„Mijn vriendin Bianca speelde amateurtoneel. Vaak ging ik bij een repetitie of uitvoering kijken. Op een avond had ze een generale repetitie en zij stond erop dat ik aanwezig zou zijn. Haar vader en moeder, ooms en tantes en enkele andere intimi kwamen ook.

Nu had ik op diezelfde avond al een afspraak staan met de vriendenploeg uit mijn schooltijd. Bianca wist er niks van. Ik had al een paar keer afgezegd, want Bianca had liever niet dat ik met deze jongens omging aangezien ze niet allemaal een even frisse reputatie hadden. Toch wilde ik weer eens een ouderwets gezellig avondje met mijn oude gabbers doorbrengen. Ik vreesde dat ik hen voorgoed zou kwijtraken als ik het weer zou afzeggen.

Daarom verzon ik een smoes. In de avonduren deed ik een vervolgopleiding en ik moest op korte termijn examen doen. Ik vertelde Bianca dat ik die bewuste avond naar een examentraining moest en dat deze heel belangrijk was om te kunnen slagen. Ze vond het verschrikkelijk jammer, maar begreep het uiteindelijk. De plek waar de generale repetitie werd gehouden, lag ver weg van het stadje waar ik mijn vriendenafspraak had. De kans dat mijn bedrog zou worden ontdekt, achtte ik nihil.

Ik verheugde me op die avond met mijn maten, waarbij we onder het genot van een biertje herinneringen zouden ophalen. Het ontaardde echter in een enorme kroegentocht. Aan het einde van de avond waren we ladderzat. Anders dan de bedoeling was, lieten we ons met de streekbus terug naar huis rijden.

We waggelden naar buiten en van de andere kant kwam er een tweede bus aan. Tot mijn grote verbazing stapten Bianca en mijn hele toekomstige schoonfamilie met aanhang uit. Die had ik daar en op dat tijdstip niet verwacht.

Ik probeerde ongezien weg te komen, maar Bianca had me al in de gaten. Ze herkende mijn vrienden. Ik struikelde en vervolgens kwam mijn maaginhoud in fraaie bogen naar buiten.

Voor Bianca en haar gezelschap moet het een wanstaltige aanblik zijn geweest zoals ik op straat lag. In mijn eigen braaksel en omringd door mijn schreeuwerige, dronken gabbers.

Een van Bianca’s ooms schamperde tegen mijn baas: „Daar ligt je aanstaande schoonzoon te spartelen, Jaap. Wordt dat nu je nieuwe directeur?” Ik schaamde me diep. Kruipend maakte ik me uit de voeten.

De volgende ochtend werd ik met een zware kater wakker. Hoofdpijn, misselijk en de afschuwelijke herinneringen aan de vorige avond. Ik hoopte vurig dat ik het had gedroomd, maar het was allemaal heel erg echt gebeurd. Wat schaamde ik me en wat had ik een spijt!

Voor Bianca was dit de laatste druppel. De verkering duurde niet lang meer. Ik nam uiteindelijk ook ontslag, want ik wilde mijn voormalige schoonvader niet steeds onder ogen hoeven komen.

De jaren daarna heb ik altijd goed mijn brood in de elektrotechniek kunnen verdienen. Misschien idealiseer ik haar na al die tijd te veel, maar een vrouw als Bianca heb ik helaas nooit meer getroffen.”

In deze rubriek vertellen lezers waarvan ze spijt hebben. Wilt u ook (anoniem) kwijt wat u anders zou hebben gedaan? Mail uw verhaal, 575 woorden, naar vrij@telegraaf.nl.