Herinnert u zich Flipper, Lassie en Skippy nog?

Natuurlijk ben ook ik verslingerd aan Netflix. Lekker kijken wanneer je het wilt. Maar ik herinner me ook nog hoe je vroeger echt kon uitkijken naar dat moment van de week waarop je lievelingsserie weer op de buis kwam. Voor mij was dat Daktari. Op mijn knieën zat ik op ons keiharde geelbruine kokostapijt pal voor die enorme beeldbuis-kast. Zwartwit natuurlijk en als het beeld stoorde mopperde mijn vader over de antenne op het dak. Door de strepen heen trachtte ik dan nog iets op te vangen van dr. Marsh Tracy, leeuw Clarence en chimpansee Judy, de hoofdpersonen in deze Amerikaanse serie. Enorm spannend en lekker vertrouwd: het liep namelijk altijd goed af. Keer op keer gingen ze onvermoeibaar de strijd aan met stropers en ander rapalje. Ik kom er nu trouwens pas achter dat dr. Marsh was gebaseerd op de persoon van de Nederlandse dierenarts Toni Harthoorn die samen met zijn echtgenote Sue Hart een dierenopvang dreef in Nairobi. Maar in de jaren zestig en zeventig waren er nog veel meer populaire dierenseries op de buis. Lezer Cor Westenberg was helemaal verslingerd aan Flipper. „Ik vond het vooral zo leuk dat Flipper zo’n vrolijke kop had. Pas later las ik dat er, natuurlijk, meerdere dolfijnen werden gebruikt voor de opnames. Gek dat je je dan toch een beetje bekocht voelt...” De absolute moeder van alle dierenseries is toch wel Lassie, vinden veel Toen-lezers. De prachtige collie kwam in actie als er een mens of dier in nood was, in de meeste gevallen trouwens zijn baasje Timmy. Ook in Nederland was de collie rond die uitzendjaren een populair ras. Marijke Brinkman schrijft: „Het kwam door Lassie dat ik maandenlang heb lopen zeuren om een hond. Rond mijn verjaardag deed de hele familie geheimzinnig. Maar wat kreeg ik? Een cavia. Huilen. Mijn broers wilden dat ik hem Lassie ging noemen… Ik was te boos voor die grapjes.” Kitty Klein haalt herinneringen op aan Black Beauty, waarin een paard de hoofdrol speelde. „Een zwarte hengst die door twee kinderen wordt gered van mishandeling, waarna ze allemaal avonturen met hem beleven.” Kitty noemt ook nog een serie die ik helemaal was vergeten, namelijk Skippy. Skippy wordt door de parkwachtersfamilie Hammond gered en behoedt hen op haar beurt vervolgens voor allerlei ellende zoals natuurrampen en stropers. Ze stuurt een plaatje mee waarop het boek ’Ha! Skippy’ wordt aangeprezen. Met de tekst: ’Niemand hoeft meer te wachten tot zondag. Voortaan is elke dag Skippydag!’ Volgende week: de gruwelijke handwerkjes die we moesten maken tijdens handwerkles…. Stuur uw herinneringen aan toen@telegraaf.nl