De stille Meinhard vindt een loslopend paard als vervoermiddel en krijgt zo al snel aansluiting in het nabijgelegen dorp. Zonder ook maar een woord Bulgaars te verstaan, met gesprekspartners die op hun beurt vrijwel geen Duits spreken. Meinhard, een sombere ex-militair die zelfs in Duitsland geen thuis heeft, lijkt eindelijk ergens geaccepteerd te worden. Maar schijn bedriegt, want Western blijkt verre van een romantisch Pocahontas-verhaal te zijn.

Vriendelijkheid tegen buitenstaanders kent strakke grenzen, vertelt de Duitse regisseuse Valeska Grisebach. Aan de ene kant zet zij een warme en ongedwongen sfeer neer, geholpen door een naturel spelende amateurcast, maar tegelijkertijd komt ook wrang naar voren dat die gezelligheid alleen kan bestaan zolang mensen elkaar niet hoeven te begrijpen en ze hun eigen wereldje intact kunnen houden. Grisebach wrikt daarmee beheerst aan het beeld van de standvastige machoman, hoewel de 121 minuten die ze daarvoor uittrekt wel aan de lange kant voelen.