Column: zzp’ers op zijspoor gezet

Oké, ik begrijp enerzijds echt wel dat de beeldvorming rondom zzp’ers niet altijd even best is. Het is overduidelijk dat veel zzp’ers er niet goed op staan. Terecht overigens. Veel gestuntel en geneuzel. De feiten bewijzen het. Maar, anderzijds is er wel degelijk een groot contingent aan zéér ondernemende zzp’ers die groeien en bloeien, die willen (én zullen!) accelereren en die met minder geen genoegen nemen. Echte ondernemers dus. Zij spreken zélf overigens ook nooit van zzp-schap; ze hebben het over hun bedrijf. Maar, dat type zzp’ers valt buiten de boot. Tenminste, deze ondernemers verdienen wel goed hun geld, sparen of beleggen verantwoordelijk voor hun pensioen, mekkeren niet meteen als er een miniscuul percentage van de zelfstandigenaftrek wordt afgeschnabbeld en ze hebben zowaar de kosten van de premies van bijvoorbeeld hun arbeidsongeschiktheidsverzekering strategisch verdisconteerd in hun uren- of projecttarieven. Stageplekken? Echter, deze echte ondernemers – met een visie en een missie - zijn structureel niet in beeld voor stageplekken voor mbo’ers of voor hoger opgeleiden. Een paar jaar geleden kreeg ik de kous op de kop toen een inspirerende studente communicatiewetenschappen een stage bij mijn bedrijf (!) wilde lopen en haar afstudeerproject ’in mijn organisatie’ wilde doen. Klopt, ik ben eenpitter. Ik ben niet groot, wel groots. Dat zag deze jonge ambitieuze dame. En, ze had goede inhoudelijke ideeën. Wat kon haar het verder schelen dat ik ’slechts’ in mijn eentje was? Omgekeerd wist ik ook zeker dat ze mij verder kon helpen. Maar haar universiteit wilde het niet. „We werken alleen samen met échte bedrijven.” Net vóór de afgelopen zomervakantie ontving ik een leuke brief van een 18-jarige mbo’er. Na de live kennismaking, zag ik het helemaal zitten. Ik heb het op dit moment razend druk en ik kan praktische handjes gebruiken waardoor mijn agenda wordt ontlast. Tegelijkertijd wil ik met alle liefde zo’n jonge student helpen met zijn stage-opdracht. Op alle vlakken leerzaam en met wederzijdse voordelen. Maar nee: zijn mbo-instelling wilde er niet aan. „We werken alleen samen met échte bedrijven.” Landelijk tekort Des te frustrerender is het dat er in juli dit jaar een landelijk tekort was van 21.000 stageplaatsen. Mede door de coronacrisis dreigen steeds meer jongeren het praktijkdeel van hun opleiding in een bedrijf of instelling niet te kunnen invullen. Een zeer slechte en onwenselijke ontwikkeling. Onderwijsminister Ingrid van Engelshoven en Jacco Vonhof van MKB-Nederland deden een paar weken geleden dan ook een publieke oproep. „Bied stageplaatsen aan.” De twee riepen ondernemers op hun verantwoordelijkheid te nemen en ondanks de coronacrisis méér dan creatief te zijn. Maar de focus van die boodschap richt zich helaas alleen op het mkb. Bizar dat noch de minister noch het opperhoofd van het midden- en kleinbedrijf niet op het idee komen dat er zéér ondernemende zzp’ers in Nederland zijn, die van betekenis kunnen zijn. Bijvoorbeeld door het aanbieden van een leerzame stageplaats. Motiverend En laten we eens eerlijk zijn: zou het tegelijkertijd niet fantastisch zijn om die stagiaires dan te laten zien wat (echt!) zzp-ondernemerschap in de dagelijkse praktijk inhoudt? Misschien is het voor hen zelfs dusdanig motiverend om later ook te gaan ondernemen en te ontdekken dat je vooral niet moet stuntelen en neuzelen op weg naar een fatsoenlijk inkomen. Maar nee: zzp’ers zijn geen échte ondernemers. Die laten we links liggen. Deze aanname is dus één grote gemiste kans. Met name omdat er maandelijks duizenden nieuwe jongeren vanuit het mbo bijkomen die maar géén stage- of leerwerkplaats kunnen vinden. De problemen stapelen zich op. Jammer. Jammer. Jammer. Want, beste minister en mkb-voorman Vonhof: er zijn écht wel zzp’ers die hun verantwoordelijkheid willen nemen én die ondanks de crisis méér dan creatief zijn. Verander daarom uw aannames en vertel het alle onderwijsinstellingen: er is geen enkele reden om een hekel te hebben aan de ondernemende zzp’ers van Nederland.