Ook beleggers reageren opgewekt, en zetten het aandeel op een overwegend rood gekleurde beurs flink hoger, rond het middaguur een kleine 2% op €14,18. Zo vaak gebeurt het immers niet dat SBM Offshore met positieve verrassingen uit de hoek komt. Joint venture SBM Offshore heeft zijn verwachte jaarwinst (ebitda) kunnen verhogen naar $900 miljoen, omdat er één nieuw olieplatform aan het werk is gegaan (FPSO Liza Destiny) terwijl in vijf andere olieplatforms, zogeheten fpso’s, het van origine Schiedamse bedrijf zijn aandeel iets vergrootte. Vaak zijn fpso’s een joint venture tussen de bouwer, SBM Offshore, en de eigenaar van het onderliggen olie- of gasveld, bijvoorbeeld het Braziliaanse Petrobras, ExxonMobil of Shell. Die leasen dan de fpso. De omzet van SBM Offshore steeg van $965 miljoen over de eerste zes maanden van 2019 naar $1,2 miljard over de eerste zes maanden van 2020. Met name het delen in de opbrengsten van de geleaste fpso’s, vaak over perioden van tien tot twintig jaar, geven SBM Offshore een voorspelbare cashflow. Het bedrijf kondigde wel aan 600 mensen te gaan ontslaan, dat is 11% van het personeel. Het zegt daarmee te anticiperen op ene volatielere olieprijs. Spook Zelfs over een spook uit het verre verleden kon topman Bruno Chabas goed nieuws melden: Deep Panuke, een van de twee peperdure miskleunen van zijn inmiddels achter tralies bivakerende voorganger Tony Mace, en diens voorganger Didier Keller, gaat naar de schroothoop. Het gasplatform op poten werd een tranendal voor SBM Offshore, na een aanvaring, een brand, een veel te late oplevering, en een conflict met de Canadese klant, en tegenvallende gasopbrengsten, maar SBM mag in het tweede halfjaar alvast $79 miljoen bijschrijven als laatste betaling voor de geleverde diensten aan het project. ING verwacht op termijn wel minder orders voor SBM Offshore, maar denkt dat het bedrijf twee tot drie order per jaar moet kunnen blijven verwerken, mede omdat in Zuid Amerika een aantal diepzee olieprojecten gepland staat die al bij $25 per vat rendabel zijn. SBM moet voor zo’n bedrag een fpso kunnen bouwen, meent ING. Paspoort Een andere spook uit het verleden, de grootscheepse corruptieaffaire waar SBM de afgelopen jaren in verzeild raakt, blijft actueel. Klokkenluider Jonathan Taylor, een ex-werknemer van het bedrijf die in 2014 veel informatie over het interne fraudeonderzoek lekte, is inmiddels op borgtocht (€15.000 plus paspoort) vrijgelaten. Hij werd afgelopen week op het vliegveld van Dubrovnik, Kroatië, opgepakt op verzoek van Monaco. Sinds SBM Offshore in 2014 – toen haar hoofdkantoor nog in Monaco stond – Taylor van afpersing en smaad beschuldigde, bouwden de autoriteiten in het prinsdom een dossier op over Taylor. Die werd jaren later, tot zijn eigen verrassing, vorige week op zijn vakantiebestemming aangehouden. ’Politiek proces’ SBM Offshore zegt de aanklacht tegen Taylor te hebben laten vallen, maar stelt dat dit niet van invloed is op het handelen van de autoriteiten in Monaco. Taylor zelf spreekt van een ’politiek gemotiveerd proces’. Hij moet in het vakantieland blijven totdat de rechter oordeelt over het Monegaskische uitleververzoek. SBM Offshore was tot 2015 de grootste multinational met kantoor in het prinsdom, maar vertrok als onderdeel van de grote schoonmaak na de corruptieaffaire uit het landje. Op 6 juli nog werd in Zwitserland oud-SBM Offshore-ceo Didier Keller schuldig bevonden aan omkoping. Hij kreeg twee jaar voorwaardelijke celstraf en een boete van €500.000. In 2019 moest Tony Mace, een andere ex-ceo, drieënhalf jaar de cel in in Texas, voor zijn rol in de omkoopaffaire. SBM Offshore betaalde tussen 1996 en 2012 honderden miljoenen aan smeergeld om in Brazilië en Afrika opdrachten binnen te halen. Sinds dat bekend werd, heeft het bedrijf al voor meer dan $800 miljoen moeten schikken met de Nederlandse, Braziliaanse en Amerikaanse justitie.