Recessie doet aandeelhouders misschien wel meer pijn dan werknemers. Tien jaar geleden halveerde de beurswaarde van Nederlands grootste bedrijven. In de milde recessie van 2001-2004 ging er zelfs twee derde van de AEX-index af. Arme beleggers die op de top instapten.

Voortijdig cashen is de andere valkuil. „Het rendement in de late cyclus kan spectaculair zijn”, zegt Karen Ward, hoofd marktstrateeg Europa bij JP Morgan Asset Management. „Dat kan om tientallen procenten koerswinst gaan. Als je twee jaar te vroeg van aandelen in obligaties bent gestapt, kan dat op korte termijn erg pijnlijk zijn.”

„We zitten in een behoorlijk gecompliceerd beleggingsklimaat, maar dat is altijd het geval”, nuanceert John Bilton, hoofd multi-asset management bij JP Morgan. „In het begin van de economische cyclus heb je lekkere vette rendementen. Op het eind worden je rendementen kleiner, kleiner en kleiner. Maar omdat we nog in een groeifase zitten is het lastig om terug te schakelen in aandelen. Je moet wel wat voorzichtiger zijn in de tail risk”, aldus Bilton tijdens een seminar voor journalisten in Londen. Dit zogenaamde ’staartrisico’ is de nogal onschuldige term voor het gevaar dat extreme verliezen worden geleden op een beleggingsportfolio.

Recessie

Andrew Bosomworth, hoofd portefeuillebeheer in Duitsland bij financiële reus Pimco, ziet de recessie ook opdoemen. „Er is nog wel groei. Dat leidt gewoonlijk tot dalende werkloosheid. Bedrijven zullen hogere salarissen moeten betalen om werknemers aan te trekken. Als ze die hogere kosten doorschuiven naar de consumenten, leidt dat tot inflatie, met als gevolg dat centrale banken de rente gaan verhogen. Dan vertraagt de groei en gaat de economie in recessie.”

JP Morgan AM heeft het astronomische bedrag van $2100 miljard aan tegoeden onder beheer. Voor Pimco is dat $1800 miljard. Bij beide vermogensbeheerders wordt natuurlijk volop gepiekerd wanneer we de recessie mogen verwachten. „Wij zijn bij Pimco bewust een beetje voorzichtig met een voorspelling”, zegt Bosomworth vanuit München. „Binnen drie tot vijf jaar zien we een kans van 70% op een recessie in de Verenigde Staten.”

John Bilton van JP Morgan maakt zich meer zorgen om de handelsoorlog dan om renteverhogingen als de factor die het duwtje over de rand geeft. „Het conflict met China lijkt ideologisch te zijn. Het is voor ons moeilijk te zien dat er een akkoord komt. Komt het hierdoor tot een recessie? Dat weten we we niet. We weten wel dat de economie in de late cyclus minder veerkracht heeft om dit op te vangen.”

Bilton schat de kans op een recessie in de komende twaalf maanden op 20%. „Maar laat ik heel duidelijk zijn: we spreken niet over een naderend einde van de de late cyclus. Consumentenvertrouwen, bouwvergunningen, banen, al die indicatoren bewegen opwaarts. Pas als die indicatoren dalen, kun je gaan denken in de richting van een recessie.”

Toch is het volgens Bilton nodig om je beleggingsgedrag in deze late cyclus te veranderen. „Late cyclus betekent niet dat je moet stoppen risico te nemen. Je moet wel weten welk risico je neemt. Aandelenselectie wordt belangrijker. We houden van onze overweging in aandelen, maar we zijn dat wel aan het verminderen. Obligaties gaan ons geen fraai rendement geven, maar ze brengen wel wat balans in onze portefeuille. Daardoor voel ik mij wat comfortabeler om elders te investeren.”

Kwetsbaar

Pimco-man Bosomworth raadt beleggers aan om voorzichtig te zijn met bedrijven die veel met geleend geld werken. „Alle bedrijven die met grote hefboomeffecten werken of met een conjunctuurgevoelig businessmodel zijn kwetsbaar.”

Bosomworth adviseert om geleidelijk te bewegen van conjunctuurgevoelige effecten naar beleggingen met een hogere kredietkwaliteit, zoals staatsobligaties. „Bij bedrijfsobligaties gaat onze voorkeur uit naar effecten die buigen maar niet breken. Dat zijn effecten waar wat risico in zit, zodat ze ook enig rendement kunnen opleveren, maar die niet waardeloos worden als het tegenzit. Denk aan hoogwaardige bedrijfsobligaties of zelfs sommige kortlopende hoogrenderende obligaties.”

Ook bij JP Morgan kijkt men nu scherper naar de schuldenlast van bedrijven, zegt Karen Ward. „We kijken wie te veel gebruik heeft gemaakt van lage rentes en goedkope leningen. Zulke bedrijven houden we niet aan. Zoals Warren Buffett eens zei: ’Pas als het eb wordt, zie je wie er naakt heeft gezwommen.”