In 5e seizoen The Crown is ’tampongate’ vertederend

De Britse royals hebben het zwaar dit vijfde seizoen. Er wordt gezucht, gesteund, met de ogen gerold, in mineur op de bank gezeten en met de ziel onder de arm van paleiskamer naar paleiskamer voortbewogen. De jaren 90 die inmiddels aan bod zijn in de serie, die bij de start begon in 1947, het jaar dat koningin Elizabeth trouwde, waren niet makkelijk voor het Britse koningshuis. Annus horribilis, zo heet een van de afleveringen dan ook. 1992 was dat rampjaar, dat koningin Elizabeth zelf zo noemde in een van haar speeches. Creatieve invulling Drie van de vier huwelijken van haar kinderen strandden: dat van prins Andrew en Sarah Ferguson en dat van prinses Anne en Mark Philips. Ook het ’droomhuwelijk’ van prins Charles en Diana, kwam ten einde. Een gesprek tussen Camilla en Charles dat de geschiedenis in is gegaan als ’tampongate’ werd dat jaar gepubliceerd. Net als een boek over het ongelukkige leven van Diana, dat gretig aftrek vond bij het publiek. En tot overmaat van ramp brak er brand uit in het door Elizabeth geliefde Windsor Castle, met een schade van tientallen miljoenen ponden. De (roddel)pers draaide overuren. Genoeg ellende om uit te putten dus, voor de scriptschrijvers van de populaire serie. Maar op de creatieve invulling van de makers is steeds meer kritiek gekomen afgelopen jaren. Het Netflix-team is na druk inmiddels overstag gegaan door voor het eerst een disclaimer toe te voegen waarin ze benadrukken dat de serie fictie is. ’Gruwelijk onjuist’ „Malicieuze onzin”, noemde oud-premier John Major, die als karakter in de serie zit, de ontwikkelingen in The crown in aanloop naar het vijfde seizoen. Actrice Judi Dench sloot zich daarbij aan noemde de verhaallijnen in het nieuwe seizoen ’gruwelijk onjuist’ en wilde dat de streamingdienst ’uit respect’ voor wijlen koningin Elizabeth laat zien dat de serie fictief is, zo schreef ze in een open brief. „John Major is niet alleen in zijn zorgen dat het nieuwste seizoen van The crown een inaccuraat en schadelijk beeld van de geschiedenis geeft”, schreef de actrice. „Hoe dichter de serie richting de tegenwoordige tijd komt, hoe vager de lijn tussen historische nauwkeurigheid en wrede sensatie lijkt te worden.” En daar hebben de twee een punt. Voelden de eerste seizoenen van The crown als fascinerende en tegelijkertijd amusante historische les, hoe dichter we bij het recente verleden komen, hoe meer sensatiebelust en soapachtig het aanvoelt. De Britse krant The guardian was onverbiddelijk in hun oordeel over dit seizoen: „het is tijd dat deze, miezerige saaie show voorgoed eindigt.” De cast is dit seizoen ’cartoonish’, en hele afleveringen hadden geschrapt kunnen worden. Nog nooit was de serie zo ’weinig relevant’, ging de toonaangevende krant tekeer. Wereldvreemd Toegegeven, het gezucht en gesteun van de royals over hoe zwaar het allemaal is, voelt wat veel op den duur. Ook ligt het er hier en daar te dik bovenop in dialogen. Bijvoorbeeld in een gesprek tussen premier John Major en zijn vrouw, die voorkauwen wat de kijker tussen de regels moet zien in de dynamiek van de familie. Terwijl, inmiddels weten we het als kijker wel na een paar seizoenen: de royals zijn wereldvreemd, de kroon gaat voor alles en er moeten opofferingen worden gemaakt ten koste van persoonlijk geluk. Een herkauwde plotlijn met prinses Margaret, die terugkijkt op haar gestrande romance met haar grote liefde Peter Townsend uit seizoen een, voelt repetitief aan. Zeker als we in flashbacks meermaals oude beelden te zien krijgen van de serie zelf. Maar centraal dit seizoen staan wederom Charles en Lady Di. Die laatste wordt in mimiek perfect geïmiteerd door actrice Elizabeth Debicki. Daarmee maakt ze het personage helaas bijna karikaturaal. Wederom zien we Diana zich vooral ongelukkig voortslepen, met een man die haar niet ziet staan omdat hij maar aan een vrouw denkt: Camilla. Díe affaire is interessant genoeg liefdevol weergegeven. Het gesprek tussen de twee dat uiteindelijk leidde tot ’tampongate’ in de pers, is bijna vertederend te noemen. Bits Een hoop uit deze serie zal de kijker al weten, aangezien de verhaallijn Diana al tot in den treure is uitgemolken afgelopen decennia op elke mogelijke manier. Ook de casting van Elizabeth voelt niet juist. De fantastische actrice Imelda Staunton is niet helemaal op haar plek als Elizabeth op leeftijd. Ze voelt vooral bits aan in deze rol en mist diepte of warmte, iets dat haar voorgangers beter wisten uit te dragen, ondanks dat ook zij als Queen Elizabeth bijna elke scene ’duty’ moesten sputteren. Maar ondanks deze flinke minpunten is er tóch genoeg boeiends te zien in de tien afleveringen. De aflevering over de Romanovs maakt een hoop goed. Die is ouderwets leerzaam en meeslepend zoals we The crown hebben leren kennen. Daarbij vertelt het een verhaallijn van de geschiedenis die waarschijnlijk niet bekend is bij het grote publiek. Drama Ondanks het repetitieve karakter zullen veel fans waarschijnlijk prima kunnen genieten van de serie. Wederom is het prachtig gemaakt, en het blijft intrigerend om te kijken naar het drama in deze familie. Ook, of juist misschien, als ze zich voornamelijk zuchtend en steunend voortbewegen.

In 5e seizoen The Crown is ’tampongate’ vertederend

Bekijk meer van

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

Zo groeide Max Verstappen uit van onbezonnen tot evenwichtig racewonder

Dries Roelvink: ’Ik droom weer van een vol Concertgebouw!’

Golf inbraken teistert muziekwereld: ’Aan elke gitaar kleeft een herinnering’

Kritiek op Voice-onderzoek: ’Waarheid de dichte mist in geduwd’