In het kader van de borstkankermaand spreekt Sylvie met het Duitse Bild over de ziekte die haar zo in zijn greep hield. De kersverse echtgenote van Niclas Castello herinnert zich de dag dat ze voelde dat er iets mis was. „Ik ken mijn lichaam heel goed en herken de kleinste afwijking. Ik was in ons appartement in Madrid en wilde een trui bovenin de kast leggen. Maar toen ik me rekte, voelde ik een steek aan de zijkant van mijn borst. Ik wist meteen: er is iets aan de hand. (...) Het voelde alsof de grond onder mijn voeten wegzakte.”

Nadat Sylvie zich vervolgens had laten onderzoeken, volgde de diagnose. „Ik begon toen te huilen en besloot: de kanker moet weg. De volgende dag ben ik geopereerd. Toen ik wakker werd, stonden Rafael en mijn ouders te huilen voor mijn bed. De dokter zei tegen Rafael: ’Het is maar goed dat jouw vrouw zo koppig is en een eigen wil heeft.’ Toen wist ik dat het serieus was. Als ik niet naar mijn innerlijke stem had geluisterd, had ik het waarschijnlijk niet gehaald.”

Krantenkoppen

De presentatrice dacht aanvankelijk dat ze zou ’wegkomen’ met pillen of bestraling, maar de kanker was al uitgezaaid naar een lymfeklier. „Tot dat moment was mijn leven gebaseerd op de carrière van mijn ex-man (Rafael van der Vaart, red.). Toen de diagnose kwam, moest ik me plotseling losmaken van alles wat we hadden en me gewoon op mezelf concentreren. Mijn enige taak was om te overleven.”

(Tekst gaat verder onder de foto.)

Sylvie was van 2005 tot en met 2013 getrouwd met Rafael van der Vaart.

Ⓒ Getty Images

Op dat moment is Sylvie een van de juryleden van het Duitse RTL-programma Das Supertalent. „Ik was bang om afgeschreven te worden, maar moest op een gegeven moment mijn ziekte bekendmaken. Ik vertelde dat de chemotherapie preventief was, maar zweeg over het feit dat de kanker al was uitgezaaid. Ik was bang voor de krantenkoppen en wilde niet dat men dacht: Sylvie gaat dood.”

Koorts

Maar ondanks de zware behandelingen peinsde Sylvie er niet over om het rustiger aan te doen. „Als ik toen had opgegeven, had ik nu waarschijnlijk niet kunnen terugkijken op meer dan tien jaar succesvolle tv-carrière in Duitsland. Maar het was een hel. Achteraf gezien raad ik dit niemand aan. Op maandag chemotherapie in Madrid en vervolgens van donderdag tot en met zondag voor Supertalent in Keulen. Ik klemde mijn tanden op elkaar en doorstond de halve finale, een liveshow, met 41 graden koorts. Tot op de dag van vandaag weet ik nog steeds niet hoe ik het heb gedaan.”

Inmiddels is Sylvie ’kankervrij’, maar slikt ze nog steeds medicijnen en moet ze ieder halfjaar worden gecontroleerd. „Je moet altijd alert blijven dat de kanker terug kan komen. Daarom zijn regelmatige controles zo belangrijk. Hoe mijn leven eruit zou hebben gezien zonder de ziekte? Absoluut anders. Ik zou zeker een tweede kind hebben gehad.”

Huwelijk

Ook is ze van mening dat zonder de ziekte haar huwelijk met Rafael vermoedelijk minder snel tot een einde was gekomen. „Het is niet de oorzaak van de breuk, maar de diagnose speelde zeker een rol. Als je leven zo ingrijpend verandert, heeft dat natuurlijk ook invloed op je relatie. Met zo’n ziekte verander je als persoon, je bent niet meer dezelfde persoon.”

Ruim tien jaar na de diagnose bestempelt ze de Sylvie van toen als ’naïef en zorgelozer’. „Ik ben me er nu van bewust dat we maar één leven hebben en dat dit alles eindig is. Dus ik probeer elke dag zo gelukkig mogelijk te zijn.”