Help! Ik zoek een vermogensbeheerder!

Uiteindelijk gaat het om de beleggingstechnische invulling, maar dat gedeelte wordt vaak overgeslagen. Natuurlijk zal de bank wel netjes communiceren over het beleggingsprofiel, de gemaakte afspraken en zal de gebruikelijke zorgplicht nakomen. Wanneer je echter na drie jaar vraagt waarom er voor die partij gekozen is als vermogensbeheerder komt de belegger vaak niet verder dan termen als ‘gemak’, ‘dichtbij’ en ‘bekend’. Of de adviseur ken ik ook van de tennisclub. Maar beleggingstechnisch? Inhoudelijk geen antwoord! Het gevoel dat het vermogen veilig staat, de bekendheid met de instelling en het idee dat het gaat om hele grote instellingen die ‘too big to fail’ zijn leidt de belegger vaak naar de bank. Vanzelfsprekend is het gevoel bij de instelling, bij de contactpersoon extreem belangrijk bij de selectie. En ondanks 2008 is het vertrouwen in de banken niet weg; de bank is immers gered door de overheid en dat versterkt het gevoel van veiligheid. De kenner weet dat er altijd een bank noodzakelijk is voor de beleggingsrekening en dat voor alle banken in Nederland eigenlijk dezelfde wet- en regelgeving geldt, maar dat is wellicht een onderzoeksfase te ver. Resultaten uit het verleden De meest gestelde vragen bij het selecteren van een beheerder gaan over tarieven en rendementen. Tarieven zijn de enige tastbare ingrediënten, de rendementen en de dienstverlening moeten maar blijken. Een heel klein beetje houvast wordt er gevonden in de gerealiseerde rendementen. Maar wat zeggen die rendementen? Hele hordes aan beleggers kampen nog met het Fortis Obam-syndroom, hoe hoger de rendementen opliepen, hoe meer reclame er werd gemaakt, hoe meer toetreders er waren. En uiteindelijk ging het mis! Welke risico’s zijn er gelopen om een bepaald rendement te realiseren en wat zeggen de rendementen over de toekomst? De defensievere portefeuilles hebben immers goed geprofiteerd van de rentedaling, maar die rendementen kopiëren naar de toekomst lijkt niet reëel. De wereldwijde aandelenbeleggingen (bijvoorbeeld MSCI World) hebben goed geprofiteerd van de dollarstijging, maar dit jaar staat de dollar op minus 10% en de koersdoelen van deze munt zijn de afgelopen weken fors bijgesteld. En een plaatje schetsen naar de toekomst? Zeker onder de huidige marktomstandigheden met een superlage rente, steunmaatregelen van de ECB en beleidsvraagtekens bij Trump is een glazen bol essentiëler dan baseren op lange termijn gemiddeldes. Overigens doen de meeste beheerders dat wel, gesteund door de data die VBA Beleggingsprofessionals ter beschikking stelt. Wat daarbij het grootste vraagteken kan zijn is de beleggingsstrategie; er is natuurlijk een essentieel verschil in het puur beleggen conform een wereld index en er een eigen visie op nahouden, al dan niet met het (tijdelijk) aanhouden van liquiditeiten. Het is niet verwonderlijk dat juist dit jaar, nu de rendementen iets anders zijn dan voorgaande jaren, beleggers zich afvragen of de gemaakte keuze wel goed is. De beheerder die grotendeels de MSCI World volgde en daar dubbelcijferige rendementen mee scoorde komt nu netto nauwelijks boven 0% en de defensieve portefeuille heeft klappen gekregen door de rentestijging sinds de Amerikaanse verkiezingsuitslag bekend is. Overleggen en vergelijken De volgende stap is bedenken wat de wensen en doelstellingen zijn. Wat moet er uit het vermogen komen, groei of inkomen? Welk risico kan en wil ik mij daarbij permitteren? En hoe gaan de verschillende beheerders daarmee om. Een gesprek voeren met de twee dichtstbijzijnde beheerders is makkelijk, maar niet logisch. Nederland is maar een klein landje en hoe vaak heeft u de afgelopen jaren nu daadwerkelijk een fysiek bezoek gebracht aan uw bank? Belangrijker zijn wellicht vraagstukken als het te voeren beleid; hoe realistisch is dat, is het te begrijpen en voel ik mij daar comfortabel bij? Vraag vooral aan een volgende partij daar zijn visie op te geven. Iedereen preekt voor eigen parochie, maar dat is leerstof voor u. Maak er dus simpelweg tijd voor! Onafhankelijke adviseurs kunnen zeker een toegevoegde waarde bieden, maar betaal ze dan bij voorkeur zelf. Partijen die zich laten betalen door de beheerder kunnen het beste met u voor hebben en verstand van zaken hebben, maar de hamvraag is welke beheerders bereid zijn te betalen. U komt vanzelfsprekend niet aan tafel bij de partij die niet betaalt. Het gras aan de overkant Uiteindelijk zullen er altijd verschillen zijn in rendementen. Het belangrijkste is dat het vertrouwen er is en u er goed bij slaapt. De verschillen op korte en middellange termijn komen vaak niet door betere beheerders, maar door een hoger risico. Het verschil op middellange tot lange termijn waarbij alle soorten marktomstandigheden een rol hebben kunnen spelen zegt meer. En mocht er een partij dan tegenvallen en het gras aan de overzijde groener lijken, vergelijk dan opnieuw en voorkom een Fortis Obam-syndroom! Tjerk Smelt is beleggingsadviseur bij Indexus.