Filmrecensie
IJzige eenzaamheid in ’Splendid isolation’
Scène uit Splendid Isolation
Kwetsbare relaties, kille afstandelijkheid, isolement. Het zijn thema’s die vaker terugkeren in het werk van Urszula Antoniak (Nothing personal, Beyond words). Logisch dus dat de Pools-Nederlandse regisseur haar eigen kijk op de coronapandemie wilde geven, via het gure liefdesleed van Splendid isolation.
Scène uit Splendid Isolation
- Wat: drama
- Regie: Urszula Antoniak
- Met: Anneke Sluiters, Abke Haring
Fantasie en werkelijkheid
Antoniaks nieuwste film opent met twee vrouwen op een verlaten strand. Anna doet alsof ze dood in de branding ligt, Hannah vindt even later een modern huis dat gevuld is met bewakingscamera’s. Het koppel trekt zich terug in de verlaten villa, waarbij Hannah haar vriendin wil verzorgen terwijl Anna de hoop op een nieuw leven al lijkt te hebben opgegeven. Fantasie en werkelijkheid vloeien daarbij in elkaar over.
De naargeestige afstand tussen de twee hoofdpersonen wordt intussen aan alle kanten versterkt. Anneke Sluiters en Abke Haring worden vrijwel nooit samen in beeld genomen, spreken Engels in uitgebeende dialogen en dwalen rond in pijnlijke stiltes. Intussen nadert de onontkoombare dood.
Abstracte dromerigheid
Die metaforische en steriele filmstijl zorgt - zelfs voor een film van Antoniak - voor een zware zit. Maar wie er voor open staat, ziet wellicht ook de kunstzinnige kant van dit mistroostige drama, dat in zijn abstracte dromerigheid soms de klassieke arthouse van makers als Andrej Tarkovski en Ingmar Bergman lijkt te benaderen.
✭✭✭✩ (3,5 uit 5)
Uitgaan & Cultuur
Wekelijks het laatste nieuws rondom film, cultuur en uit & thuis.
Ongeldig e-mailadres. Vul nogmaals in aub.
Lees hier ons privacybeleid.
Mario Russo Shorts
Technolife Mist Ventilator
Mega Pack Rayovac Gehoorapparaatbatterijen