EO-presentator maakt debuut: ’Straks ga ik op een kat staan’

Brandsen werkt nu zo’n vier jaar achter de schermen bij de EO. „Eens in de zoveel tijd gaan ze op zoek naar mensen die het voor de camera willen proberen. Daar ben ik zo’n jaar geleden voor gepeild. Dan moet er een programma langskomen dat bij je past. Presentatieteksten oplezen wilde ik niet. Niet dat ik dat minderwaardig vind hoor, maar het past gewoon niet zo bij me. Ik ben meer op mijn plaats in gesprek met mensen.” Ter voorbereiding op het programma, waarin mensen vertellen waarvoor ze dankbaar zijn, heeft Brandsen een flink aantal proefafleveringen mogen maken. „Tussen de tien en de vijftien ongeveer. Dan namen we er wel vijf op een dag op, anders werd het een duur grapje. Tijdens het draaien deden we ook alsof het live was. Als ik een tekstje verprutste, moest ik doorgaan; foutjes moest ik meteen rechtzetten.” Hij heeft ook al kunnen oefenen met onverwachte situaties: de presentator heeft niet op een kat gestaan, maar kwam wel in aanvaring met een hond. „Terwijl de mevrouw die ik sprak, midden in een verhaal zat. Ze zei: ’ach, die hond kan wel wat hebben’. En door. Ook waren we bij een Spaanse vrouw, die het woord zegeningen niet kende. Toen ik vroeg of ze zich gezegend voelde, zei ze: ’neeeee, echt niet.’ Toen heeft de regisseur, die wel Spaans spreekt, het vertaald. Dan moet ik aan de kijker uitleggen wat er aan de hand is. Ik ben blij dat ik de kans heb gehad dat te doen, want vanaf vandaag gaan we echt live.” Het wordt geen eindeloos op de bel drukken in de hoop dat iemand opendoet en hen binnenlaat, de mensen die hij bezoekt weten dat Brandsen en zijn team komen. „Het is in eerste instantie wel een soort idee geweest, maar we hebben maar vijftien minuten. Dan wil je niet vijf keer moeten aanbellen en niets hebben. We pretenderen ook niet dat mensen het niet van tevoren weten. Ik weet ook wel het een en ander van ze, dat kan ook niet anders. Maar ik heb ze niet eerder ontmoet.” Je zou kunnen denken: het programma – dat van maandag tot en met donderdag wordt uitgezonden en twintig afleveringen telt – kan van tevoren worden opgenomen en dan uitgezonden. Brandsen knikt: „In eerste instantie vroeg ik mij dat ook af. Maar hier is voor gekozen omdat we echt de belevenissen die dag met mensen willen doornemen, en we kunnen de actualiteit er eventueel in meenemen. De verhalen zijn echt niet allemaal happy clappy. Mensen moeten soms een heleboel meemaken. Ondanks dat voelen ze zich, of ze nu christelijk zijn of niet, gezegend. Elke dag is er wel iets om dankbaar voor te zijn.” Vervolgt: „Door dit programma denk ik daar zelf ook meer over na. We focussen vaak op wat er niet goed gaat, maar als je stilstaat bij wat je allemaal hebt... Zelfs op minimale dagen kun je blij zijn met kleine dingetjes. Je haalt bijvoorbeeld gewoon water uit de kraan, daar sta je nooit bij stil.” Zijn presentatiedebuut werd onlangs aangekondigd in een persbericht. „Toen dacht ik: nu is het echt. Van oorsprong kom ik uit Barneveld, de plaatselijke krant bracht: Barnevelder debuteert op landelijke televisie. Haha, dat vond ik ineens wel heftig. Ik kreeg appjes van mensen die zeiden: we gaan kijken. Ik ben zelf ook wel benieuwd naar hoe ik ermee omga als mensen me ineens herkennen. Ik hoop dat de NPO 2-kijkers het leuk vinden, maar dat komt vast goed.” Brandsen zal zeker wel zijn spanning onder controle moeten krijgen voordat hij live gaat, erkent de presentator. „Ik zit altijd bij onze regisseur in de auto, zij geeft mij heel veel rust. Tot nu toe faken we het, maar vandaag is het echt; dan kan tv-kijkend Nederland het zien. Nou ja, het is dan ook wat het is, en de volgende dag is er een nieuwe kans.” NPO 2, 18:20 UUR