De Grindadráp is de belangrijkste jaarlijkse traditie van de Faeröers en dateert al van de tijd van de Vikingen. De dieren worden met schepen en boten naar een baai gedreven, daar geslacht en het vlees wordt vervolgens onder de deelnemers verdeeld. Voornamelijk grienden (een walvis die behoort tot de dolfijnachtigen) en dolfijnen worden gedood.

Het enorme bloedbad van dit jaar lokt hevige reacties uit bij dierenrechtenorganisaties, maar ook bij traditionele walvisjagers van de Faeröereilanden zelf. Zo distantieerde Heri Petersen, schipper en drijver, zich al van het voorval op zondag 12 september. Volgens hem zouden er te veel dolfijnen (in verhouding tot het aantal jagers) gedood zijn. Ook Olavur Sjurdarberg, voorzitter van de Faeröerse vereniging voor walvisjacht, vreest dat het grote aantal een negatief beeld schept van de eeuwenoude traditie.

Tekst loopt verder onder de afbeelding.

Ⓒ SEA SHEPHERD

Jaarlijks 1000 zeezoogdieren gedood

Dierenrechtenorganisaties, zoals Sea Shepherd, willen al jaren de jacht verbannen. Op de Faeröereilanden is het echter ’deel van de cultuur’. Het vlees wordt gebruikt als voedsel. Maar volgens Rob Read, hoofd van Sea Shepherd, hebben de bewoners het vlees van de zoogdieren überhaupt niet nodig om te voorzien in hun voedselconsumptie.

Op het eiland worden jaarlijks zo’n 1000 zeezoogdieren gedood. Gelijkaardige walvis- en dolfijnenjachten zoals op de Faeröer worden gehouden in Peru, Japan en de Solomoneilanden.

Ⓒ SEA SHEPHERD