Pyonyang bedreigt drielandenpunt

Welkom in Hunchun. Om preciezer te zijn, enkele tientallen kilometers verder, waar de grens van China samenvalt met die van Noord-Korea en Rusland. In dit ruige, bergachtige landschap, waar borden waarschuwen voor Siberische tijgers in het wild, is de beveiliging flink opgeschroefd, nu Pyongyang steeds meer op een oorlog met Amerika en andere landen in de regio afkoerst.

De grens met vooral Noord-Korea is hier op z’n dunst. Slechts een smal riviertje scheidt beide landen, en omdat het in het noordoosten van China vaak nogal koud is, kun je er een groot deel van het jaar gewoon overheen lopen. Dat wil zeggen, als je niet wordt opgepakt of zelfs doodgeschoten. De soldaten van Kim Jong-un liggen overal op de loer.

„Het is hier gevaarlijk”, zegt de chauffeur, die voor een paar extra centen wel naar de grens wilde rijden. „Jaren geleden hebben Noord-Koreaanse militairen twee Amerikaanse vrouwen hun land ingesleept. Ze dachten op Chinees grondgebied te zijn, maar wie kan dat hier bewijzen?”

De twee journalisten, Laura Ling en Euna Lee, werden gevangen genomen, veroordeeld tot een lange celstraf, maar kwamen uiteindelijk vrij dankzij inspanningen van toenmalig president Bill Clinton. Nu zit er een ander soort leider, Donald Trump, en de bevolking van Hunchun weet niet wat ze van hem moeten vinden.

„We willen geen onrust”, zegt de chauffeur. „In deze regio wordt heel veel gehandeld. Daar verdienen alle mensen hun geld mee. Als er problemen zijn, heeft dat gevolgen voor iedereen hier.” Dat ’iedereen’, dat zijn dus niet alleen Chinezen maar ook Russen en Noord-Koreanen. De economische zone in de regio moest de handel laten floreren, maar de sancties hebben ook hier zand in de motor gegooid.

Dit lapje grond in de provincie Jilin vormt een multiculturele samenleving zoals je die maar weinig ziet in China. Het is er, in tegenstelling tot aan de andere kant van de Tumen-rivier, vredig.

„En veilig”, zegt Nadzieja. De hoogblonde Russische woont al een tijdje aan de Chinese kant en wil niet meer terug naar haar moederland. „Mensen laten je hier met rust. Dat is in Rusland veel minder het geval. Ik kan hier bovendien nog steeds goed geld verdienen.”

Waarmee precies wil de 26-jarige inwoonster van Slavyanka niet zeggen, maar in de Beerlin Bar, het grootste uitgaanscentrum van de stad waar paaldanseressen de bezoekers vermaken, krijgt ze veel aandacht van rijke zakenlieden die op zoek zijn naar een verzetje.

Ook de Noord-Koreanen leven in Hunchun in vrede. Velen zijn als vluchteling gekomen, maar tegenwoordig heeft China de afspraak met Pyongyang dat iedereen die illegaal de grens oversteekt, weer wordt teruggestuurd, met alle gevolgen van dien.

Want de band met de buren - hoe fragiel en voor sommigen ook ongewenst in deze periode van oorlogsretoriek en raketproeven die in Hunchun goed te voelen zijn - wil Peking niet helemaal doorknippen.