Iraanse hackers komen steeds dichter bij onze geheimen

Teheran claimt een cyberleger van 120.000 man te hebben, computerspecialisten gerekruteerd door de gevreesde Basij-militie. Daarnaast zijn er tal van officieuze hackersgroepen, met namen als ‘Iranian Cyber Army’ , ‘Pshosphorous’ en OilRig’ die banden hebben met het regime van de ayatollahs. De angst is groot dat zij momenteel een grote actie voorbereiden als wraak voor het uitschakelen begin dit jaar van Qassem Soleimani. Voordeel van een cyberaanval is dat het bewind die kan ontkennen om zo een wraakactie te voorkomen. Dat is lastiger met het afvuren van raketten. Cyberterreur belangrijk voor regime Iran weet dat zijn reguliere leger het altijd zal afleggen tegen het Westen. Daarom vormt cyberterreur, een belangrijke pijler voor het het regime, naast de steun aan milities en terreurgroepen. De Verenigde Staten beseffen dat en waarschuwden na de dood van Soleimani dan ook direct voor een grote cyberaanval door Iran. Het Iraanse cyberprogramma is geboren uit zelfverdediging. De nucleaire faciliteiten van het land waren 11 jaar geleden het doelwit van een van de beroemdste cyberaanvallen ooit. De Verenigde Staten en Israël wisten, waarschijnlijk met hulp van Nederland, in 2009 met het ingenieuze Stuxnet-virus grote schade toe te brengen aan de centrifuges die uranium verrijken. Het nucleaire programma van Iran werd met deze operatie, getiteld ‘Olympische Spelen’, verschillende jaren teruggebracht. Iran reageerde door zelf flink te investeren in digitale oorlogsvoering, via het ‘Cyber Defensie Commando’. Hoewel het - mede door sancties - weinig geld in kas heeft, vloeien er toch miljarden naar deze belangrijke tak. Iran staat, om in termen van de Olympische Spelen te blijven, nog niet op het hoogste podium. Die plekken zijn vergeven aan landen als Amerika, Rusland, China en Israël. Teheran prijkt wel bovenaan het ‘tweede rijtje’. Groene Revolutie Een belangrijke impuls daartoe kwam ook van binnen de landsgrenzen. 2009 was tevens het jaar van de Groene Revolutie, toen Iraniërs massaal de straat op gingen om te demonstreren tegen de verkiezingsuitslag. Teheran begreep dat het niet alleen op straat maar ook op het internet de bevolking onder controle moest houden. En dus ontwikkelde het daar de middelen en technieken voor. De autoriteiten legden vorig jaar nog, toen er opnieuw protesten waren uitgebroken, bijna door heel het land het internet plat om te voorkomen dat deze zich zouden verspreiden. Cyber-experts gaan ervan uit dat Iran, ondanks alle investeringen, niet over de capaciteiten beschikt voor een werkelijk grootscheepse cyberaanval, die bijvoorbeeld het elektriciteitswerk van Amerika of Nederland kan platleggen. Dat neemt niet weg dat het land grote schade kan berokkenen, zeker aan kleinere bedrijven of lokale overheden. Teheran heeft de afgelopen jaren al direct of indirect voor veel onrust gezorgd met aanvallen op onder meer Amerikaanse banken, Saoedische oliebedrijven en Israëlische websites. Diefstal inloggegevens Alleen al in 2019 was Iran, of hackers die banden hebben met het land, verantwoordelijk voor digitale aanvallen op de campagne van Donald Trump, duizenden westerse bedrijven en organisaties, ondernemingen en overheidsinstellingen in landen als Bahrein, Pakistan en Irak, het hacken van de telefoon van de Israëlische oppositieleider en probeerde het via websites valse informatie te verspreiden over zijn vijanden. De tactieken bestrijken een breed spectrum: van het het penetreren van computernetwerken voor het stelen of wissen van data tot het proberen een explosie te veroorzaken in een olie-installatie. Ook namen Iraanse hackers de afgelopen jaren wereldwijd honderden universiteiten en onderwijsinstellingen op de korrel. Volgens het onderzoek van PwC waren de aanvallen op Nederlandse universiteiten, voor zover bekend, relatief onschuldig. Met de diefstal van inloggegevens konden mensen in Iran bijvoorbeeld gebruikmaken van de onlinebibliotheek van de universiteit. Zo wist Iran academische kennis te vergaren die, mede door de sancties tegen het land, daar niet beschikbaar is. Gevoelige informatie Maar er is de afgelopen ook voor vele miljarden aan ‘intellectuele eigendommen’ buitgemaakt en mogelijk zelfs gevoelige informatie die gebruikt kan worden in de Iraanse defensie-industrie. Negen leden van een van de hackersgroepen, met de naam ‘Cobalt Dickens’, werden in 2018 in Amerika al aangeklaagd, onder wegens het stelen van persoonsgegeven. Zij werkten voor een organisatie ‘Mabna Instituut’, dat vermoedelijk banden heeft met de Revolutionaire Garde, Zij maakten meer dan 31 terabytes aan informatie buit van 140 universiteiten, 30 bedrijven en vijf overheidsinstellingen in de VS. Het Amerikaanse OM zei destijds in een verklaring dat de hackers ‘de innovaties en intellectuele eigendommen van de grootste geesten van ons land’ hebben gestolen.