D-Day voor verkoop Eneco

Het platform van waaraf het werk gebeurt, was het einde van de ochtend klaar: een megastap in de precaire reddingsoperatie. Uiteindelijk moeten de gigantische schroeven een diepte van 73 meter bereiken. Daarvoor is de berg waarop het boorplatform is geïnstalleerd, de afgelopen dagen al met 23 meter afgevlakt. Nu gaat het erom spannen of er nog verdere vertragingen op het pad van de perforateurs gaat komen. Als dat níet het geval is, kan de tunnel in 15 uur klaar zijn. Daarna zullen de acht mijnwerkers van de elite-brigade uit Asturias het werk overnemen. In 20 uur zullen ze proberen een horizontale tunnel van vier meter handmatig uit te hakken. Dat gebeurt net onder de laag harde aarde, waaronder Julen moet zitten. „De druk op hen is immens”, vertelde de voormalig leider van de brigade de afgelopen week aan verslaggevers van El País. Op z’n allervroegst zal Julen dus maandagochtend rond 4 uur worden gevonden. Mochten de mijnwerkers Julen niet kunnen lokaliseren, dan zal er op een andere hoogte nóg een tunnel worden gegraven, zegt leidend ingenieur Ángel García Vidal. „We stoppen niet voor we hem hebben”, zegt het hoofd van de operatie, met niet-aflatende vastbeslotenheid. De afgelopen uren heeft het licht geregend in Totalán maar nu schijnt een zwak zonnetje over het terrein. Voor vannacht is er meer regen voorspeld. Maar noch de regen, noch de verwachte kou kan de 300 medewerkers aan de operatie stoppen, maakt Rafael Gálvez van de gemeente Malaga duidelijk, die het graafwerk leidt. „Het enige doel is om zo snel mogelijk naar Julen te gaan en dat is een enorme motivatie. De uren tellen niet, de vermoeidheid telt niet, het doet er niet toe dat we niet slapen. Daar zullen we later wel de rekening voor gepresenteerd krijgen, maar dat zien we dan wel weer. We willen alleen Julen zo snel mogelijk bij zijn ouders brengen”, zegt hij tegen El País. De solidariteit onder de buren van Totalán kent geen grenzen. ’Julen is de zoon van ons allemaal’, is het motto. Een familie uit het dorp heeft de ouders van Julen in huis genomen, nu ze niet meer op het terrein waar geboord wordt mogen verblijven – vanwege veiligheidsreden. Het advies van het team psychologen dat hen bijstaat, is om te proberen te rusten. Maar dat is zo’n situatie lastig: de Spaanse tv laat zien hoe de vader van Julen niet stopt met rondjes lopen op de patio. In een zaaltje naast de kerk maakt de Vrouwenvereniging van Totalán vandaag voor de zesde dag een ’puchero’ klaar – een stoofpot van 15 liter, die in de avond naar de reddingswerkers wordt gestuurd. ’Dat is om warm te worden en de ziel te versterken’, legt coördinator Carmen Costillo uit. Vanuit de regio en het hele land tonen Spanjaarden zich ook solidair: ze sturen eten en drinken naar Totalán om de inmiddels driehonderd reddingswerkers een hart onder de riem te steken. Vrijwiligers nemen het in en verdelen het. Maar er zijn inmiddels zoveel levensmiddelen voorradig, dat Costillo mensen oproept niets meer te sturen, omdat ze niet meer weten waar ze het kwijt kunnen.