Gezag verdwijnt

Zelfs de meest enthousiaste cultuuroptimist kan er niet omheen: de Nederlander wordt met de dag agressiever. Geweldsdelicten tegen conciërges, hulpdiensten, politie, dokters, leraren, ambtenaren en scheidsrechters zijn geen incidenten meer. Gezagsdragers moeten van hun voetstuk geblazen worden, enkel alleen maar omdat zij het gezag dragen. Was het Nederlandse volk ooit een gehoorzaam volkje, vandaag de dag wordt er alleen maar gelachen als iemand in uniform voorbijkomt. Over uniformen gesproken: die mogen wat mij betreft uitgebreider en nadrukkelijker in beeld komen. Een goed begin zou zijn om het schooluniform weer in ere te herstellen. Net zoals de Engelsen aan de traditie vasthouden, zou het in het publieke belang zijn wanneer kinderen al op jonge leeftijd bewust worden van hun status als ‘gelijk aan alle andere kinderen’ en tegenover de leraar als ondergeschikt. Over kinderen gesproken: alleen in de vroegste ontwikkeling kan het besef bijgebracht worden wat het betekent om te luisteren naar wie het voor het zeggen heeft. Zo kom ik bij de kern van het probleem: ouders moeten weer echte ouderlijke gezagsdragers zijn en weigeren mee te doen met het vreselijke modeverschijnsel dat Frits en Marleen met hun eigen kinderen omgaan als vrienden. Het feit alleen al dat ouders bij de voornaam genoemd mogen worden, betekent voor het kind dat hij zich in de verhouding als gelijke kan gedragen. En daar begint alle ellende: ouders die zich welhaast schuldig voelen wanneer zij hun kindervriendjes iets moeten weigeren (‘sorry lieverd, maar het is nu echt te laat om nog te gamen’) en kinderen die op hun beurt maar hoeven uit te vallen (‘bemoei je er toch niet mee’) om toch hun zin te krijgen. Het is uiteraard een groot goed dat jongeren mondiger zijn geworden en geen angst meer hebben tegen volwassenen hun zegje te doen. Maar tegelijkertijd zijn ouders doorgeslagen in hun pogingen om verbaal te overtuigen. Uitspraken als ‘omdat ik het zeg’ of ‘ik bepaal hier de regels’ en ‘niet jij, maar ik ben de baas’ zijn allang uit de woordenschat van ouders verdwenen, enkel en alleen maar uit angst om het tere kinderzieltje te beschadigen. Uiteindelijk is niets vernietigender voor kinderen dan een gebrek aan orde, regels en duidelijkheid. De meeste jongeren die bij mij op het spreekuur komen, hebben geen problemen omdat zij een gebrek hebben aan onvoorwaardelijke liefde, maar eerder omdat zij er teveel van hebben gehad. Zij hebben zoveel geestelijke vrijheid dat zij er in verzuipen. Herinnert u zich nog hoe het Nederlands Elftal hopeloos misgekleund heeft tijdens het Europese kampioenschap? De reden was overduidelijk: niemand wilde zich ondergeschikt maken aan het algemeen belang. Willen wij als volk weer trots kunnen winnen, dan zal het (ouderlijk) gezag weer in ere moeten worden hersteld. j.wijnberg@home.nl www.psycholoogwijnberg.nl

Gezag verdwijnt

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

Machtshonger

Rico Verhoeven zet deur op kier voor clash met Hesdy Gerges

Wesley Sneijder prijst José Mourinho: ’Geen toeval dat hij alle Europese finales won’

’Parallel tussen Kylian Mbappé en Steven Berghuis’