Madsen verklaarde voor de rechtbank dat hij iets wilde repareren en daarom een compressor en twee motoren had aangezet. Toen hij buiten op het dek was zou het luik zijn dichtgeklapt en was Wall volgens hem nog in de onderzeeër. Madsen zei dat het enige tijd duurde voordat hij het luik weer had geopend. De vrouw zou toen inmiddels zijn gestikt. „Ik moest weg omdat ik anders ook zou overlijden.” De onderzeeër zonk vanwege ’technische problemen’.

Eerder had Madsen meerdere andere verklaringen. Kort na haar verdwijning beweerde Madsen nog de verslaggeefster veilig te hebben afgezet. Tijdens het verhoor kwam er een ander verhaal: ze had een luik op haar hoofd gekregen. Later verklaarde hij dat ze was ongekomen door een koolmonoxidevergiftiging.

Hij loog naar eigen zeggen over haar dood omdat hij ’in volledige ontkenning’ was. En hij wilde niet dat hele wereld wist hoe de journaliste om het leven was gekomen, aldus Madsen tijdens de eerste procesdag.

’Afschuwelijk’

Nadat Wall was overleden wilde Madsen haar lichaam overboord gooien. „Maar dat lukte niet”, zei hij voor de rechtbank. „Het was afschuwelijk om haar door te zagen, maar het ging vrij snel.” De aanklager vroeg nog of hij seksueel opgewonden werd van het zagen, waarna Madsen aangaf ’bezorgd’ om hem te zijn vanwege de vraag. Hij ontkende in de rechtszaal seksueel contact met Wall te hebben gehad.

De doodsoorzaak is nog niet vastgesteld.