Feestvieren op Saba

Op Saba zijn ze trots en dankbaar voor hoe ze de orkaan hebben doorstaan en hoe ze daarna sámen de draad hebben opgepakt. Dat bleek wel tijdens de kerkdienst waarmee, in aanwezigheid van het koningspaar, gisteren de feestdag Saba day werd geopend. „We kwamen samen om het aan te pakken”, zei pastoor Vernon Liburd tegen de luisteraars in en buiten het propvolle kerkje. Het thema van de dag is dan ook ’Saba still going strong’. Maar de pastoor had ook een kritische levensles: „Waarom wachten op een crisis om onze meningsverschillen aan de kant te zetten?” De koning zei dat hij niet verbaasd was over de veerkracht die Saba sinds Irma laat zien. Hij bracht in herinnering dat Rijkswaterstaat na de Tweede Wereldoorlog zei dat er geen wegen te bouwen zijn op het eiland dat in feite een steile rots in de zee is. Maar wat deed de bevolking toen zelf, vroeg de koning het toegesnelde publiek. Zelf wegen bouwen! Een trots applaus volgde. Goede verhoudingen De politieke verhoudingen tussen Den Haag en Saba, dat officieel een soort bijzondere gemeente is van Nederland, zijn erg goed te noemen. Hoe anders is dat met Sint-Eustatius waar het koningspaar een bliksembezoek aan bracht en met Sint-Maarten, waar ze vandaag hun bezoek zullen afronden. Er is daar gesteggel over geld, zelfstandigheid en controle op corruptie. Toch gaat Saba ook wel enigszins tegen Nederland in. De commissaris van Financiën Bruce Peter Zagers, een soort wethouder, was een van de politici die in aanwezigheid van de koning openlijk vroegen om meer geld. Op Saba krijgen de mensen minder uitkering dan in Europees Nederland, terwijl de kosten van het voedsel bijvoorbeeld veel hoger zijn. Het gejoel en geklap van de eilanders bewijst dat hier ook wel wat onvrede over Den Haag leeft. Toehoorder Jennie Laladauri (40) vindt dat het nu ’een mooie tijd’ is om de uitkeringen omhoog te doen. „Er zijn veel mensen afhankelijk van het toerisme en nu na de orkaan, gaat het met de economie dus niet goed. Mensen hebben een steuntje nodig.” Taart De meeste mensen zijn echter vooral dankbaar voor wat ze hebben. Willem-Alexander en Máxima feestten dan ook vrolijk mee tijdens het Feest van de vlag, zoals Saba day ook heet. Op het moment dat de koning een taart aan moest snijden en daar geen servies voorradig was, riep hij luid of iemand een zakmes had. Tijdens de vrolijke viering van de feestdag in de tuin van de gezaghebber joelde hij mee en lachte, net als de rest, toen het gezang nogal vals klonk. Het mocht de pret niet drukken, integendeel. Saba wordt ook wel ’the unspoiled queen’ genoemd, de koning grapte dan ook dat hij wel weet hoe het is om door een koningin ’spoiled’ (verwend) te worden. Tijdens de feestdag was er ook een moment van ontspanning. Tijdens het ter perse gaan van deze krant – door het grote tijdsverschil met de Cariben – stond een duik op het programma bij het koraal van de beroemde ’Sababank’. Wellicht zorgt deze koninklijke wetsuit voor nog meer ophef dan de outfit met de slippers tijdens het bezoek aan Sint-Eustatius. Een groepje meisjes langs de kant van de optocht is in elk geval tevreden en houdt zich niet met dat soort details bezig. „Wat is ze mooi”, stamelen ze.