Klokkenluider SBM Offshore opgepakt in Kroatië

Taylor was met zijn vrouw onderweg naar het Balkanland voor een vakantie. Zijn Nederlandse advocaat Otto Volgenant bevestigt de arrestatie en noemt het ’de wereld op zijn kop’. De Kroatische politie rekende Taylor in op verzoek van de autoriteiten in Monaco, waar sinds 2014 al een zaak tegen hem loopt. SBM Offshore, het oliebedrijf dat destijds nog zijn hoofdkantoor had in het prinsdom, klaagde Taylor er aan wegens afpersing. Volgens SBM wilde de Brit – die onthullende details over een intern fraudeonderzoek bij SBM Offshore op Wikipedia publiceerde – geld hebben in ruil voor zijn zwijgen. Taylor heeft nooit ontkend op een schikking met zijn voormalig werkgever aan te sturen, maar bestreed altijd dat het om afpersing ging. Volgens de Brit heeft SBM hem na zijn vertrek bij het bedrijf tegengewerkt om elders een baan te vinden. Olieplatforms Over SBM Offshore is tussen 2012 en 2014 een grote hoeveelheid informatie naar buiten gekomen, waaruit bleek dat het bedrijf tussen 1996 en 2012 een enorm corruptienest was. Grote contracten voor olieplatforms werden doorgaans met tientallen miljoenen euro’s aan smeergeld veiliggesteld, onder meer door omkoping van ambtenaren in Angola en Brazilië, vaak via tussenpersonen, maar ook met medewerking van voormalige bestuurders als Didier Keller en Tony Mace, de twee vorige topmannen van het toenmalige AEX-fonds. Volgenant, die gesproken heeft met de vrouw van Taylor, bevestigt dat de Brit nu in de cel in Kroatië zit. De behandeling van het Monegaskische verzoek tot uitlevering kan volgens hem tot dertig dagen in beslag nemen. De rechtszaak in Monaco is niet onomstreden. De rechtbank in het prinsdom maande de lokale openbaar aanklager al eens tot spoed, en Volgenant vraagt zich af waarom SBM de zaak tegen Taylor niet laat vallen, nu jaren later allang duidelijk is dat de corruptie bij SBM inderdaad een gigantisch probleem was. Taylor zelf zegt in een recente brief aan de Monegaskische aanklager zich af te vragen waarom het allemaal zo lang moet duren voor zijn zaak aan bod komt. Ook geeft hij aan dat de zaak hem kwelt, dat hij naar eigen zeggen antidepressiva nodig heeft en dat hij inmiddels politiebescherming geniet in Groot-Brittannië, omdat enkele door zijn toedoen veroordeelde personen inmiddels weer op vrije voeten zijn. Postzegels Een insider bij een met SBM Offshore concurrerende firma vermoedt dat Monaco mogelijk zélf achter SBM Offshore aan wil gaan, en Taylor wil gebruiken om informatie over de firma los te krijgen. Een ander motief dat de Monegasken wordt toegedicht, is rancune. SBM Offshore was in de jaren tachtig en negentig de grootste multinational die kantoor hield in het prinsdom. De bouwer van olieplatforms was er zo groot, dat het er zelfs op een serie postzegels verscheen. De corruptieaffaire zorgde ervoor dat een nieuwe raad van bestuur werd samengesteld, die schoon schip moest maken. Een van de eerste maatregelen van dat nieuwe bestuur was het verplaatsen van het hoofdkantoor uit Monaco naar Schiphol. De bestuurders waren van mening dat het prinsdom onderdeel was van het corrupte dna van SBM Offshore. Voormalig bestuurders Keller en Mace hadden in hun Monegaskische kantoor bijvoorbeeld een grote zwarte kluis staan, met daarin afschriften van smeergeldbetalingen. Mace werd in 2019 veroordeeld tot drieënhalf jaar cel in de Verenigde Staten. Keller ontsnapte recent met twee jaar voorwaardelijk en een kleine boete in Zwitserland. SBM Offshore zelf tikte zo’n $800 miljoen af aan schikkingen met het Nederlandse Openbaar Ministerie, en Braziliaanse en Amerikaanse autoriteiten. Vooralsnog zijn er geen aanwijzingen dat bijvoorbeeld Monaco nu ook geld wil zien. In het voorjaar van 2021 gaat een civiele rechtszaak van Taylor tegen SBM Offshore in Nederland verder. SBM Offshore heeft nog niet gereageerd op een verzoek tot een reactie. Het openbaar ministerie in Monaco evenmin.