De Graaf: Het is mijn koningin die vertrekt

Hij hoopt op een geweldig feest: „Als ik de mensen om me heen hoor, voel ik wat een positieve sfeer er is, een die een belofte inhoudt voor 30 april. In 1980 zaten we in een dip, dat is nu weer, maar de stemming is heel anders.” Gelukkig, vindt hij: „We moeten de koning en koningin een vliegende start geven: de klus die ze aangaan is zwaar.” Hij hecht persoonlijk ook aan zulke tradities. „Nu de koningin er na 33 jaar mee stopt en er een prins komt die voorbereid is om die zware taak over te nemen, om de donder geen sinecure, dan mag je daar wel plechtig aandacht aan besteden.” Ook De Graaf hoort de mensen die het evenement niet zo nodig vinden en klagen over de kosten. Dat vindt hij eigenlijk wel een beetje bekrompen: „Natuurlijk kost het geld, maar het meeste gaat op aan beveiliging.” Hij vind het „betreurenswaardig” dat dat nodig is, maar we moeten ons er het feest niet om laten afnemen. „Iedereen heeft het erover dat het Koninklijk Huis moet samenbinden. Laten we die samenbindende rol dan nu passend vieren. We hebben in ons land al onenigheden genoeg.” Zoals bekend vindt hij het jammer dat sommige Kamerleden wel komen, maar de eed of belofte nalaten. Zij zouden volgens De Graaf moeten beseffen dat ze er „ instrumenteel” staan als vertegenwoordiger van 17 miljoen mensen. „Om als het ware tegen de koning te zeggen: U doet uw best voor ons, wij doen hetzelfde in uw richting.” De kwestie zit hem hoog. Met de wegblijvers heeft hij minder moeite. Die bewandelen „de koninklijke weg”. Aan de inhuldiging gaat de troonswisseling vooraf. Met haar handtekening onder de Akte van Abdicatie maakt Beatrix Alexander koning. „Dat is voor mij een emotioneel moment, het is mijn koningin die vertrekt. Daarna in de kerk, dat is echt feest, dat je een nieuwe koning mag inhuldigen.” Het valt ook De Graaf op dat er vaak en ten onrechte van „kroning” wordt gesproken. „De mensen kennen hun historie niet meer, ook mensen die iets van staatsrecht horen te weten slaan de plank nog mis.” Ten tijde van de eerste Nederlandse koning was er volgens De Graaf genoeg besef om geen kroning te willen. „Dat paste niet bij onze mentaliteit. Maar kennelijk zit dat sprookjesachtige van een kroning nog in de opvatting van de mensen.”