’Nederlander mag optimistischer zijn’

Iedere maandag reist de Vlaming Luc Aben (49) vanuit Antwerpen naar Nederland, donderdag keert de beleggingsexpert terug van het Amsterdamse kantoor dat vermogende Nederlanders en Belgen bedient. Door het pendelen kan de in Leuven geschoolde handelsingenieur, voormalig aandelenanalist en bankstrateeg beide landen vergelijken. De aloude voetbalvete Nederland-België is dankzij het recente WK, met de Belgische Leeuwen maar zonder Oranje, in het noorden een teer onderwerp, merkt hij. „Maar ach kom, jullie doen het weer steeds beter.” Toch, ook in de start-upwereld scoren de Belgen. Daar trekken farma- en biochemiebedrijven ogenschijnlijk vrijwel dagelijks miljoenen aan investeringen uit de wereld aan. En zijn Antwerpse haven blijft gewild. Vluchtende Brexit-bankiers weten Brussel te waarderen. Net als overheidsinstellingen. Wat kan de Nederlandse economie leren van de Belgen? „Toch niet zo veel. De goede investeringen in Belgische farma, dat is wel net die ene sector die goed draait, met name dankzij spin-offs van universiteiten van Gent en Leuven. En ook nog specifiek in Vlaanderen. Misschien een dingetje dat wel beter kan in Nederland is dat jullie niet beseffen dat iedereen hier belegger is, middels je pensioenfonds. Dat is deels politiek natuurlijk: het verhaal van de aftrek van de dividendbelasting bijvoorbeeld. Ik heb echt geen oordeel of de afschaffing het vestigingsklimaat zou hebben verbeterd. Ik weet wel heel goed dat het cruciaal is voor een economie om je investeringsklimaat optimaal te houden. Om zoveel mogelijk bedrijven en beslissingscentra bij elkaar te zetten.” Wat is de meerwaarde? „Groei, meer banen en vooral: het Nederlandse vestigingsklimaat biedt evenwicht, aan bedrijven en werknemers. Ik kom uit een land waar veel kroonjuwelen in korte tijd zijn verkocht of verdwenen. Zoals onze oliebedrijven, verzekeraars, elektriciteitsmaatschappijen, vrijwel alle grote banken. Bedenk even wat dat betekent: wie als student of werknemer een functie ambieert op zeker niveau moet naar een hoofdkantoor. Dat moet er dan wel zijn hè. De verankering van de hoofdkantoren is dus voor een land belangrijk. Kijk eens naar jullie pensioenfondsen. Cruciaal.” De handel in Belgische aandelen lijkt veel levendiger? „Toch niet echt hoor. De aandelencultuur is in Nederland tien keer meer ontwikkeld. Als je aan een Nederlandse particuliere belegger vraagt wat de beurs doet, dan noemt die de AEX-stand. De Belgen kijken bij die vraag vooral naar de VS. De Belgische Bel20-index, daar moeten we buitenlandse fondsen infietsen, ik zeg het gekscherend, anders komen we niet aan de twintig fondsen.” U begon als aandelenanalist. Waarom kreeg de beurshandel, het snelle geld, geen grip op u? ,,Ik heb eerst veel watertjes doorzwommen. De cijfertjes en technische aspecten zijn een ding, maar als belegger moet je alles in de gaten houden. Ik zocht de macro-visie, want ik zag beleggen al vroeg als burger zijn, geïnteresseerd blijven in de wereld. Bij mij gaat beleggen niet om het rendement over drie maanden. Geld biedt ook gemoedsrust: hoe kan ik mijn plaats veiligstellen. Dus leer je naar de toekomst kijken. En je kunt met beleggen concreet iets doen. Mijn passies waren eigenlijk politiek en onderwijs. Daarin zit voor mij dat je wilt bijdragen. Ook in dit huis waar ik nu werk. Wij kloppen als aandeelhouder aan bij bedrijven, eisen actief dat ze zaken veranderen. Zoniet, dan investeren we niet meer in ze.” Trump, handelsoorlog, Italië, populisme, stijgende rentes. Moeten beleggers de koffers pakken? „Zij hebben misschien veel aan hun hoofd, ze moeten toch niet doorschieten in negatief sentiment. Wij zijn te verwend. Waren de laatste bedrijfscijfers zo matig? Nee, absoluut niet. Maar bedrijven die afgelopen jaren hun verwachtingen altijd ruim overtroffen en nu gewoon de prognoses halen zijn het haasje. Dat niet alleen de mindere goden maar ook de uitstekend presterende bedrijven de kous op de kop krijgen, is niet reëel. Ik zie geen fundamentele verslechtering van de economische data. Met voldoende goede kwartaalresultaten en dit overdreven negatieve sentiment hebben wij onze aandelenpositie juist licht verhoogd.” Is Trump een blijvende factor voor beleggers? „De markt trekt zich van zijn uitspraken steeds minder aan. Gelukkig. Voor aandelenbeleggers is Trump positief geweest. Beurzen staan hoog. De vraag is hoe lang dit door kan gaan; dat heeft wel met hem te maken. De VS gaan naar een begrotingstekort van 6% in 2020. Dat is gigantisch, maar het interesseert hem niet. Hij is cijfermatig nog niet ver gekomen in het verpesten van de economie met sancties. Ik schat dat die hooguit 10% van de handel raken. De economie gaat als een tierelier. Maar in reële termen doen de Amerikaanse lonen niks. Het effect van het belastingplan gaat er uit lopen.” Uw blogs ademen erg veel optimisme. „Het is niet zo dat, omdat de beurzen in de VS blijven stijgen, dat die indices niet nog hoger kunnen. Natuurlijk, er komt af een toe een correctie. Dat zegt weinig. Natuurlijk moet je risico’s op je netvlies hebben. Maar zet je emoties opzij, kijk naar wereldwijde waarderingen. Ik ken mensen die tien jaar geleden waarschuwden voor hyperinflatie. Moesten ze niet een kruiwagen kopen, anders konden ze al dat door bank gedrukte papiergeld niet van de bank naar de bakker krijgen? Die hyperinflatie is niet gekomen.” Beleggers zijn toch terecht voorzichtig, neem de huizenbubbel? „Zitten we opnieuw in 2007-2008? Gebaseerd op de waarderingen van bedrijven: nee. Het is enorm anders dan destijds, met name in Azië en in Europa, daar zit het slechte nieuws al ingeprijsd in de waarderingen van bedrijven. Ik zie geen reden waarom beurzen niet verder omhoog kunnen gaan. Zelfs als beleidsrentes volgend jaar gaan stijgen, duurt het nog twee jaar voordat aandelen hun top bereiken.”