Menige tweewieler verdwijnt vanaf nu dan ook in de winterstalling. Al zijn er diehards die de donkere maanden doorploegen op hun zogenoemde pekelfietsen en zich alleen laten weerhouden door sneeuw en ijzel. Een gevoerd motorpak, extra sokken, een helmmuts, handvatverwarming en karren maar.

Aan mij is die winterpret op wielen niet besteed. Als ik tot op de laatste draad nat en koud wil worden, dan spring ik wel in een sloot. Maar mijn rijinstructeur Koos is niet van zijn Goldwing te slaan. Volgens hem zijn de wintermaanden de periode waarin je écht leert motorrijden.

De weg ‘lezen’, dat is waar het om gaat. Door een plas water rijden kan geen kwaad met die dunne bandjes. Modder en bladeren zijn wel tricky, maar zolang je niet te hard remt of optrekt op die plekken, is er volgens hem weinig aan de hand. Voor mij dus geen winterstop.

En ach, het is zíjn lesmotor.

Mijn knutselprojecten staan veilig binnen, zoals de meeste andere motoren. Wachtend op een paar maanden extra aandacht. Want dit wordt de tijd om onderhoud te plegen of een en ander te verbouwen aan de liefde op wielen.

Om inspiratie op te doen, ben ik afgelopen weekend op de Big Twin-beurs in Houten tussen de vele duizenden verstokte bikers gedoken. Van jochies op de schouders van pa tot outlawbikers en krasse knarren, gemoedelijk bijeen. 

Voor wie het niet kent, een absolute aanrader. Al was het maar om je ogen uit te kijken. Want motorliefde gaat ver. Met name veel Harley-rijders maken er een leefstijl van. Van hondenbotten tot servies en baby-rompertjes met de juiste logo’s en kleuren. Ik denk dat sommigen liefst de moedermelk met benzine zouden willen vermengen, om het nageslacht de passie zo vroeg mogelijk in te pompen.

De vrolijke gekte kreeg voor mij een nieuwe dimensie met wat er allemaal in de expo-hallen stond uitgestald. Naast prachtige ‘op smaak’ gemaakte motoren, veel essentieel spul als kleding, helmen en onderdelen. Maar ook handgemaakte salontafels, sieraden, ondergoed, klokken, lampen, wandversiering…

Liefst voorzien van een skelet of doodshoofd, want ze houden wel van een sfeertje die stoere motormuizen.

Maar het absolute einde waren toch wel de urnen in de vorm van een benzinetank; zwart of te versieren met je favoriete opdruk. En heeft Magere Hein je nog niet van de weg gemaaid? Geen probleem, want een pragmatische biker zet zijn ‘as-bak’ gezellig op de schoorsteenmantel tot hij de Highway to Hell opdraait.