ING-oprichter Wim Scherpenhuijsen Rom overleden

ING maakte vrijdagavond het overlijden van Scherpenhuijsen Rom bekend. Hij kampte volgens bekenden al enige tijd met gezondheidsproblemen. Huidig ceo Steven van Rijswijk prijst de tweede ceo van ING als een van de oprichters die een belangrijke rol in de geschiedenis van de bank heeft gespeeld. „In een tijd van globalisatie maakte Wim Scherpenhuijsen Rom de bank klaar voor de toekomst”, benadrukt Van Rijswijk. „Onder zijn leiderschap werd de kleine NMB Bank een integraal onderdeel van een nieuwe, sterke, toekomstbestendige financiële instelling.” Scherpenhuijsen Rom begon zijn carrière bij de Nederlandsche Middenstandsbank (NMB), waar hij in 1976 bestuursvoorzitter werd. Vervolgens werd hij de hoogste baas van de NMB Postbank Groep, om in 1992 ceo van ING te worden. Het ’toonbeeld van integriteit’ volgde indertijd Jaap van Rijn op, die een jaar leiding had gegeven aan de in 1991 opgerichte bankverzekeraar Internationale Nederlanden Groep, kortweg ING. In die periode was Scherpenhuijsen Rom getrouwd met de Amerikaanse operazangeres Arleen Augér. De in 1967 bij de NMB Bank begonnen Scherpenhuijsen Rom raakte er begin jaren tachtig als hoogste baas van de mkb-bank van overtuigd dat Europa afstevende op één markt met één munt. Dit zou in zijn ogen leiden tot de komst van grote financiële instellingen, waarin weinig ruimte voor nationale kleintjes zou zijn. Bankverzekeraar Scherpenhuijsen Rom besloot daarop dat de NMB op het overnamepad moest gaan. In 1987 liet hij het ministerie van Financiën weten interesse te hebben in de Postbank, de populaire consumentenbank van de overheid. Twee jaar na de start van de NMB Postbank Groep fuseerde de fusiebank weer met verzekeraar Nationale-Nederlanden tot ING. Scherpenhuijsen Rom slaagde erin het in beurswaarde ruim de helft kleinere NMB als gelijkwaardige te laten fuseren met Nationale-Nederlanden. Om concurrent Aegon niet wakker te maken, vonden de fusiegesprekken in het diepste geheim plaats. De NMB Postbank kreeg de codenaam George, NN werd William genoemd. Uiteindelijk kreeg het nieuwe ING de oude Postbank-leeuw mee. De blauwe leeuw werd wel oranje gekleurd. Zandkasteel Tijdens de kredietcrisis van 2008 viel de bankverzekeraar na jaren van mondiale groei uiteen. In ruil voor staatssteun moesten alle verzekeringsactiviteiten worden verkocht. Sindsdien is ING louter een bank. ING verhuisde tijdens de kredietcrisis ook van de Amsterdamse Zuidas terug naar het ooit door Scherpenhuijsen Rom geïnitieerde hoofdkantoor in de Bijlmer. De NMB-topman koos in de jaren tachtig bewust voor een verhuizing naar de toen met verval kampende nieuwbouwbuurt. Hij huurde architecten Ton Alberts en Max van Huut in om een gebouw met ’internationale uitstraling’ te ontwerpen. Vanwege het karakteristieke uiterlijk kreeg het gebouw de Amsterdamse Poort in de volksmond snel de bijnaam het Zandkasteel. Scherpenhuijsen Rom maakte de internationale opmars van ING in de jaren negentig zelf niet mee. De ceo moest al na enkele weken vertrekken toen een privéhandel met voorkennis op de vastgoedmarkt in de jaren zeventig aan de oppervlakte kwam. Lek Nooit is helemaal duidelijk geworden door wie en waarom Scherpenhuijsen Rom in 1992 pootje is gelicht. De topbankier had in de jaren zeventig belegd in een vastgoedproject dat een lening bij de NMB had. De raad van commissarissen en toezichthouder De Nederlandsche Bank (DNB) hadden zich in 1982 al eens over de kwestie gebogen, maar niet zwaar genoeg gewogen. De zaak belandde echter in de publiciteit toen Scherpenhuijsen Rom zou doorschuiven als ceo van ING. Lang werd aangenomen dat ontevreden Postbank-medewerkers de topman een hak hadden gezet. In een begin dit jaar door ING uitgegeven boek over de historie van het bedrijf blijkt dat ook boventallige NMB-bankiers bij de raad van commissarissen hadden gedreigd de voorkenniszaak naar de pers te lekken.