Werkloos door corona: ’Van ton per jaar naar even boven modaal’

Arbeidsmarktexperts vrezen dat werknemers met een vast contract straks aan de beurt zijn, maar ook in die groep zijn al klappen gevallen. Jack Beukers (48) had een vast contract als senior site manager, maar kreeg eind april een vaststellingsovereenkomst aangeboden. „Ik heb een eigen bedrijf gehad in het afbreken en verplaatsen van machines. Dat ging ontzettend goed. Het bedrijf heb ik vlak voor de crisis goed kunnen verkopen en na een sabbatical ging ik via technische detacheerders aan de slag.” Beukers werkte over de hele wereld. „Ik deed grote installatieprojecten in Saoedi-Arabië of bouwde een hele snoepjesfabriek in Slowakije. Op allerlei plekken loste ik problemen op met machines.” Hij werkte net negen maanden voor een detacheerder toen hij de wacht kreeg aangezegd, per 1 juli. „We kunnen nergens naartoe en ik ben gewoon te duur om zes maanden op de bank te laten zitten. Ik had dan wel een vast contract, maar dat blijkt weinig voor te stellen. Ik krijg een transitievergoeding van iets meer dan €800, daar blijft netto zo’n €400 van over. Dat is het dan: onvoorstelbaar.” De machinespecialist heeft al wel wat balletjes opgegooid in zijn netwerk om weer aan de slag te kunnen, anders volgt voor het eerst in twintig jaar de gang naar het UWV. „Ik heb al gekeken waar ik recht op heb: €3500 bruto. Dat is natuurlijk geen slecht salaris, maar ik was gewend €100.000 tot €150.000 per jaar te verdienen en daar is mijn levensstandaard op aangepast. Ik heb twintig jaar hard gewerkt en nu zou ik dan mijn hand op moeten houden”, vertelt Beukers. „Ik heb nog nooit iets met het UWV te maken gehad.” Dat hakt erin. „Ik heb een heel goed huwelijk, maar toen ik die vaststellingsovereenkomst kreeg, durfde ik het twee dagen niet aan mijn vrouw te vertellen. Zo heftig vond ik het.” Geen vast contract Ook Jhonny Spaarwater (33) kreeg slecht nieuws. Op 1 juni zou zijn tweede jaarcontract bij een webdeveloper aflopen. In januari, februari kreeg hij nog te horen dat hij zich geen zorgen hoefde te maken over zijn vaste contract, maar nu is hij toch de eerste die eruit vliegt. „Het bedrijf richt zich vooral op de sportwereld, en bij veel klanten gebeurt nu niets. Vandaar dat ook mijn werkgever maatregelen moest treffen. En mijn contract liep af.” Spaarwater kan zondag WW aanvragen, iets wat hij dan meteen zal doen. „En ik ben heel hard op zoek naar een andere baan. Ik solliciteer op vacatures voor projectmanager of teamleider, als het maar in een uurtje te bereizen is vanuit Lelystad. Maar veel bedrijven hebben nu een vacaturestop, merk ik.” Stomtoevallig was zijn partner net gestopt met haar werk, omdat ze zich niet thuis voelde in de organisatie. „Dus we zijn allebei op zoek naar iets nieuws. Dat geeft wel even stress. Maar ik bekijk het ook van de zonnige kant, er is nu meer tijd voor hobby’s, zoals recepten proberen voor de barbecue. En voor mijn studie bedrijfskunde. Ik probeer vooral positief te blijven”, vertelt de vader van een zoontje van acht en een dochtertje van drie. Opgezegd in proeftijd Roy Kalter (24) zat nog in zijn proeftijd toen de coronacrisis toesloeg. „Ik was op 2 maart begonnen bij een bloembollenbedrijf, dus ik zat nog in mijn proeftijd. Dan kun je er natuurlijk zo uitgeknikkerd worden en dat gebeurde ook. Een behoorlijk koude douche.” Kalter controleerde onder meer of de bloemen geen virussen hadden, haalde verkeerde tulpen of narcissen eruit. „Ik werkte lang bij een ander bloembollenbedrijf dat helaas failliet ging. Daar deed ik veel meer, ik onderhield bijvoorbeeld ook de machines. Ik kan nu wel weer seizoenswerk gaan doen, maar eigenlijk wil ik bij een bedrijf aan de slag waar ik iets kan opbouwen. Ik kan meer dan alleen achter de lopende band met bollen staan. Maar ja, nu solliciteer ik bij alle bedrijven in de omgeving van Den Helder. Als het maar iets in de groene richting is.” Kalter heeft geen recht op WW, zegt hij. „Dan moet je 32 weken bij een bedrijf hebben gewerkt en dat had ik natuurlijk niet, ik was net begonnen. Ik heb ook gekeken naar een bijstandsuitkering, maar daarvoor moet ik ontzettend veel documenten inleveren en het duurt zeker acht weken. Voorlopig zing ik het wel even uit met mijn spaargeld, en ik ben dus heel hard op zoek. Ik werk al vanaf mijn veertiende, ik wil gewoon aan de slag!” In de podcast Kwestie van Centen legt Martin Visser haarfijn uit welke regelingen in het nieuwe steunpakket voor ondernemers en zzp’ers worden verlengd, uitgebreid of afgebouwd. En hoe doet onze economie het in vergelijking met andere landen? Luister ‘m hier.