’Belegger loost bedrijf dat duurzaamheid laat versloffen’

Dat blijkt uit een brede Europese studie naar investeringen, onder andere door particulieren, van Mary Pieterse-Bloem, hoogleraar aan de Erasmus School of Economics en lid van het beleggingscomité van ABN Amro, met de Oxford Saïd Business School. Afgelopen jaren waren er al veel indicaties dat ook consumenten die keuzes voor meer groen, schonere productie of minder steenkool wilden maken, maar dat gebeurde volgens de onderzoekers nog niet zo stellig in zo’n brede studie. Uit het dinsdag verschenen blijkt ook dat de omvang van het vermogen meetelt in die gemaakte keuzes: hoe meer geld iemand heeft om te kunnen beleggen, hoe sterker de behoefte aan informatie ook over duurzaam werken en beleggen in schonere energie of minder vervuilende productie. Aandacht verslapt, belegger weg Het onderzoek toont volgens Pieterse-Bloem aan dat in enkele Europese landen aantoonbaar meer wordt belegd in ondernemingen en instellingen met hogere duurzaamheidsscores, maar ook dat deze beleggers negatief reageren als de scores verslechteren. Bij vermogende particuliere beleggers in Nederland en België zijn daarvoor de de sterkste resultaten gevonden, aldus Pieterse-Bloem. In beide landen zijn duurzaamheidsscores voor particulieren iedere maand te vinden, in bijvoorbeeld Duitsland eens per halfjaar, in Frankrijk gebeurt dat niet direct, daar moeten beleggers vaak veel meer zelf op zoek. Hoe die keuze in de coronacrisis uitpakt, met andere prioriteiten wellicht voor beleggers die minder te besteden krijgen, is niet uit deze studie op te makens: de onderzoeksperiode liep tot eind 2019, voor de uitbraak van het coronavirus. In Nederland en België vinden beleggers de informatie al snel, als ze inloggen met internetbankieren. Hoe actiever de bank of het bedrijf hier is, hoe meer beleggers aan zich gebonden kunnen worden, concludeert Pieterse-Bloem. Het onderzoek gebeurde aan de hand van een geanonimiseerde set data van ABN Amro’s Private Bank, waarin onderzoekers vergeleken hoe beleggers hun aandelen- en obligatieportefeuilles inrichten als het om een serie criteria van ’duurzaamheid’ ging.