De groene kruin steekt boven de pot uit, klein blad met lichtroze stelen. Het geeft een aanstekelijk zuurstokgevoel. Je wilt er direct wat mee. Vorige week gaf ik een recept van een salade waarvoor je de stukjes rabarber alleen met zout weg moest zetten (daarna afspoelen en in de salade gebruiken). Meerdere lezers hadden er een hard hoofd in maar waren zo sportief te schrijven datnhet heel erg lekker was.

Nu volgen we de traditie. Maar dat luistert nauw.

Snij de rabarber in stukjes van twee centimeter. Blad doe je weg. Zet een pan op het vuur, hoog, doe er de rabarber bij en de suiker en een borrelglas water. Gember erbij. Nu klaar staan met een houten lepel en nog een glaasje water. Roer. In de hitte wil de suiker karamelliseren, de temperatuur loopt op, vlak voordat de suiker omslaat in karamel geeft de rabarber opeens vocht af. Blijf roeren. Stop als de stukjes uiteen beginnen te vallen. Vuur uit. Het geheel borrelt nog even door. Dat extra glaasje is voor nood. Oude rabarber geeft pas later vocht af, dan moet je met een beetje water het proces even vertragen. Anders wordt de suiker zwart.

Hoe eet je dat? Ik proefde er wat van en opeens was het op. Maar ook heel lekker met custard. Of gele vla en room en een beetje lemoncurd. Heerlijk met een grote Schneider Weisse.

Nodig voor twee personen:

•8 stengels rabarber

•2 eetl rietsuiker

•2 borrelglazen water

•2 centimeter gember, geperst of heel fijngesneden