Historisch besef bij belegger

Waar was u op 19 oktober 1987? Het is vandaag exact 25 jaar geleden dat de Amerikaanse beurs de Dow Jones-Index met 22 procent zag dalen. Na een dag met een recordomzet in aandelen (604 miljoen stukken) sloot de beursgraadmeter op 1738 punten. Precies 25 jaar later staat de Dow op 13.548 punten. Een mooi jaarlijks rendement van ruim 8 procent. Ik was in 1987 voorzitter van een studentenbeleggingsclub waar ik mijn zuurverdiende (‘s nachts post sorteren bij de PTT) beleggingen ter waarde van 700 gulden, zag kelderen in waarde naar 450 gulden. Daar kon ik een hele maand mijn kamer van huren! Waar was u tien jaar later op 1 juli 1997 toen de vaste wisselkoersverhouding tegenover de dollar van de Thaise baht werd losgelaten door de Bank of Thailand? Dit bleek later het eerste wapenfeit van de Azië-crisis die uiteindelijk de hele regio grote schade zou berokkenen en waar veel landen nog steeds getraumatiseerd over zijn. Ik was op dat moment beheerder van Robeco’s emerging markets aandelenfonds met een speciale aandacht voor Azië. Waar was u in september 2001 toen niet alleen de aanslag op het WTC in New York plaatsvond, maar ook energieconcern Enron ontmaskerd werd als een bende fraudeurs? Ik was toen net begonnen als portefeuillemanager voor Amerikaanse aandelen bij Robeco. Doorgewinterde belegger De lijst gaat zo nog wel even door: de Mexicaanse peso-crisis (1994), de Rusland-crisis (1998), Braziliaanse devaluatiecrisis (1999), ik was er allemaal van dichtbij bij betrokken. Zo ben ik na ruim twintig jaar een door de wol geverfde, doorgewinterde en 'uitgecrisiste' belegger geworden. Twee conclusies die u daar uit mag trekken. Allereerst dat als je alleen maar krantenkoppen kijkt, beleggen wel een heel nare hobby is waarbij men zich voortsleept van crisis naar crisis. Echter in alle tussenliggende periodes boeken aandelen gestage koerswinst waardoor op lange termijn een mooie 8 procent rendement op aandelen te verwachten is. Ten tweede, elke crisis maakt je een betere belegger. Met zoveel tegenslag op de weg, ben ik een stuk wantrouwiger geworden en dat is belangrijk voor een mooi resultaat. Geloof niet in de mooie verhalen die bedrijven aan je voorspiegelen. Luister naar mensen die hel en verdoemenis prediken. Van hen valt veel meer te leren, ook al hebben ze het op de lange termijn meestal fout. Mensen zijn vindingrijk genoeg om grote problemen uiteindelijk het hoofd te bieden zonder dat de economie daardoor in elkaar klapt.Beleggingskansen Wie op zoek wil naar mooie beleggingskansen moet kijken naar bedrijven waar geen juichverhalen over bestaan. Waar het eens een paar jaartjes tegen heeft gezeten, maar waar de intrinsieke kracht van het bedrijfsmodel onverminderd aanwezig is. Om die te kunnen vinden, moet je beschikken over historisch besef. Twee voorbeelden dichtbij huis: supermarktconcern Ahold was een geweldige overnamemachine in de jaren negentig en deed het vele malen beter dan de AEX, die toch ook niet onaardig presteerde destijds. Met het demasqué van topman Van der Hoeven begon een lange periode van underperformance. Tussen 2001 en 2006 verloor Ahold meer dan 70 procent van zijn waarde. Ondertussen stelde het bedrijf langzaam maar zeker orde op zaken en de kassa bij supermarktdochters zoals Albert Heijn bleef gewoon rinkelen. De beurskoers bleef laag vanwege het oud zeer. Pas vanaf 2007 begon Ahold het beter te doen, de laatste vijf jaar is het één van de best presterende Hollandse aandelen.Koopmoment Dat is vrij typerend, het duurt vijf jaar voordat alle leed geleden is voor de aandeelhouders. Bij Robeco hebben we daar ook research naar gedaan. Na vier jaren van underperformance en nog een jaar bodemvorming, pas dan doet zich een goed koopmoment voor. Een ander voorbeeld is Reed Elsevier. Van goudgerande groeier midden jaren negentig (toen nog als Elsevier) met een grote waarderingspremie is Reed Elsevier begin deze eeuw vervaagd tot een bedrijf dat nog maar nauwelijks bestaansrecht heeft met een navenant lage waardering. Maar mensen onderschatten de vraag naar veel van hun publicaties en geleidelijk is het bedrijf aan het terugkomen en dat zie je vooral terug in de aandelenkoers. Dingen in het juiste perspectief zien en bekijken met een grote mate van historisch besef leidt tot mooie lange termijn beslissingen. Veel analisten blijven geen vijf jaar in dezelfde positie en verliezen dan het juiste perspectief. Zo komt het dat beleggers met meer dan tien jaar ervaring een streepje voor hebben op alle jonge intelligente analisten. Zo zijn er ook nog prettige kanten aan het ouder worden...Japan Met veel historisch besef kijk ik nu ook tegen Japan aan. Het land was razend populair in de jaren tachtig en zou de wereld gaan overnemen. Het is niet gebeurd en we kennen allemaal het vervolg: twintig jaren recessie en beurswaarderingen die van superduur naar de laagste ter wereld zijn afgekalfd. Veel mensen zien het nu als een kansloze economie. Maar de Japanners hebben bepaald niet stilgezeten, er is gesaneerd en het Japanse bedrijfsleven produceert nog vele wereldwijd concurrerende produkten. Er zijn nog maar weinig actieve beleggers in Japan en de meeste analisten zijn allang ontslagen. Het heeft al wat langer dan vijf jaren geduurd, maar er komt een tijd dat de Japanse beurs revanche gaat nemen.

Historisch besef bij belegger

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

Extra geld tegen zware misdaad

Compensatie toeslagenaffaire: alleen ingreep bij ’evident misbruik’

Joran van der Sloot riskeert 18 extra jaren in cel Peru: ’Snoeihard bewijs smokkel cocaïne’

Handvol meldingen over drogeren met naald, nu nog bewijs: ’Het motief is onduidelijk’