Test: elektrische scooter een goed alternatief voor de auto?

Steeds vaker hoor ik vrienden en collega’s vertellen over hun ervaringen op hun snelle e-bike. Laatst vertelde iemand ook over zijn e-scooter. Hoe bruikbaar is zo’n ding eigenlijk? Als vijftiger zit ik al decennialang achter het stuur van steeds weer andere auto’s. Het voelt alsof ik weer zestien ben als ik op zo’n scooter stap. Toch wil ik het graag proberen, want zelfs een Ferrari is niet leuk in de file. Collega Sjors ten Tije heeft net zijn studententijd achter de rug. Hij heeft zijn afgetrapte, roestige stadsfiets weggedaan om zijn eerste autootje te kopen. Hoe zal hij scooteren ervaren? Gaan we weer lachend naar ons werk? Het aanbod hippe elektrische scooters blijkt enorm. Prijstechnisch is de investering niet veel hoger dan een e-bike. Ook blijken ze niet duurder en soms zelfs goedkoper dan de benzinescooters te zijn. Ze zijn er al onder de twee mille. Maar als je voor meer actieradius gaat, moet het ook wat meer kosten. Wat krijg je dan? De Niu N-Series met een actieradius tussen 45 en 70 km kost dik 2800 euro. Daar krijg je dan een goed gebouwde scooter van een bekend merk voor die er als een hele strakke, conventionele scooter uitziet. Voor mijn gebruikspatroon meer dan genoeg. Want woon-werkverkeer met twee keer een enkele reis van vijf kilometer, puur door de stad, zou met nog veel minder accucapaciteit kunnen. Sjors kiest na wat grasduinen in het grote aanbod voor de hippe, maar ook prijzige Electric Dutchman van €4228,25. Dat is een soort naked scooter van Nederlandse makelij die met zijn robuuste looks tot nader onderzoek uitdaagt. Fraai zijn de rode remklauwen, de blote voorvork en de goed zichtbare veren onder de zitting. Gezien de grotere werkafstand (enkele reis vijftig kilometer) die hij moet afleggen, kiest Sjors voor een duur dubbel accupakket (meerprijs 1350 euro). Daarmee koopt hij een maximaal bereik van maar liefst 150 kilometer. Wat blijft daar in de praktijk van over? Dat is de grote vraag. Tijdens een testdag rijden we langere plattelandsstukken, maar zoeken ook het echte stadswerk op. Zo rijden we de accu’s sneller leeg dan de fabrikant je belooft. Dat komt omdat we relatief vaak vol gas rijden, want dat gaat op een scooter met een topsnelheid van 45 km per uur nou eenmaal sneller dan in een auto. Dat doen we ook uit noodzaak omdat je als elektrische bromfiets steeds vaker op de hoofdrijbaan moet waar je auto’s zo weinig mogelijk wilt hinderen. Ideaal Op de Niu halen we het beloofde minimumverbruik, want hij is leeg na 45 km. De Flying Dutchman komt bij een buitentemperatuur van zo’n 15 graden Celsius op één accu dik 30 km ver. In de stad zijn de e-scooters een ideaal vervoermiddel, want je lacht je langs de file en parkeert ze overal; dat kun je met je Birò al niet meer zeggen. Toch neemt Sjors geen e-scooter mee naar huis. Hij blijft zijn auto of het openbaar vervoer pakken, want een enkele reis van dik vijftig kilometer is net te ver. Ik zie zo’n scooter wel zitten, maar eigenlijk heb ik ook weer genoeg aan een normale fiets. Als zo’n e-scooter bij je vervoersbehoefte past, kan het een goed alternatief voor de auto zijn. Onderzoek dat dus en maak er je gewone woon-werkverkeerrit mee. Laad hem één keer op en maak ook je retourrit. Bij voorkeur vol gas als het regent en bij lage temperaturen, want dan weet je pas echt of de minimale actieradius voldoende is. Tel ook een beenkleed, helm, handschoenen en extra dikke kleding bij je kosten op. Thuis opladen Het dure extra accupakket van de Flying Dutchman kun je ook leasen. Dan betaal je 2,20 euro per dag en dat is 66 euro per maand, oftewel 803 euro per jaar. De accu’s zijn overigens uitneembaar en kunnen thuis met een snellader binnen twee uur worden opgeladen. Ook de accu van de Niu is uitneembaar en dus thuis of op kantoor op te laden.