Binnenkijken: Caroline en Jan stopten al hun spaargeld in dit grachtenpand

Terwijl hun meeste vrienden en kennissen de hoofdstad voor een comfortabele nieuwbouwwoning in een keurige buitenwijk verruilden, besloten Caroline en Jan er juist nooit meer weg te gaan. Ze waren nog dik onder de dertig en stopten al hun spaargeld én meer in een grachtenpand waar diezelfde vrienden en hun familie hoofdschuddend bij stonden te kijken. „We plakten de gebarsten ramen dicht met tape. Bezoek nam een extra vest en sjaal mee. Om warm te blijven...” En dat vijf jaar lang. Want toen pas had het stel genoeg gespaard voor een hoognodige verbouwing van het verwaarloosde grachtenpand uit 1711. Caroline: „Eindelijk een echte badkamer en behaaglijke winters, heerlijk!” Ook andere urgente zaken werden aangepakt, zoals de fundering. „Om ervoor te zorgen dat het huis niet verder scheefzakt dan de bijna tien centimeter nu.” Destijds ging er ook veel aandacht naar de gevel van het rijksmonument. „We hadden in het stadsarchief gezien dat het pand ooit een grachtentrappetje en ramen met roedeverdeling had. Dat hebben we allemaal ere hersteld”, vertelt Caroline. „Dat was nog niet gemakkelijk, want die nieuwe gevel en nieuwe ramen moesten ook weer scheef worden gemaakt. De verdiepingsvloeren en de ramen moesten parallel blijven lopen, anders zou je binnen zeeziek kunnen worden.” Ontspullen Hoewel de bouwkundige staat van een huis uit 1711 veel zorg vraagt, krijgt het interieur ook veel aandacht. Logisch, want als creatief directeur van het meubelmerk Zuiver is Caroline dagelijks bezig met meubels en accessoires ontwerpen. Maar ook een heel 18e-eeuws pakhuis raakt een keer vol. Caroline lacht: „Het liep een paar maanden geleden de spuigaten uit. Er moest nodig worden ontspuld! Dus heb ik, op een paar erfstukken na, alles in de woonkamer gefotografeerd en die foto’s naar vrienden en familie gestuurd. Wie interesse had, mocht het hebben, op voorwaarde dat ze het zelf kwamen ophalen.” Zo creëerde zij een leeg canvas dat ze opnieuw inrichtte. „Zoals met de ronde glazen tafel. Een must omdat ik het kleed eronder in de spotlight wilde zetten. Mijn moeder is keramist en de print van dit kleed is gebaseerd op een schaal die zij ooit maakte.” Zo blijkt eens temeer dat hier met goed historisch besef wordt gewoond. Ergens in de vorige eeuw mocht het dan even anders zijn, maar dit pand krijgt alweer 23 jaar optimaal liefde en aandacht. Dat zien vrienden en familie nu ook in! Bewoners Caroline van Velze, Jan Bos, Tijn (19), Richter (15) en Feline (14) Oppervlakte 450 m2 Bouwjaar 1711 Kamers 6 Wonen er sinds 1997 Beste woonkoop „Het dakterras bij de woonkamer. Eindelijk een ’buiten’.” Dit is waardevol Caroline: „Een paar meubels zijn echte erfstukken. Mijn moeder is net zo’n verzamelaar als ik en door de jaren hebben wij daar wat van gekregen. Favoriet is het theekastje in de woonkamer waarin ik mijn collectie van het ’Amsterdamse grachtenservies’ uit de jaren zestig bewaar. Maar ik ben ook dol op mijn bureau waar mijn vader altijd aan werkte.”