75 jaar Pippi Langkous: herinneringen aan stoere kinderheldin

Het is natuurlijk een geweldig advies/motto: ’Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’. Was getekend: Pippi Langkous, de roodharige heldin met de onvergetelijke vlechtjes. Waarbij ik moet aantekenen dat de televisieserie vroeger niet bepaald tot mijn favorieten behoorde. Ik vond Pippi eigenlijk maar een hoogst irritant kind. Daarmee zijn de lezers van deze rubriek het echter niet mee eens: bijna alleen maar fans! Zoals Anita Kerkhof. „In 1970 waren de eerste uitzendingen van Pippi Langkous. Mijn tweelingzus en ik waren negen jaar en we hadden nog vier zusjes en broertjes. We keken op zondag thuis in zwart-wit. Op een dag vroeg de buurvrouw of wij eens op haar kleurentelevisie wilden kijken.” De kinderen genoten: „Wat een ontdekkingen! Pippi had rood haar en het huis bleek écht kakelbont. Toen de buurvrouw vroeg of we het leuk hadden gevonden, knikten we heftig van ja, waarna mijn zusje zei: ’Maar je krijgt wel dorst van kleurentelevisie!’ Anita woont tegenwoordig trouwens samen met haar man in het land van Pippi Långstrump: Zweden. Hier werd het eerste Pippi Langkous-boek uitgegeven. In 1945, waarmee Pippi’s 75e verjaardag een feit is. Astrid Lindgren verzon verhalen voor haar dochter Karin die zo goed werden ontvangen dat zij besloot ze op te schrijven. De rest is historie: de vrijgevochten Pippi die met haar aapje meneer Nilsson en paard Kleine Witje helemaal alleen in Villa Kakelbont woont, veroverde de wereld middels boeken, films, televisieseries en musicals. Piraat Het geheim? Lezer Henk Steding weet het: „Pippi had magie en was nergens bang voor.” Leanne Triepels schrijft: „Pippi was geweldig! Ze ging op avontuur en had een papa als piraat. Als kind wilde ik Pippi zijn. Alleen mijn moeder vond het minder dat ik, net zoals Pippi, voetje van de vloer speelde en in de kelder op de schappen klom... Want die kwamen naar beneden.” Wel refereren verschillende lezers aan de ’vreselijke nasynchronisatie’ die veel kijkplezier vergalde. Paulien de Graaf: „Ik was een jaar of tien toen de serie op tv verscheen. Maar vooral vanwege de akelig schrille stem van Pippi wilde ik nooit kijken.” Astrid van Heumen wordt daarentegen nog dagelijks geïnspireerd door de vrolijke en ondeugende Pippi. „Een rolmodel avant la lettre. De tomeloze energie, wars van regels en de hang naar avontuur... Heerlijk! Pippi daagde uit om grenzen op te zoeken en te verleggen. Om op avontuur te gaan, uitdagingen niet uit de weg gaan, het gewoon doen.” Of zoals Daan Weges schrijft: „’Ik richt de wereld in, wiedewiede naar mijn eigen zin’: dit motto van Pippi zou iedere volwassene moeten hanteren!”