Volks en sfeervol Lissabon

Misschien niet zo'n populaire citytripbestemming als Parijs, Rome of Barcelona, maar Lissabon is minstens zo mooi! De pittoreske straatjes, het lekkere eten, grote kans op zon en de gezellige sfeer ’s avonds op straat. Dat klinkt toch als fadomuziek in de oren? ,,Pfff, als ik dit had geweten had ik die hellingstand op de loopband in de sportschool wel een tandje hoger gezet", puft mijn reisgenoot. Hijgend lopen we, met de routekaart in de hand, door de straten. Jammer dat er op die kaart niet staat hoe steil de straatjes zijn! Voor de duidelijkheid: we beklimmen geen berg, nee, we 'beklimmen' Lissabon. Inderdaad, gewoon een stad. Om die reden liepen we lachend en zelfverzekerd langs de antieke tram die onderaan de straat klaarstond om de helling op te gaan. De kleine gele wagentjes zijn het handelsmerk van de stad weten we, maar die willen we alleen bij hoge uitzondering gebruiken. Dat de stad zo heuvelachtig zou zijn, wisten we overigens niet. Applaus Vijf vermoeiende minuten later komen we boven aan. Een man begint te lachen en te applaudisseren als hij ons ziet aankomen en prijst onze succesvolle poging. Het blijkt alle moeite meer dan waard, want zodra we het uitzicht zien, zijn we verkocht. We staan op de Miradouro de Sao Pedro de Alcantara, een van de vele uitzichtpunten die Lissabon rijk is. Vanaf hier heb je het mooiste uitzicht op de oude binnenstad. We gaan zitten bij het enige koffietentje op het plateau waar een aantal bewoners een bica drinken. Dat is espresso, maar dan nog sterker, geserveerd in een miniscuul kopje. Op de achtergrond stroomt zeestraat De Taag en een trappetje naar beneden chillen wat studenten op de bankjes in de zon die eindelijk doorbreekt. Ja, zelfs in Lissabon kan het bewolkt en regenachtig zijn. De Atlantische Oceaan betekent nu soms onvoorspelbaar weer, maar dat mag de pret niet drukken. Die pret begon al op het vliegveld van de Portugese hoofdstad. In een soort Eftelingachtige constructie staan we te wachten op een taxi om ons naar ons hotel te brengen. Het is al avond en we hebben geen zin om na uren dolen pas ons hotel te vinden. De beste keuze ooit blijkt, even later rijden we namelijk zigzaggend en bijna verticaal hellingen op om bij onze slaapplek te komen. De kronkelende straatjes staan daarnaast garant voor verdwalen, dus wij zijn intens gelukkig voor die 15 euro. Wel zweren we de rest van de citytrip zoveel mogelijk te lopen, wat later toch niet zo handig blijkt… Onze taxichauffeur lijkt een ware meester in de hellingproef. Terwijl hij de handrem ontelbaar keer omhoog trekt en weer omlaag duwt, geeft hij ons enthousiast diverse tips over zijn stad en leert hij ons diverse Portugese woorden. Als we willen betalen met een briefje van 50 euro, krijgen we advies. „Laat niet te veel zien dat je veel geld hebt, betaal met kleinere briefjes. De crisis heeft de mensen hier behoorlijk getroffen.” Dat merken we later ook in de stad. Voor een zaterdag is het erg rustig in winkelstraat Rua Agusta. Sommige grote winkels hebben lege en afgezette verdiepingen. Je kunt zien dat het vroeger vol stond met kleding aan de lege rekken. Een spookachtig gezicht. Ook op straat lopen niet veel mensen. Volksfeest Gelukkig blijkt ’s avonds waar iedereen uithangt als we de oude wijk Alfama binnenlopen. De gehele wijk staat onder de rook, mensen dansen uitgelaten en overal is drank. Een volksfeest! Maar waarvoor dan? „Voor volksheilige Santo Antonio”, vertelt een ietwat aangeschoten studente ons enthousiast. Vreemd, in onze reisgids staat namelijk dat die dag pas volgende week is. „Ja klopt”, antwoord de studente, „maar dit is de pre-party.” Een hippe heilige dus. Lang kunnen we er in ieder geval niet over nadenken, want voor we het weten worden we meegesleurd in een polonaise. Gelukkig weten wij Nederlanders daar wel raad mee. De rook is overigens afkomstig van de barbecues waar massaal gezouten sardines op worden geroosterd, het traditionele gerecht van deze streek. Proeven dus! Na een avond drank en vis lopen we voldaan weer terug naar ons hotel. Alhoewel, klimmen is nog steeds beter verwoord. De heuvelstraat waaraan ons hotel is gevestigd, voelt zo mogelijk nog hoger dan die eerder tijdens onze trip. „Morgen nemen we de tram”, zegt mijn reisgenoot resoluut. Met ons ’wij lopen alles’-motto in het achterhoofd is dit toch een beetje moeilijk te verkroppen. Gelukkig vinden we een excuus: in onze reisgids staat dat tram 28 de oudste tram van de stad is en door de smalste en steilste straatjes rijdt. Daar moet je beslist in hebben gezeten als je Lissabon bezoekt. Tja, als het dan toch moet… Meer Lissabon en Portugal vindt u op www.reiskrant.nl/weekjeweg Reiswijzer Een tripje naar Lissabon kan altijd, maar wil je even vluchten van het Nederlandse weer, dan heb je van juni tot en met september de meeste kans op zon. Er zijn verschillende vluchtaanbieders naar de stad, check het internet. In 2,5 uur vlieg je van Amsterdam naar Lissabon. In de Portugese hoofdstad is het een uurtje vroeger dan in Nederland. Aangekomen op het vliegveld is het veruit het makkelijkst om met de taxi naar je hotel te gaan. Dat kost ongeveer 15 euro. Slapen De oudste en leukste wijken van Lissabon zijn Alfama, Bairro Alto en Baixa. Hier bevinden zich dan ook talloze leuke barretjes en restaurantjes. Wil je dus strompelend na alle port lekkernijen terug naar je hotel kunnen, neem dan een hotel in deze wijken. Hostel 4U is strak, centraal en fijngeprijsd. Laat je niet afschrikken door de naam, naast een plekje in een stapelbed, hebben ze prima pas gerenoveerde kamers met een eigen badkamer. www.hostel4u.com. Eten Probeer eens het Portugese gevoel op te snuiven in een traditioneel fadorestaurant. Ga bijvoorbeeld naar Esquina de Alfama in de wijk Alfama. Hier is de populaire volksmuziek ontstaan en dus serious bussiness. Dit is fado bij uitstek en praten terwijl de locals en obers muzikaal hun hart uitstorten wordt direct afgestraft door vaste gasten die fanatiek ’sssst’ naar je sissen. Bestel iets vissigs en houd tijdens de optredens je mond. Een leuk (lunch)restaurant is Café Pois vlak bij de Sé Kathedraal. Na een lange wandeling en de vele indrukken door het oude Lissabon ploften we hier neer op de zachte banken. Dit restaurant ademt een relaxte huiskamersfeer en dat voeren ze door tot in de keuken: werkelijk alles is hier huisgemaakt. Na een heerlijke quiche en een glas huisgemaakte ijsthee konden we de heuvels van Lissabon weer aan. IJsliefhebbers opgelet! Bij ijsmeester Santini aan de Rua do Carmo haal je de meest aparte smaken. Denk aan aardbei-basilicum of mango-peper. Niet zo’n durfal? Ze hebben ook gewone smaken, maar dan net wat lekkerder dan je gewend bent. Dat weten veel mensen, dus in de rij staan is soms nodig maar zeer de moeite waard! Miradouro’s Lissabon stikt werkelijk van de uitzichtpunten. Hoe kan het ook anders, de stad is namelijk op zeven heuvels gebouwd. In Lissabon wordt een uitzichtpunt aangeduid met het woord miradouro, wat letterlijk vertaald ‘gouden blik’ betekent. Zo heb je bijvoorbeeld Miradouro da Graca in de wijk Alfama, dat bereikbaar is met de beroemde tram 28. Een leuk ritje dus, vooral omdat de tram zich door onmogelijk smalle straatjes manoeuvreert. Veel uizichten zijn meer een bonus, zoals bijvoorbeeld bij de lift Elevador de Santa Justa, die de wijken Baixa en Chiado met elkaar verbindt. Door de gietijzeren constructie en de loopbrug zijn de Taag en het levendige plein Rossio goed te bewonderen. Maar het mooiste uitzicht heb je toch vanaf Miradouro de Sao Pedro Alcantara. Het is een behoorlijke klim, maar dan heb je ook wat. Of ga met de tram. Aardbeving Hoewel het al eeuwen geleden is, is de invloed ervan nog steeds voelbaar in Lissabon: de aardbeving van 1755. Één van de meest vernietigende aardbevingen in de geschiedenis. Geologen vermoeden dat de beving een sterkte van 9 op de schaal van Richter had. De schokken waren voelbaar in heel Europa, tot in Finland, en delen van Noord-Afrika. De golven van de tsunami die erop volgde, waren 20 meter hoog en teisterden Martinique en Barbados in de Cariben. Tienduizenden mensen kwamen om. Het sterftecijfer was vooral hoog onder kerkgangers. De aardbeving vond plaats op zaterdag 1 november, de dag van Allerheiligen en dus zaten er veel gelovigen in de vele kerken die Lissabon rijk is. In het centrum vind je nog overblijfselen van dat rampzalige moment. Wie vandaag de dag door het stadscentrum loopt, wordt hoe dan ook geconfronteerd met de terreur van deze natuurramp. In alle kerken waar nog wat van over is, wordt er nog steeds uitgebreid bij stilgestaan en veel ruines zijn te bezichtigen. Zoals bijvoorbeeld de indrukwekkende Ruinas do Carmo. Bij voltooiing in 1423 was dit de grootste kerk van de stad. Wat nu nog rest, zijn de gotische pijlers die boven de stad uittorenen als herinnering aan de catastrofe. Belém Alleen al voor de gebakjes moet je hier naartoe! Van de beroemde Pasteis de Belem moet je er toch minstens eentje gegeten hebben als je naar Lissabon afreist, maar bij slechts eentje zal het niet blijven. Het heerlijke met vanille gevulde bladerdeegtaartje smaakt altijd naar meer. Sinds 1837 worden ze gemaakt in Confeitaria de Belém, deze zaak is inmiddels beroemd om deze gebakjes. Dat is al van ver af te zien, want het is er druk, erg druk. Tot buiten staan mensen in de rij om een warm exemplaar te bemachtigen. Dagelijks gaan er zo’n 10.000 over de toonbank. Naast een pasteis de Belém scoren, is er in Belém zelf ook genoeg te doen. Het is namelijk de plek waarvandaan de Portugese zeevaarders hun reizen begonnen, zo startte Vasco da Gama hier zijn ontdekkingsreis naar India. Overal in Belém zie je monumenten en verwijzingen naar Portugals Gouden Eeuw. Ook een bezoekje waard is het klooster Mosteiro dos Jerónimos. De ornamenten en decoraties zijn ware meesterwerken.

Volks en sfeervol Lissabon

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

Politiebaas pleit voor uitverbod voor voetbalhooligan

Colombia beëindigt wapenstilstand met machtigste drugskartel

Honderdduizend doden. Zo liep Duits boerenprotest vijfhonderd jaar geleden af.

Terug in tijd Johannes Vermeer. Hoe kan dat ?