar we destijds gestrand zijn.” Setje Donna Blue is in meerdere opzichten een bijzondere aanwinst voor de Nederlandse popmuziek. Het begint al bij die ongebruikelijke samenstelling, want de twee vormen al jaren een setje, vertellen ze. „Dat Danique muziek maakt was een complete verrassing voor mij”, aldus Van Dalen, die begint te stralen zodra zijn gedachten teruggaan naar dat eerste lied dat zij voor hem schreef. „Dat ze kon zingen wist ik evenmin.” „Ik ook niet”, erkent Van Kesteren eerlijk. „Ik heb altijd om de muziek heen gehangen. Heb veel in poppodia gewerkt en achter de schermen. Maar gezongen heb ik hiervoor nooit. Naar het optreden heb ik ook echt wel moeten toegroeien. Daarvoor moet je toch een angst overwinnen. Inmiddels weet ik dat ik die ontwikkeling nooit had willen missen.” Vakantie Tot nu toe heeft het vooral voordelen dat de twee zowel collega’s zijn als geliefden, vinden ze. Hij: „We touren veel in het buitenland, dat voelt voor ons best vaak als vakantie. De muziek en Donna Blue vloeien door ons hele leven momenteel.” Zij: „Werk en privé gescheiden houden is niet altijd gemakkelijk. Het is vooral een kwestie van goede afspraken maken onderling en tot nu toe gaat dat heel goed.” Dat laatste is sowieso het geval. Die eerste internationale naam en faam heeft Donna Blue slechts met een aantal singles verdiend. Wat tevens meespeelt is dat het duo allesbehalve alledaagse muziek maakt. Van Kesteren: „Het precieze hokje aanwijzen waar wij in zitten is lastig, maar wij hebben we zelf meestal over filmische indiepop, met veel invloeden van jaren 60 en 70-muziek en soundtracks.” Film Van Dalen: „Film is onze grote gezamenlijke hobby. We kijken bijna dagelijks wel iets ouds. Met name de muziek van Italiaanse componisten als Ennio Morricone en Piero Piccioni vinden we fantastisch. Voor ons debuutalbum zijn we ook in die richting gaan denken. We wilden fictieve verhaallijnen en terugkerende muzikale motiefjes.” De magie zit volgens Donna Blue in de combinatie van muziek en beelden. „Jij ziet dingen voor je, ik hoor ze”, legt Van Dalen uit. Van Kesteren: „Dan speelt Bart een gitaarloopje en zie ik een hele filmscène voor me.” Uitproberen Ze noemt het nummer Solitaire als voorbeeld: „Dat gaat over een storm op zee. Met dat voor ogen werken we zo’n lied uit. Die vertaling is moeilijk, want je kunt wel willen een bepaald stuk klinkt alsof er wordt gerookt of zo, maar wat maakt dat de muziek zo klinkt? Dat vergt veel samen zoeken, uitproberen. Dat vind ik één van de leukste dingen van dit vak.” Van Dalen: „De extra tijd die de crisis ons gaf om intensief aan de gang te zijn met Dark roses was eigenlijk best lekker, al vonden we het na een jaar niet optreden uiteraard wel wat lang duren allemaal.” Verbeelding Het resultaat is wat door platenmaatschappij Snowstar Records is omschreven als ’een debuutalbum waarmee een plek is gecreëerd voor de verbeelding’. „Goed omschreven”, vindt Van Kesteren. „Ik denk dat dat logisch is als je muziek zo visueel aanpakt als wij. Dan zouden luisteraars die filmscène ook voor zich moeten zien.” Dat dit voor iedereen een ander beeld kan opleveren nemen de twee volledig voor lief. „Dat is het mooie”, besluit Van Kesteren, „wij zullen nooit alles invullen voor wie luistert. Een klein beetje mysterie inbouwen in alles is belangrijk voor ons.” ’Dark roses’ is nu uit, info en speeldata: bluedonnablue.com

Donna Blue: geliefden én collega’s

Bekijk meer van

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

’Sorry dames, ik heb het gewoon te druk’

Biggelende tranen door onverwachts element in ’Temptation island’

’Harry’s house’ is een échte Harry Styles

Gaan Harry en Meghan de Kardashians achterna?

Gerelateerde artikelen

Nederlandse band Donna Blue strandt tijdens eerste tour in VS