Column: De eenvoud van een cijfer

Ik neem u mee terug naar 520 jaar voor Christus, naar het plaatsje Croton in Italië en naar de aldaar wonende Griekse filosoof en wiskundige Pythagoras met zijn eigen leerschool. Met het uitspreken van “één, twee, drie, vier” wisten de leerlingen van Pythagoras zich, na vijf jaar studie, verzekerd van het lidmaatschap van de sekte der Pythagoreeërs. Voor deze groep correspondeerden getallen niet alleen met muzikale fenomenen, maar ook met begrippen. Zo staat het getal 4 voor gerechtigheid (2 × 2, gelijk maal gelijk), en staat het getal 5 voor huwelijk: de eerste verbinding van een even (d.w.z. vrouwelijk = 2) getal met een oneven (d.w.z. mannelijk = 3) getal. Het volmaakte getal is 10 (1 + 2 + 3 + 4) en wordt tetractys genoemd: deze is bron en oorsprong van alle dingen. De tetractys bevat bijvoorbeeld alle getallen die nodig zijn om de voornaamste toonverhoudingen te definiëren. In hun visie zijn elementen van een getal het ”bepaalde” en het ”onbepaalde”, termen die ook met andere gepaarde tegendelen (oneven-even, mannelijk-vrouwelijk, goed-kwaad) op één lijn werden gesteld. De oorspronkelijke getallenleer van Pythagoras en de zijnen was derhalve geen wetenschappelijke wiskunde maar eerder een alomvattende visie, de metafysica van het getal. Het zien van aantallen grootheden In 2004 presenteerden Robert Siegler en Julie Booth van de Carnegie Mellon University in Pennsylvania de resultaten van een getal lijn experiment. Hierbij wordt aan drie groepen kinderen gevraagd het gegeven aantal groepjes van stippen van 1 tot en met 10 in volgorde van grootte op een gegeven lijn te zetten. De eerste groep kan in het geheel niet rekenen, de tweede groep een beetje terwijl de derde groep (leeftijd 7 à 8 jaar) de fundamentele beginselen van het rekenen beheerst. Diegenen die niet hebben leren rekenen, zullen bij het plaatsen van de groepjes stippen (intuïtief) op de lijn een puur logaritmische schaal kiezen. Pas de laatste groep plaatst de getallen op gelijke afstand, d.w.z. lineair op de lijn. Universeel menselijke intuïtie Dit is consistent met het een onderzoek onder de Munduruku Indianen uit Brazilië door Professor Pierre Pica (1951). Zijn stelling is dat het begrijpen van hoeveelheden bij benadering, in termen van schattingen van de verhoudingen (ratio’s), een universeel menselijke intuïtie is. Het is een overblijfsel uit ons oude orthosympatische zenuwstelsel: in de prehistorie was ons vermogen om een verhouding vast te stellen veel belangrijker dan om te kunnen tellen. Als we bomen met vruchten zagen, moesten we onmiddellijk weten aan welke bomen de meeste vruchten hingen. Als we tegenover een groep met speren zwaaiende vijanden kwamen te staan, moesten we direct weten of ze in de meerderheid waren. In die gevallen had het weinig van zin om een telling uit te voeren, laat staan die telling aansluitend te controleren. Het vermogen om snel te kunnen beslissen, was van vitaal belang. Hoe dat bij beleggen beklijft, volgt hierna. He thermodynamische bedrijfsnulpunt Afgelopen week meldde Ron Boer van het Effectenhuis in zijn column dat “Altice tussen Hamer en Aanbeeld” zat. Ook is bekend dat in maart 2017 bij de boekpresentatie van mijn biografie “Beleggen met voorkennis” tijdens de door mij gegeven toelichting over de OK-Score en waarbij Altice als voorbeeld werd gebruikt en met een OK-Score 10 code blauw voorzien werd. Behalve het eenvoudige cijfer OK-Klasse 10 verraadt ook die codekleur veel. De laatste codekleur van de OK-Klasse 10 is zwart. Dat is wanneer zowel de OK-Ratio als de OK-Score Solvabiliteit beide op de slechtste plaats terechtkomen. Deze positie binnen de 81 mogelijkheden van de OK-Score is dan aangeland in, wat wij noemen “het zwarte gat”. Vergelijk het met min 273 graden Celsius, het absolute vriespunt waar alle moleculaire beweging tot stilstand komt. In onze termen, de OK-Score van het “thermodynamische bedrijfsnulpunt”. De toelichting is eenvoudig. Stel dat u de mogelijkheid heeft om alles van Altice‘s activa tegen boekwaarde te kunnen verkopen. In feite te verzilveren. Dan betekent dat u in theorie alle schulden zou kunnen aflossen, maar dat de waarde van uw aandelen nog steeds 3 miljard in de min staat. Ofwel een effectieve waarde van het aandeel van nul, nul. Nu is dat verkopen tegen boekwaarde een wishful thinking omdat de ervaring leert dat dergelijke verkopen veelal slechts met een enorme discount(korting) gepaard gaan, zodat te vrezen valt dat ook de obligatiehouders de klos zijn. Een claimemissie vond de heer Drahi met een eigen belang van 40% ook te gevaarlijk. Je weet maar nooit of die storting ook niet in het zwarte gat verdwijnt en houdt hij privé helemaal niets over. En omdat elke afschrijving, die geen verbetering maar een verslechtering van het eigen vermogen oplevert, het proces alleen maar versnelt houden wij ons vast aan de eenvoud van het cijfer 10. Conform professor Pica en binnen ons eigen motto van “Better roughly right than exactly wrong”. Willem D. Okkerse MBA is uitvinder van de OK-Score en CEO van het OK-Score Institute in Antwerpen en Rotterdam. Hij doceerde Port-management aan de Universiteit van Delft, Rating-technieken aan de Universiteit van Leuven en Inkoop en Logistiek aan de Hogeschool van Arnhem. Ten slotte fungeerde hij als lid van de Adviesraad Bedrijfskunde aan de Hogeschool van Amsterdam.

Column: De eenvoud van een cijfer

Bekijk meer van

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

Beleggers straffen Sligro af, maar top blijft optimistisch: ’Horeca gaat als een speer’

Whisky, kunst, horloges, Lego: jacht op ’waardevaste’ investering tegen inflatie

Verhouding met energieleveranciers ijselijk bekoeld

Zand in de Europese groene motor