Eindpunt Termini: trieste gevolgen ongeremde immigratie zichtbaar rond Rome CS

Rondom het belangrijkste en grootste treinstation van Rome, Roma Termini, heerst armoede en chaos. Wie bij de automaat een treinkaartje in de hal wil kopen, treft al gauw opdringerige mensen, doorgaans geen Italianen, die je willen ’helpen’, maar in werkelijkheid op je geld uit zijn. Schuin voor het station Termini plast een immigrant in de rondte. De omstanders, onder wie drommen immigranten, moeten zijn straal zien te vermijden. Maar men kijkt er nauwelijks van op. Alleen een oudere Italiaanse man maakt kenbaar dat hij het schandalig vindt. De gevolgen van de uit de hand gelopen immigratie zijn zeker rondom Termini waarneembaar. Veel Italianen vinden dat de grens is bereikt. Er zijn dit jaar tot nu toe meer dan 94.000 migranten gekomen. De Italianen weten dat de andere EU-landen geen migranten willen opnemen en voelen zich daarom in de steek gelaten. Vieze kleren Een blootvoetse Afrikaan met vieze kleren en een capuchon over zijn hoofd heeft zijn vaste plek bij het station. Hij weigert pertinent te praten, in welke taal dan ook. „Hij praat nooit, met niemand”, zegt een andere Afrikaanse immigrant. „Hij blijft altijd daar, zonder iets te zeggen.” Verderop leunt een man met een klein baardje tegen de wand van het station. Hij heeft een vriendelijk gezicht. Hij komt uit Marokko en heet Said. „Ik woon al 23 jaar in Italië. Ik had werk en huurde een woning. Maar na corona heb ik mijn baan verloren en nu heb ik niks meer”, zegt hij. „Ik probeer wel werk te vinden, maar niemand wil mij hebben. Nu woon ik al twee jaar hier bij het station. Het dak hierboven beschermt me in ieder geval tegen de regen.” Een zigeunerin komt aanzetten en vraagt om geld. „Ik slaap hier vlak naast hem. Alsjeblieft, geef mij iets”, zegt ze. Twee euro vindt ze onvoldoende. „Geef meer, ik heb nieuwe dekens nodig”, smeekt ze. Michele, die pal ernaast zijn kiosk heeft, zit erover te denken om na vele jaren zijn zaak dicht te doen. „Het wordt hier steeds erger. Travestieten die zich aanbieden, bedelaars, diefstal, drugshandel, aan de andere kant van de straat, maar ook hier vlak achter deze kiosk. En ik werk hier ’s avonds niet eens, als alles nog veel erger wordt.” Carabinieri De gemeente Rome laat weten dat er in en rondom het station Termini circa 290 eenheden zijn van politie, carabinieri, spoorwegpolitie, privébewaking en brandweer. Er zijn ook een politiebureau en twee kazernes van carabinieri. „Het is één van de grootste treinstations van Europa, dus dat is normaal. Het behoort tot de plekken die het meest gevoelig zijn voor mogelijke aanvallen of aanslagen, dus die strenge controles zijn noodzakelijk. Het is daarom één van de veiligste plekken van de stad”, aldus een woordvoerder van de gemeente. „Er zijn daar sinds begin dit jaar circa 6000 mensen gecontroleerd en 74 arrestaties verricht.” De wethouder van de gemeente Rome voor sociale politiek en gezondheidszorg, Barbara Funari, heeft vooral oog voor de daklozen rondom het station. „Rondom Termini en de twee straten ernaast slapen zo’n zestig tot tachtig mensen. Enkelen van hen hebben problemen zoals alcoholisme of psychiatrische problemen.” Niet alleen de kou wordt een probleem. „We moeten ook aan hun gezondheid en medische zorg voor ze denken, anders kunnen ze mogelijk niet in opvangcentra terecht”, zegt Funari. „Die opvangcentra hebben we afgelopen jaar voor daklozen verdubbeld.” Oplossing Funari vindt juist niet dat de Lega-leider Matteo Salvini, die altijd een stop op illegale immigratie wil, een goede bijdrage levert aan de oplossing van het probleem. „Toen Salvini minister van Binnenlandse Zaken was heeft hij in 2018 zogenaamde ’beschermingssystemen voor asielaanvragers’ (SPRAR) gesloten, waardoor veel immigranten zonder documenten op straat terecht zijn gekomen.” Daarmee is het aantal ronddolende, kansloze asielzoekers zonder papieren volgens haar dus juist vergroot. Luana Melia is het hoofd van een opvangcentrum van de rooms-katholieke organisatie Caritas bij het station Termini. Deze is in 1987 opgericht door de Italiaanse priester Don Luigi Di Liegro, naar wie het opvangcentrum is vernoemd. Boven het opvangcentrum hangt een groot spandoek vol kleuren met de tekst ’Nessuno si salva da solo’ (Niemand redt zich alleen). Binnen zijn 175 bedden, zowel voor mannen als vrouwen. In het centrum kan ’s avonds worden gegeten en worden geslapen. Nu zijn de meeste zalen leeg. „Overdag moeten ze eruit. Alleen enkele zeer fragiele mensen blijven hier ook overdag”, aldus Melia. Melia loopt langs enkelen die tot de uitverkorenen behoren. Zoals een zekere Pino, een Italiaan die opgroeide in de VS, in het Jubeljaar 2000 terugkeerde naar Italië, waar hij in 2020 door corona zijn werk verloor en daarna niks meer had. „Dit is een geweldige plek, zij hebben hier mijn leven gered”, aldus Pino. „Zeg tegen Melia dat ik haar dankbaar ben.”

Eindpunt Termini: trieste gevolgen ongeremde immigratie zichtbaar rond Rome CS

Bekijk meer van

HET BESTE VAN DE TELEGRAAF

Amalia op Bonaire: luisteren, poseren en zwaaien als een prinses

Russen besmeuren met propaganda zelfs de Holocaust

Toch schaatsen aan op de Weissensee: ’We hebben er zeker geen spijt van’

Burgemeester New York luidt noodklok over immigratiecrisis