Stagiair gepaaid met auto en jacuzzi

De krapte – en daarmee de gekte – op de arbeidsmarkt voor ict’ers heeft nu ook de hogescholen en universiteiten bereikt waar een nieuwe generatie whizzkids wordt klaargestoomd, blijkt uit de Stagemonitor van Studentenbureau, een bedrijf dat in stages bemiddelt. De gemiddelde maandelijkse vergoeding voor een ict-stagiair ligt dit jaar op €382, tegen een gemiddelde van €317 voor alle studierichtingen. „De vergoeding voor ict-studenten liep in 2017 al met 8% op, en nu met 12%”, zegt Elle van der Heijden van Studentenbureau. Logistiek en techniek, eveneens kraptesectoren, kunnen die toename amper bijbenen. Ict-studenten zijn gewild, en dat blijkt niet alleen uit de gemiddelde vergoeding. De reden? In tal van sectoren zwelt de roep om ict’ers alleen maar verder aan. Van alle ict-vacatures is zo’n 70% moeilijk vervulbaar, bleek vorige week uit cijfers van het UWV. Dat leidt tot wildwesttaferelen, met niet alleen fors hogere stagevergoedingen, klinkt het bij de ict-opleidingen die de stagiairs moeten leveren. „Ik heb vier keer zo veel stageopdrachten als stagiairs”, zegt Marcel Meesters, afstudeercoördinator bij de ict-opleiding van de Brabantse hogeschool Fontys, over de schreeuw om whizzkids. „Bedrijven die te lang wachten met werven, vissen achter het net. Je moet hier al jaren bekend zijn bij studenten, bijvoorbeeld door opdrachtgever te zijn bij andere vakken of door gastcolleges te geven, zodat studenten ze al kennen als die aan hun stage toe zijn.” Ook Ilja Clabbers, manager van de ict-opleiding bij Windesheim in Zwolle, doet het liefst zaken met bedrijven die ook in de eerste leerjaren met studenten willen werken. „Er is meer vraag naar ict-stagiairs, dus wij kunnen ook meer eisen stellen. Bedrijven die stagiairs gebruiken als goedkope arbeidskrachten, komen bij ons op een zwarte lijst.” Daarbij organiseert de opleiding jaarlijks een stagemarkt. Clabbers: „Dan staan hier gewoon tachtig bedrijven op zoek naar jongeren, en die pakken echt groot uit. Bij andere opleidingen is de markt niet groter dan pakweg dertig kraampjes.” Uiteindelijk gaan ict-studenten, net als werknemers in de sector, voor het bedrijf met de meest interessante opdrachten, zegt Meesters. „Een start-up waar je veel vrijheid hebt, en een hippere werkomgeving, wint het vaak van het grootbedrijf.” Toch blijven werkgevers het met geld proberen: „Ik ben al stageopdrachten tegengekomen met een maandelijkse vergoeding van €1000.” Ook in ’hipheid’ proberen bedrijven elkaar af te troeven. Een tafeltennis- of voetbaltafel is niet genoeg meer, blijkt uit een stagevacature. „Aan onze targets koppelen we beloningen die we verdienen omdat we met ons allen zo hard gewerkt hebben. Bijvoorbeeld een jacuzzi of een bar. Zo maken we ons werk nóg leuker!” Hetzelfde bedrijf biedt bovendien ’veel begeleiding, uiteraard op technisch gebied maar ook met de soft skills’. Werkgevers die bij Windesheim ict’ers willen werven, hebben weer andere problemen: ze zitten vaak ver bij de Zwolse hogeschool vandaan. Maar ook dat is op te lossen, vertelt Clabbers: „Studenten die opzien tegen de reistijd naar Amsterdam of Utrecht, krijgen een lease-auto aangeboden. En niet alleen stagebedrijven uit de Randstad bieden dat aan, bovenop een vergoeding van €400 à €500, ik ben dit ook tegengekomen in een vacature in Veenendaal.” De bedoeling van de bedrijven is om de stagiairs na hun afstuderen aan zich te binden: 61% van alle ict-studenten krijgt na de stage een baan aangeboden, blijkt uit de cijfers van Studentenbureau. Werkgevers moeten niet verwachten dat de twintigers ook tekenen, zegt Meesters: „Studenten verkeren in de luxepositie dat veel bedrijven aan ze trekken. Veel zeggen niet direct ja, maar nemen een sabbatical om zich te oriënteren.”