Zweten in virtuele wielerwereld is hot

„Voorheen trainde ik ook al binnen. Maar alleen als uiterste uitwijkmogelijkheid, als ik vanwege het slechte weer echt niet naar buiten kon. Ik hield het dan hooguit een uur vol”, zegt Robbert de Nijs (26) uit Warmenhuizen. „Nu is het anders. Nog steeds rijd ik het liefst buiten maar de nieuwste generatie systemen maakt indoorfietsen zoveel leuker. En realistischer. Als het regent of na werktijd te donker is om buiten te fietsen, train ik met plezier binnen.” Diverse indoorsystemen zijn op de markt. De Nijs heeft gekozen voor een Wahoo Kickr. Daarbij haalt hij het achterwiel uit zijn racefiets en monteert hij de achtervork op de cassette van de trainer. In een mum van tijd kan hij op de pedalen. Bovendien kan hij wedstrijdjes tegen andere fietsers rijden. De Nijs maakt net als tienduizenden andere Nederlanders gebruik van het programma Zwift dat de indoortrainer aan de computer koppelt. Op het beeldscherm volgt De Nijs zijn inspanningen in een virtueel landschap terwijl mede-Zwifters om hem heen rijden. „De Wahoo Kickr is de basis. Dit is het trainsysteem, met variabele weerstanden. Zie je op het scherm dat je tegen een helling op rijdt, dan neemt de weerstand toe en voel je dat in de benen. Om de ervaring nog echter te maken, heb ik er een accessoire bij gekocht, de Climb. Je haalt het voorwiel uit de fiets en zet de voorvork in dit systeem. Als je gaat klimmen, komt de fiets schuin te staan. De Headwind is een andere accessoire: een ventilator die je voor de fiets zet. Die simuleert rijwind, afhankelijk van je snelheid, en zorgt vooral voor verkoeling.” De Nijs gebruikt de interactieve indoortrainer met name om volgend voorjaar goed aan het mountainbike-seizoen te kunnen beginnen. Voor Bert ter Braak (37) ligt dat anders. „Ik rijd het hele jaar op mijn trainer, of het nou ijskoud is of de mussen van het dak vallen. Ik ben verslaafd aan Zwift; een keer of vier per week beul ik mezelf op de zolderkamer af. Je fietst virtueel op plaatsen waar je niet zo snel komt. Door de koppeling met Strava en de segmenten in routes houd je gemakkelijk je prestaties bij. Je kunt jezelf met anderen meten. Met vrienden spreken we af wanneer we gaan fietsen. Sommigen heb ik nog nooit in levenden lijve gezien.” Online community Indoorfietsen met Zwift heeft een nieuwe online community gecreëerd. „Als je buiten fietst, maak je gemakkelijk een praatje met fietsmaten. Bij Zwift ligt dat anders. Toch heeft virtueel tegen elkaar fietsen ook een sociaal component. Je rijdt samen met anderen en er is competitie; het is leuk om te proberen iemand uit het wiel te rijden. Je kunt ook met elkaar communiceren. Vorig jaar heb ik deelgenomen aan een event in een fietsenwinkel waar trainers naast elkaar stonden opgesteld. Op een offline plek fietsten we online tegen elkaar.” Ook Maarten Visser (38) uit Nijverdal is een fanatiek Zwifter. Hij benut de Wahoo-trainer en het programma onder meer om zich klaar te stomen voor The Ride, een wielerevenement dat deelnemers van de Italiaanse Stelvio naar de Zuid-Limburgse Cauberg brengt. Naast de noodzakelijke voorbereiding vindt de tukker het heerlijk om in zijn ’mancave’ te sporten. „Zo’n drie keer per week zit ik lekker op zolder te zweten. Het is een gemakkelijke manier om te sporten. Als jonge ouder kun je niet zomaar weg van huis. Een training van een uur is een prima work-out.” Visser maakt veelvuldig gebruik van de trainingsschema’s die het programma biedt. Hij ziet Zwiften ook als een sociale bezigheid. Vrijwel elke vrijdagavond neemt hij deel aan de virtuele rit van Het is koers, een blog over wielrennen. Nu en dan leidt hij deze rit. „Om 20.25 uur beginnen we en we fietsen een uur op een normaal tempo. Daarbij hebben we contact via de chatfunctie. Iedere liefhebber kan aan deze groepsrit deelnemen. Sommigen zeggen: ’Je zit alleen maar op je zolderkamer naar het beeldscherm te staren’. Maar met medefietsers, vaak ook bekenden, verveelt het nooit.” Profs lopen warm Het Zwift-peloton Zwifters bestaat niet alleen uit amateurs, maar er zijn steeds meer profs te vinden. Circa een kwart van de profs laat zich regelmatig in de virtuele wielerwereld zien. Onder hen Robert Gesink, Caleb Ewan en Victor Campenaerts. Een bijzonder verhaal is dat van oud-renner Mathew Hayman. Na zijn elleboogbreuk, eind februari 2016, ontdekte hij Zwift. Met dat programma kon hij toch trainen. Vijf weken na zijn blessure won hij Parijs-Roubaix. Sommige ploegen rekruteren renners via Zwift en enkele wedstrijdorganisaties spelen zelfs met de gedachte om een Zwift-variant van een koers te maken.