De Duitse horeca doet niet moeilijk over de QR-code: ’In drie tellen ben je klaar, het is zo simpel’

Het verzet tegen de QR-code in de horeca groeit onder klanten en ondernemers. In Duitsland hebben ze er al twee weken ervaring mee. „Het werkt probleemloos, kost weinig moeite, maar is natuurlijk niet waterdicht.” „Ik vind het zó niet passen bij de gastvrijheid van de horeca. Er wordt weer gedaan alsof het probleem in de horeca ontstaat, dus kan de horeca er weer voor opdraaien. Ik ben normaal niet zo van de tegen de draad in, maar nu kunnen we niet anders.” Zo verwoordt Joyce Knubben van Brasserie Friends in Bunde de onvrede die zich bij steeds meer collega’s in de Nederlandse horeca manifesteert. Ook in Limburg hebben al enkele tientallen zaken aangekondigd hun klandizie niet te zullen controleren op een QR-code of testresultaat. Hun standpunt krijgt massale bijval, getuigen de duizenden reacties op sociale media. Slechts een enkeling laat weten uit angst voor besmetting dan niet te komen. Knubbens belangrijkste argument: „Als ik mensen ga weigeren, gaan we inkomsten missen. Mensen zeggen reserveringen af, spontane bezoekjes voor een koffie met vlaai verdwijnen. Ik heb respect voor ieders standpunt, maar dit kunnen we echt niet gebruiken, want de rek is er echt uit.” Sceptisch Zoals vaak is er ook nu een grote stille groep die de maatregel wel accepteert, bijvoorbeeld omdat ze in Frankrijk, Italië of Duitsland hebben ervaren dat de controle geen problemen oplevert. „Ik ben net terug uit Oostenrijk. Daar snappen ze niets van de ophef in Nederland”, zegt Wil Ploemen uit Beek. „In drie tellen ben je klaar, het is zo simpel. Er mag meer aandacht komen voor het positieve effect van de corona-app.” In Duitsland functioneert het zogeheten 3G-beleid (gevaccineerd, getest óf genezen) al twee weken in de horeca. En dat werkt volgens Maren Alwardt van café Extrablatt aan de Markt in Aken probleemloos. Zowel de zaak binnen als het terras is aardig gevuld. „We krijgen hier alle nationaliteiten, iedereen laat zonder morren de QR-code zien. We vragen de mensen ernaar bij de ingang of als ze aan een tafeltje zijn gaan zitten. Ik ken de Nederlanders als sceptisch, maar die laten ook gewoon hun code zien.” Nederlandse horecaondernemers klagen dat de nieuwe maatregelen hun met extra werk gaat opzadelen, waar ze geen personeel voor hebben. Alwardt: „Het is super weinig werk. Voorheen moesten we mensen formulieren laten invullen met hun contactgegevens en die verzamelen. Dat was veel meer werk.” In tegenstelling tot veel Nederlandse zaken zit Café Extrablatt echter opvallend dik in het personeel. Privacywetgeving Een moeder komt met haar twee kinderen aangelopen en opent haar smartphone. Op de drempel van het etablissement monstert Alwardt vluchtig de code, waarna de vrouw binnen mag. Anders dan bijvoorbeeld in Frankrijk heeft de Duitse horeca geen scanner om de code te controleren. „We hebben onze privacywetgeving. Nee, dit systeem is niet waterdicht. Maar het is wel nodig, want bij ons is pas 60 procent gevaccineerd.” Daarbij komt dat in Duitsland ook nog mondkapjes verplicht zijn en de tafels in de horecazaken ver van elkaar staan of met spatschermen worden gescheiden. „Ik heb één gast gehad die tegen vaccinaties is en die ik heb moeten weigeren, maar dat was er een op de tienduizend. Verder heeft niemand er problemen mee”, zegt Ayren Bahri van Brauhaus Goldener Schwan. Hij spreekt van enige belasting voor zijn personeel, „als je het tenminste echt goed wil controleren. Dat doen we niet altijd. In de horeca krijg je mensenkennis en leer je wie je kunt vertrouwen.” Het Ordnungsamt van de gemeente Aken controleert steekproefsgewijs, hebben Alwardt en Bahri van horen zeggen. Ook Valandi van de Ratskeller in de Domstad heeft nog geen boa’s over de vloer gehad. Hij vindt de 3G-maatregel prima. „Hygiëne boven alles, je moet je handen ook desinfecteren. Wat is dan het probleem om even je telefoon uit je zak te halen? En je wil toch zeker weten dat iemand een tafel verderop niet besmet is?” Doordeweek controleert hij de bezoekers aan hun tafel, in het drukke weekend aan de deur. Drankje Miranda uit Landgraaf komt zojuist met haar vriendin Café Extrablatt uitgelopen. Ze zijn even naar het toilet geweest en zijn niet gecontroleerd, ook niet toen ze op het terras een drankje nuttigden. Maar als ze ernaar gevraagd hadden, dan had ze haar vaccinatiebewijs gewoon laten zien. „Oeps”, schiet haar vriendin opeens te binnen, „ik ben mijn telefoon vergeten.” In Nederland gaat ze hem ook gebruiken, maar of de code veel effect heeft? Waarom mogen zo veel mensen naar Zandvoort en wordt er moeilijk gedaan over de horeca?, vraagt ze zich af. „Een derde prik voor kwetsbaren vind ik veel belangrijker dan een QR-code”, zegt Miranda. Terug in Nederland vreest ook Romana Ritzen van Bie de Tantes in Eys dat de nieuwe maatregel haar klanten en omzet gaat schelen. Daarom heeft ook zij, al een uur voor de persconferentie van dinsdag, aangekondigd geen QR-codes te zullen controleren. „Omdat ik het krom vind. Een deel van ons personeel is niet gevaccineerd, dat mag ik toelaten, maar gasten zou ik de toegang moeten weigeren?” Ook vraagt Ritzen zich af hoe waterdicht de regel is. „Een kennis van mij is met de QR-code van zijn moeder naar Roda geweest.” Voor 25 september gaat ze contact opnemen met collega’s en de gemeente. „Misschien moet ik voor die tijd ook eens in Aken gaan kijken als het daar zo goed gaat.”

De Duitse horeca doet niet moeilijk over de QR-code: ’In drie tellen ben je klaar, het is zo simpel’

Bekijk meer van

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

Vernietigend rapport Londense politie: meer dan alleen wat ’rotte appels’

Nieuwe verkrachtingswet pakt desastreus uit

Vaccineren beter dan ruimen

’Hoe aardig moet politicus zijn om iets te bereiken?’