In het spoor van Sinterklaas

Luid hinnikend komt hulppaard Seven aangelopen met stalmeester Herm Hullegie. De witte schimmel liep vele jaren mee in de optocht van Sinterklaas. Niet zo gek: hij lijkt als twee druppels water op het paard van Sinterklaas, Amerigo. Hullegie: „Seven is geen held. Hij laat zich leiden door de mensen die naast hem lopen en is daarom de perfecte vervanger van Amerigo.” Ook stalmaatjes Betsy en Sissy lopen mee; zij zullen de pepernotenwagen trekken. Samen met Seven en zijn begeleider lopen we een stukje het grote veld op, gelegen achter het paardenhotel de Cantharel waar de paarden hun thuis hebben. De hoge bomen aan de rand van de Veluwe lijken een poort te vormen voor het grote natuurgebied daarachter. Bij het zien van al die tinten groen en bruin bewijst de natuur dat herfst werkelijk het mooiste seizoen is. We zijn nieuwsgierig geworden naar de route die de drie paarden straks zullen lopen en starten de tocht bij het Apeldoorns Kanaal waar de Sint jarenlang aankwam met zijn stoomboot voor de plaatselijke intocht. In 1846 besloot de gemeente om het kanaal door te trekken naar het naastgelegen Dieren, maar in het testament van freule Sweertje die haar kasteel met landgoed aan het kanaal had gebouwd, stond dat er de komende twintig jaar niks mocht veranderen. Hiermee werd bij de aanleg van het kanaal rekening gehouden; het maakt een rare knik naar links. Die knik, inclusief de brug die eroverheen loopt, is naar de freule vernoemd. Alternatief Het Apeldoorns Kanaal is echter te smal gebleken voor de grote stoomboot. We lopen verder langs het water naar station Apeldoorn, een statig gebouw uit 1876 met daarvoor een groot plein. „Dus we hebben een alternatief: de stoomtrein”, zegt Rianne van Strien van Marketing Apeldoorn. Samen met de gemeente hebben ze de Sinterklaasroute tot in de puntjes voorbereid. Van Strien neemt ons mee door de binnenstad met zijn vele gezellige eetcafés. Zo nemen we plaats bij het Stadscafé voor een warme chocomel met Sinterklaasplankje bestaande uit, hoe kan het ook anders, pepernoten, amandelstaaf en gevulde speculaas. Voor het restaurant een bronzen beeld van admiraal Jan Hendrik van Kinsbergen (1735-1819). De Nederlandse zeeheld vestigde zich in 1798 in Apeldoorn en blies er zijn laatste adem uit. De binnenstad strekt zich over een groot gebied uit, maar is desondanks erg knus. Kleine oude straatjes lijken zó uit een prentenboek te komen. Wie in de winkelstraat even omhoog kijkt, ziet dat het er barst van de prachtige jugendstilgebouwen. We eindigen de tocht bij het Raadhuisplein. Mooi detail hier zijn de bronzen lijnen tussen keien die de contouren van de voormalige kerk uitbeelden. De kerk, die toch al te klein werd voor het steeds groter wordende inwoneraantal van Apeldoorn, werd na een verwoestende brand niet meer gerestaureerd. Daarvoor in de plaats werd de Grote Kerk nabij Paleis het Loo gebouwd. „De koninklijke familie woont er nog regelmatig een dienst bij”, vertelt van Strien. Het Sinterklaasfeest zal op het Raadhuisplein tot in de namiddag doorgaan. En de paarden van de Cantharel? Die zullen de pepernootgekte iets eerder verlaten om met een verse baal stro in hun stal van de dag bij te komen. Koningslijn Hoewel je nu in 20 minuten naar Paleis het Loo fietst, baalden leden van het koningshuis dat het treinstation uit de buurt lag. Hiertoe werd het Koningslijntje aangelegd: een spoor naar Paleis het Loo. Tot 1948 werd de lijn gebruikt. Het stoomtreintje rijdt steeds nog als attractie. stoomtrein.org